Likwidacja państwowych czynszów wieczystych i dzierżaw wieczystych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.118.1071

Akt utracił moc

Wersja od: 31 grudnia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 30 grudnia 1924 r.

o likwidacji państwowych czynszów wieczystych i dzierżaw wieczystych.

Na podstawie punktu 2 lit. C. art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. o naprawie Skarbu Państwa i poprawia gospodarstwa społecznego (Dz. U. R. P. № 71 poz. 687) oraz zgodnie z uchwalą Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 1924 r. stanowię co następuje:

§ 1. W drodze wyjątku od obowiązujących przepisów ustawy z dnia 26 listopada 1920 r. o wstrzymaniu spłaty dzierżaw i czynszów wieczystych w dobrach państwowych na obszarze b. zaboru rosyjskiego (Dz. U. R. P. № 110 poz. 727) upoważnia się Ministra Rolnictwa i Dóbr Państwowych do przeprowadzenia w porozumieniu z Ministrami: Skarbu i Robót Publicznych likwidacji praw Skarbu Państwa na nieruchomościach obciążonych świadczeniami wieczystemi na rzecz tegoż Skarbu przez przyjęcie spłaty świadczeń powyższych zgodnie z warunkami przewidzianemi w § 2.

§ 2. Przewidziana w § 1 spłata ma wynosić:

a) dla nieruchomości, co. do których Skarbowi Państwa nie służy prawo podwyższania czynszów, kwota otrzymana z pomnożenia czynszu rocznego przez 50;

b) dla nieruchomości zaś, co do których prawo powyższe Skarbowi Państwa służy, - kwota otrzymana z pomnożenia przez 50 czynszu rocznego ostatnio podwyższonego, względnie czynszu, który będzie ustalony po dokonaniu służącego Skarbowi Państwa podwyższenia z dodaniem kwoty otrzymanej z pomnożenia ¹/₃ tegoż czynszu przez 50.

Jeżeli sumy spłaty świadczeń wieczystych, obliczone w sposób powyższy w poszczególnych wypadkach przekroczyłyby ¹/₅ obecnej wartości gruntu, obliczonej według postanowień ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym (Dz. U. R. P. № 94 poz. 746) oraz rozporządzeń z dnia 15 listopada 1923 r. (Dz. U. R. P. № 123 poz. 996) i z dnia 1 sierpnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 82 poz. 785), względnie wyniosłyby mniej, niż ¹/₂₀ wartości powyższej, to sumy te ulegają w tych wypadkach odpowiedniemu zmniejszeniu do ¹/₅ wskazanej wartości gruntu, o ile przy zastosowaniu mnożnika 20 nie wypadnie suma większa, która w tym wypadku stanowić będzie granicę zmniejszenia - lub też ulegają zwiększeniu do ¹/₂₀ wartości powyższej.

§ 3. Obliczenia oraz przyjęcia kwot przypadających z tytułu likwidacji, jak również czynności, przewidzianych w § 4, dokonają właściwi wojewodowie, w mi. st. Warszawie Komisarz Rządu i w okręgu administracyjnym wileńskim Delegat Rządu na ziemię wileńską.

§ 4. Po uregulowaniu należności z tytułu spłaty następuje wykreślenie z wykazu hipotecznego wpisów, dotyczących świadczeń wieczystych na jednostronny wniosek wieczystego dzierżawcy lub wieczystego czynszownika po złożeniu przez niego zaświadczenia właściwej władzy (§ 3) o dokonanej spłacie świadczeń wieczystych. O ile nieruchomość nie ma uregulowanej hipoteki, pomiędzy Skarbem Państwa, a wieczystym dzierżawcą lub wieczystym czynszownikiem zawarty być musi notarjalny akt spłaty.

Koszty, wynikające z powyższych czynności, ponosi wieczysty dzierżawca względnie czynszownik.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze nie dotyczy nieruchomości wydzierżawionych wieczyście na podstawie ustaw z dnia 29 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 69 poz. 448), z dnia 23 lipca 1922 r. (Dz. U. R. P. № 67 poz. 601) i z dnia 22 września 1922 r. (Dz. U. R. P. № 89 poz. 801) f nieruchomości objętych ustawą z dnia 20 czerwca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 63 poz. 617).

§ 6. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na obszarze województw: białostockiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, nowogródzkiego, poleskiego, warszawskiego, wołyńskiego i okręgu administracyjnego wileńskiego i wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

§ 7. Wykonanie rozporządzenia niniejszego powierza się Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych w porozumieniu z Ministrami: Skarbu, Robót Publicznych i Sprawiedliwości.