§ 2. - Likwidacja państwowych czynszów wieczystych i dzierżaw wieczystych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1924.118.1071
Akt utracił moc Wersja od: 31 grudnia 1924 r.
§ 2.
Przewidziana w § 1 spłata ma wynosić:a)
dla nieruchomości, co. do których Skarbowi Państwa nie służy prawo podwyższania czynszów, kwota otrzymana z pomnożenia czynszu rocznego przez 50;b)
dla nieruchomości zaś, co do których prawo powyższe Skarbowi Państwa służy, - kwota otrzymana z pomnożenia przez 50 czynszu rocznego ostatnio podwyższonego, względnie czynszu, który będzie ustalony po dokonaniu służącego Skarbowi Państwa podwyższenia z dodaniem kwoty otrzymanej z pomnożenia 1/3 tegoż czynszu przez 50.Jeżeli sumy spłaty świadczeń wieczystych, obliczone w sposób powyższy w poszczególnych wypadkach przekroczyłyby 1/5 obecnej wartości gruntu, obliczonej według postanowień ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o podatku majątkowym (Dz. U. R. P. № 94 poz. 746) oraz rozporządzeń z dnia 15 listopada 1923 r. (Dz. U. R. P. № 123 poz. 996) i z dnia 1 sierpnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 82 poz. 785), względnie wyniosłyby mniej, niż 1/20 wartości powyższej, to sumy te ulegają w tych wypadkach odpowiedniemu zmniejszeniu do 1/5 wskazanej wartości gruntu, o ile przy zastosowaniu mnożnika 20 nie wypadnie suma większa, która w tym wypadku stanowić będzie granicę zmniejszenia - lub też ulegają zwiększeniu do 1/20 wartości powyższej.