Łotwa-Polska. Porozumienie dotyczące ubezpieczeń społecznych. Ryga.1934.12.20.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.47.322

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 maja 2004 r.

POROZUMIENIE

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, dotyczące ubezpieczeń społecznych, ^*

podpisane w Rydze dnia 20 grudnia 1934 r.

(Ratyfikowane zgodnie z ustawą z dnia 26 marca 1935 r. - Dz. U. R. P. Nr. 26, poz. 193).

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

W dniu dwudziestym grudnia tysiąc dziewięćset trzydziestego czwartego roku podpisane zostało w Rydze między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Łotewskiej Porozumienie, dotyczące ubezpieczeń społecznych o następującem brzmieniu dosłownem:

POROZUMIENIE

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską dotyczące ubezpieczeń społecznych.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Prezydent Republiki Łotewskiej, pragnąc zawrzeć Porozumienie, regulujące wzajemne stosunki w dziedzinie ubezpieczeń społecznych pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, w wykonaniu, o ile chodzi o ubezpieczenie od wypadków, art. 1-go międzynarodowej konwencji pracy w sprawie traktowania pracowników obcych narówni z krajowymi w zakresie odszkodowania za wypadki przy pracy, wyznaczyli jako swych pełnomocników: (pominięto),

którzy, po dokonaniu wymiany swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na postanowienia następujące:

A.

Zasady ogólne.

Artykuł  1.

Porozumienie dotyczy następujących działów ubezpieczeń społecznych:

1. ubezpieczenia od wypadków przy pracy (odszkodowania za wypadki przy pracy) i od chorób zawodowych,

2. ubezpieczenia na wypadek choroby,

3. ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy, na starość i na wypadek śmierci (artykuł 16).

Artykuł  2.

Porozumienie stosować się będzie do wszystkich dalszych zmian ustawodawstwa obydwóch państw, dotyczącego trzech wyżej wymienionych działów ubezpieczeń społecznych.

Artykuł  3.

Ubezpieczenie normowane będzie postanowieniami ustawowemi, obowiązującemi w kraju, w którym ubezpieczony pracuje; wyjątki od tej zasady mogą być ustalane w drodze porozumienia pomiędzy ministerstwami opieki społecznej obydwóch Układających się Stron.

Artykuł  4.

Obywatele obydwóch Układających się Stron będą traktowani narówni z obywatelami własnymi, o ile chodzi o:

a) dopuszczenie do ubezpieczenia,

b) system składek,

c) system świadczeń.

B.

Ubezpieczenie od wypadków przy pracy (odszkodowanie za wypadki przy pracy) i od chorób zawodowych.

Artykuł  5.

Zasada równego traktowania stosuje się zarówno do roszczeń o renty przyznane z tytułu wypadków zaszłych na obecnym obszarze obydwóch Układających się Stron przed terminem wejścia w życie w stosunku pomiędzy Polską a Łotwą międzynarodowej konwencji pracy w sprawie traktowania pracowników obcych narówni z krajowymi w zakresie odszkodowania za wypadki przy pracy, jak i do roszczeń o renty z tytułu wypadków zaszłych po tym terminie.

Artykuł  6.

Świadczenia ubezpieczenia od wypadków przy pracy (odszkodowania za wypadki przy pracy) i od chorób zawodowych, należne na podstawie niniejszego Porozumienia, udzielane będą tylko za okresy czasu po 1 czerwca 1928 r.

Artykuł  7.

W wypadku, gdy wypłacono przed 1 czerwca 1928 r. obywatelom drugiej Układającej się Strony, w wykonaniu ograniczeń ustawowych, stosujących się do obywateli obcych, odprawę kapitałową, odprawa ta potrącona będzie od wypłat należnych na podstawie niniejszego Porozumienia, jeżeli przewyższa ona wysokość rent, które winny były być wypłacone za okresy czasu pomiędzy datą, w której wstrzymano wypłatę świadczeń a datą 1 czerwca 1928 r.

Artykuł  8.

Obywatelom dwóch Układających się Stron przysługuje prawo do świadczeń z tytułu ubezpieczenia od wypadków przy pracy (odszkodowania za wypadki przy pracy) i od chorób zawodowych niezależnie od tego, w jakim kraju mieszkają.

C.

Ubezpieczenie na wypadek choroby.

Artykuł  9.

Okresy ubezpieczenia, przebyte przez ubezpieczonego w instytucjach ubezpieczenia na wypadek choroby jednej z dwóch Układających się Stron zaliczane będą w instytucjach ubezpieczenia na wypadek choroby drugiej Układającej się Strony przy obliczaniu długości okresu ubezpieczenia, stanowiącej warunek prawa do świadczeń.

Artykuł  10.

W razie, gdy ubezpieczony, otrzymujący świadczenia z instytucji ubezpieczenia na wypadek choroby jednej z dwóch Układających się Stron, przechodzi do instytucji ubezpieczenia na wypadek choroby drugiej Układającej się Strony, instytucja tej ostatniej Strony przejmuje udzielanie dalszych świadczeń; w wypadku tym okres świadczeń udzielonych poprzednio ubezpieczonemu będzie uwzględniony przez tę instytucję.

