Likwidacja złożonych przed dniem 9 maja 1945 r. depozytów i zastawów oraz przyjętych przed tym dniem do inkasa weksli, czeków i innych dokumentów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.47.344

Akt utracił moc

Wersja od: 8 września 1951 r.

DEKRET

z dnia 6 września 1951 r.

o likwidacji złożonych przed dniem 9 maja 1945 r. depozytów i zastawów oraz przyjętych przed tym dniem do inkasa weksli, czeków i innych dokumentów.

Na podstawie art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy z dnia 26 maja 1951 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 30, poz. 235) Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

Art.  1.

Dekret niniejszy dotyczy: ruchomości, papierów wartościowych i dokumentów złożonych przed dniem 9 maja 1945 r. do depozytu, na przechowanie lub jako zastaw, kaucja albo wadium oraz złożonych przed tym dniem do inkasa weksli, czeków i innych dokumentów, znajdujących się w posiadaniu władz, urzędów, instytucji i przedsiębiorstw państwowych oraz banków i innych instytucji kredytowych, zwanych w dalszym ciągu niniejszego dekretu "instytucjami".

Art.  2.

Deponenci, zastawcy i zleceniodawcy lub osoby, które wstąpiły w ich prawa, obowiązani są w terminie 6 miesięcy od daty ogłoszenia niniejszego dekretu odebrać ruchomości, papiery wartościowe i dokumenty wymienione w art. 1 po uprzednim zaspokojeniu przypadających instytucji należności za przechowanie i należności zabezpieczonych zastawem.

Art.  3.

1. Przedmioty oddane do depozytu, na przechowanie lub jako zastaw, kaucja albo wadium, nie odebrane w terminie przewidzianym w art. 2, przechodzą na własność Państwa po uprzednim zaspokojeniu z tych depozytów przypadających instytucji należności za przechowanie i należności zabezpieczonych zastawem lub po uznaniu przez instytucję, że należności jej nie mogą być zaspokojone z przedmiotu depozytu.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy wydanie depozytu nie może nastąpić z przyczyn przewidzianych przez obowiązujące przepisy prawa dewizowego, a uprawniony zgłosił swoje prawa do depozytu w terminie przewidzianym w art. 2.

3. Minister Finansów w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi zasady postępowania co do depozytów, które przejdą na własność Państwa.

Art.  4.

Instytucje nie odpowiadają za utratę, ubytek lub uszkodzenie przedmiotów oddanych do depozytu, na przechowanie lub jako zastaw, kaucja lub wadium, jeżeli utrata, ubytek lub uszkodzenie nastąpiły w czasie między dniem 1 września 1939 r. a dniem 9 maja 1945 r.

Art.  5.

1. Instytucje nie odpowiadają za przyjęte do inkasa przed dniem 9 maja 1945 r. weksle, czeki i inne dokumenty, jeżeli one zaginęły lub utraciły moc prawną.

2. Weksle, czeki i inne dokumenty przyjęte do inkasa przed dniem 9 maja 1949 r., które nie zostaną odebrane w terminie przewidzianym w art. 2, przechodzą na własność Państwa.

3. Minister Finansów ustali zasady segregacji, przechowywania i niszczenia dokumentów wymienionych w ust. 2.

4. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania w przypadku, gdy wydanie dokumentów nie może nastąpić z przyczyn przewidzianych przez obowiązujące przepisy prawa dewizowego, a wniosek o ich wydanie zgłoszony został w terminie przewidzianym w art. 2.

Art.  6.

Przepisy niniejszego dekretu mają zastosowanie również i do tych depozytów, które powstały po dniu 9 maja 1945 r. przez przeniesienie w tej samej instytucji zawartości skrytek bankowych (safesów) wynajętych przed dniem 9 maja 1945 r.

Art.  7.

Dekret niniejszy nie ma zastosowania do depozytów złożonych w muzeach.

Art.  8.

Wykonanie dekretu porucza się Ministrowi Finansów.

Art.  9.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.