Likwidacja Kasy Emerytalnej dla robotników kolei państwowych w b. dzielnicy pruskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.55.347

Akt utracił moc
Wersja od: 19 kwietnia 1946 r.

USTAWA
z dnia 15 czerwca 1939 r.
o likwidacji Kasy Emerytalnej dla robotników kolei państwowych w b. dzielnicy pruskiej.

Określenia, używane w ustawie niniejszej:

1)
"Kasa Emerytalna" - oznacza Kasę Emerytalną dla robotników kolei państwowych w b. dzielnicy pruskiej;
2)
"Oddział A" - oznacza Oddział A Kasy Emerytalnej;
3)
"Oddział B" - oznacza Oddział B Kasy Emerytalnej;
4)
"P. K. P." - oznacza przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe";
5)
"Zakład Ubezpieczeń Społecznych" - oznacza Zakład Ubezpieczeń Społecznych (Fundusz Ubezpieczenia Emerytalnego Robotników);
6)
"Zakład w Chorzowie" - oznacza Zakład Ubezpieczenia na Wypadek Inwalidztwa w Chorzowie;
7)
"ustawa o ubezpieczeniu społecznym" - oznacza ustawę z dnia 28 marca 1933 r. o ubezpieczeniu społecznym (Dz. U. R. P. Nr 51, poz. 396) wraz z późniejszymi zmianami;
8)
"emerytalne przepisy kolejowe" - oznacza przepisy, wydawane na podstawie art. 25 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 września 1926 r. o utworzeniu przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. R. P. z 1930 r. Nr 89, poz. 705) w brzmieniu, nadanym art. 11 ustawy z dnia 18 marca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr 26, poz. 239).
(1)
Kasa Emerytalna ulega likwidacji z dniem 31 grudnia 1939 r.
(2)
Z dniem tym wygasają wszelkie uprawnienia z tytułu ubezpieczenia w Kasie Emerytalnej, z wyjątkiem uprawnień, wynikających z zastosowania ustawy niniejszej oraz emerytalnych przepisów kolejowych.
(1)
P. K. P. przejmuje z dniem 1 stycznia 1940 r. prawa i obowiązki Kasy Emerytalnej z zastrzeżeniem odmiennych przepisów ustawy niniejszej.
(2)
Do przejmowanego przez P. K. P. majątku Kasy Emerytalnej stosuje się odpowiednio rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 września 1926 r. o utworzeniu przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe".
(3)
P. K. P. wolne jest od wszelkich podatków, danin i opłat publicznych, związanych z przejęciem majątku Kasy Emerytalnej,
(1)
Uprawnienia do świadczeń z Oddziału A i z Oddziału B z tytułu wypadków losowych, zaszłych przed dniem 1 stycznia 1940 r., będą realizowane przez P. K. P. w wymiarze i na warunkach, obowiązujących Kasę Emerytalną w dniu 31 grudnia 1939 r.
(2)
Świadczenia dla wdów i sierot, pozostałych po osobach zmarłych po dniu 31 grudnia 1939 r., a uprawnionych do świadczeń, określonych w ust. (1), będzie przyznawać i wypłacać P. K. P. w wymiarze i na warunkach, obowiązujących Kasę Emerytalną w dniu 31 grudnia 1939 r., z tym zastrzeżeniem, że łączna miesięczna kwota świadczeń rentowych z Oddziału B nie może przekraczać miesięcznej kwoty świadczeń rentowych z tego Oddziału, służących zmarłemu ubezpieczonemu.
(3)
Postępowanie w sprawie świadczeń z Oddziału A i Oddziału B z tytułu wypadków losowych, zaszłych przed dniem 1 stycznia 1940 r., nie zakończone przez Kasę Emerytalną, dokończone będzie przez P. K. P. na podstawie przepisów, obowiązujących w dniu 31 grudnia 1939 r.

Rozporządzenie Ministrów Komunikacji i Opieki Społecznej może powierzyć Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych i Zakładowi w Chorzowie wypłacanie na rachunek i na koszt P. K. P. niektórych kategorii świadczeń, określonych w art. 4.

Pracownicy P. K. P. - z wyjątkiem zatrudnionych na podstawie umowy o pracę - obowiązkowo ubezpieczeni w Kasie Emerytalnej w dniu 31 grudnia 1939 r., będą objęci z dniem 1 stycznia 1940 r. emerytalnymi przepisami kolejowymi.