Artykuł  11.

W wypadku, gdy ubezpieczony lub członkowie jego rodziny, którym przysługuje prawo do świadczeń z instytucji ubezpieczenia na wypadek choroby jednej z dwóch Układających się Stron, przebywają na obszarze drugiej Układającej się Strony, posiadając przewidziane ewentualnie na pobyt zagranicą upoważnienie, wydane przez tę instytucję, instytucja ubezpieczenia na wypadek choroby zobowiązana do udzielania świadczeń, może udzielić ich bezpośrednio albo też zwrócić się do instytucji państwa drugiego o udzielanie tych świadczeń. Instytucja, do której się w tej sprawie zwrócono, otrzyma zwrot faktycznie poniesionych kosztów; koszty świadczeń rzeczowych zwrócone będą według tych samych stawek, jakie obowiązują w instytucji, do której się zwrócono, w stosunku do jej własnych ubezpieczonych (lub ich członków rodziny). Zainteresowane instytucje mogą zawrzeć w tej mierze porozumienia bardziej szczegółowe.

D.

Wspólne postanowienia dla ubezpieczenia od wypadków przy pracy (odszkodowania za wypadki przy pracy) i od chorób zawodowych, dla ubezpieczenia na wypadek choroby oraz dla ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy, na starość i na wypadek śmierci.

Artykuł  12.

Przedstawiciele dyplomatyczni lub konsularni obydwóch Państw uważani będą za należycie upoważnionych do reprezentowania pracowników - obywateli ich Państwa przed wszystkimi instytucjami, władzami oraz sądami ubezpieczeń społecznych Państwa drugiego.

Przed zakończeniem dochodzenia prowadzonego w jednem z obydwóch Państw, a dotyczącego wypadku obywatela Państwa drugiego, organ przeprowadzający dochodzenie powinien niezwłocznie zawiadomić o wypadku właściwego przedstawiciela dyplomatycznego lub konsularnego Państwa drugiego.

Artykuł  13.

Przy wykonywaniu wymienionych w art. 1-ym działów ubezpieczeń społecznych, instytucje, władze oraz sądy ubezpieczeń społecznych jednej z dwóch Układających się Stron udzielać będą instytucjom, władzom i sądom ubezpieczeń społecznych drugiej Układającej się Strony pomocy administracyjnej w tym samym zakresie, jak gdyby chodziło o wykonywanie własnego ubezpieczenia społecznego.

Artykuł  14.

Przepisy co do zwolnień i ulg w zakresie opłat stemplowych i innych, dotyczące dokumentów wymaganych przy wykonywaniu ubezpieczeń społecznych jednej z dwóch Układających się Stron, będą stosowane również w odniesieniu do dokumentów, wymaganych przy wykonywaniu ubezpieczeń społecznych drugiej układającej się Strony.

Artykuł  15.

Ministerstwo Opieki Społecznej Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Łotewskiej porozumieją się co do ustalenia:

a) procedury, która pozwoliłaby na dokonywanie w sposób możliwie najprostszy i najtańszy doręczeń i wypłat na rzecz osób, zamieszkałych na obszarze drugiego Państwa;

b) procedury, która pozwoliłaby na ściąganie zaległości składkowych lub innych wierzytelności, przysługujących instytucjom ubezpieczeń społecznych jednego z dwóch Państw wobec dłużników, znajdujących się w Państwie drugiem.

E.

Przepisy końcowe.

Artykuł  16.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązuje się do zapewnienia obywatelom łotewskim równości traktowania ze swymi własnymi obywatelami w zakresie ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa, na starość i na wypadek śmierci robotników i pracowników umysłowych.

Rząd Republiki Łotewskiej zobowiązuje się do zapewnienia równości traktowania obywateli polskich ze swymi własnymi obywatelami w zakresie ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy, na starość i na wypadek śmierci z chwilą, gdy na Łotwie wprowadzony będzie ten dział ubezpieczeń społecznych.

Artykuł  17.

Porozumienie niniejsze będzie ratyfikowane możliwie jak najrychlej i dokumenty ratyfikacyjne wymienione będą możliwie jak najrychlej w Warszawie.

Porozumienie wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca, następującego po dacie wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i pozostanie w mocy na przeciąg jednego roku.

Będzie ono odnawiane z roku na rok w drodze milczącej zgody i będzie mogło być wypowiedziane za uprzedniem powiadomieniem na trzy miesiące przed upływem każdego okresu rocznego.

NA DOWÓD CZEGO, Pełnomocnicy podpisali niniejsze Porozumienie i wycisnęli na niem swoje pieczęcie.

Sporządzono w Rydze, w dwóch egzemplarzach, w dniu dwudziestym grudnia tysiąc dziewięćset trzydziestego czwartego roku.

Zaznajomiwszy się z powyższem Porozumieniem uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niem postanowień; oświadczamy, że jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 24 kwietnia 1935 r.

^* Z dniem 1 maja 2004 r. nin. umowa, w ramach podmiotowego i przedmiotowego zakresu zostaje zastąpiona przez rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U.UE.L.71.149.2), zgodnie z art. 6 lit. a) tegoż rozporządzenia.