(1)
Osoby, podlegające w dniu 31 grudnia 1939 r. obowiązkowi ubezpieczenia w Kasia Emerytalnej, a nie objęte przepisem art. 6, będą objęte z dniem 1 stycznia 1940 r. obowiązkiem ubezpieczenia emerytalnego w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych albo w Zakładzie w Chorzowie, w zależności od miejsca zatrudnienia tych osób.
(2)
Okresy, podlegające w dniu 31 grudnia 1939 r. zaliczeniu do ubezpieczenia w Oddziała A, będą uwzględniane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Zakład w Chorzowie przy ustalaniu uprawnień do świadczeń i wymiarze świadczeń, zgodnie z przepisami ustawy o ubezpieczeniu społecznym i ordynacji ubezpieczeniowej z dnia 19 lipca 1911 r. (Dz. Ustaw Rzeszy, str. 509) w brzmieniu, obowiązującym w górnośląskiej części województwa śląskiego oraz z przepisami wykonawczymi, wydanymi na ich podstawie.
(3)
Ubezpieczenie w Oddziale A w wydziałach obwodowych Nr 1 i 2 Kasy Emerytalnej w okresie od dnia 1 stycznia 1934 r. do dnia 31 grudnia 1939 r. będzie uważane za ubezpieczenie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

(1)
P. K. P. przekazywać będzie Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych każdorazowo po ustaleniu przez ten Zakład konkretnego świadczenia rentowego skapitalizowaną cząstkę renty za okres ubezpieczenia w Oddziale A Kasy Emerytalnej.
(2)
Minister Komunikacji i Minister Pracy i Opieki Społecznej ustalą zasady kapitalizacji renty.
(1)
Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Zakład w Chorzowie przejmują z dniem 1 stycznia 1940 r. zobowiązania z tytułu ubezpieczenia w Oddziale A wobec osób, nie objętych przepisami art.: 4, 6, 7, 14 i 15. Art. 7 ust. (2) i (3) stosuje się odpowiednio.
(2)
Rozporządzenie Ministrów Komunikacji i Opieki Społecznej ustala zasady pokrycia przez P. K. P. zobowiązań ubezpieczeniowych, przejętych przez zakłady na podstawie ust. (1).

P. K. P. zwróci osobom - określonym w art. 7 ust. (1) i art. 9 ust. (1), które do dnia 31 grudnia 1939 r. nie przebyły pięciu lat w ubezpieczeniu w Oddziale B - w przypadkach, wymienionych w § 34 statutu Kasy Emerytalnej, wpłacone przez te osoby składki z oprocentowaniem prostym 41/2% od sta rocznie z dołu.

(1)
Osoby, określone w art. 7 ust. (1) i art. 9 ust. (1), które do dnia 31 grudnia 1939 r. przebyły co najmniej pięć lat w ubezpieczeniu w Oddziale B - zachowują, bez potrzeby dalszego opłacania składek, prawo do świadczeń, określonych w statucie Kasy Emerytalnej dla Oddziału B, jeżeli prawo to do dnia 31 grudnia 1939 r. nie wygasło.
(2)
Świadczenia służyć będą również członkom rodzin, pozostałych po osobach, określonych w ust. (1).
(3)
P. K. P. 'będzie przyznawać i wypłacać świadczenia w wysokości i na warunkach, obowiązujących dla Oddziału B w dniu 31 grudnia 1939 r., przy czym okresy zatrudnienia po tym dniu nie będą zaliczane do ubezpieczenia w Oddziale B.
(4)
Łączna, miesięczna kwota świadczeń rentowych dla wdowy i sierot, przyznanych przez P. K. P. na podstawie ust. (3), nie może przekraczać miesięcznej kwoty świadczeń rentowych z Oddziału B, służących zmarłemu.

Świadczenia, określone w art. 11, nie będą służyły:

1)
osobom, które będąc po dniu 31 grudnia 1939 r. ubezpieczone w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych lub w Zakładzie w Chorzowie, objęte zostaną następnie emerytalnymi przepisami kolejowymi;
2)
członkom rodzin, pozostałym po osobach, wymienionych w pkt 1).
(1)
Świadczenia, wypłacane przez P. K. P. na podstawie art. 4, 10, 11 i 14, będą uważane za świadczenia, pobierane z publicznoprawnej instytucji ubezpieczeń społecznych.
(2)
Spory o świadczenia, o których mowa w ust. (1), będą rozstrzygały organa orzekające w sprawach ubezpieczenia emerytalnego robotników w województwach poznańskim, pomorskim i górnośląskiej części województwa śląskiego.
(1)
P. K. P. zwróci osobom - objętym emerytalnymi przepisami kolejowymi, które w dniu 31 grudnia 1939 r. będą kontynuowały dobrowolnie ubezpieczenie w Oddziale A - na ich wniosek składki, wpłacone dobrowolnie do Oddziału A po ustaniu obowiązku ubezpieczenia w Kasie Emerytalnej. Roszczenie o zwrot tych składek przedawnia się z dniem 31 grudnia 1941 r.
(2)
Składki będą zwrócone z oprocentowaniem prostym 4 1/2% rocznie z dołu.
(1)
Osoby, objęte emerytalnymi przepisami kolejowymi, będą mogły podtrzymywać swe uprawnienia z tytułu ubezpieczenia w Oddziale A wobec zagranicznych instytucyj ubezpieczeń społecznych, przez dobrowolne ubezpieczenie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych albo w Zakładzie w Chorzowie, przy odpowiednim zastosowaniu przepisu art. 7 ust. (2) i (3).
(2)
Nie stosuje się art. 14 do osób, określonych w ust. (1).

O ile ustawa niniejsza nie stanowi inaczej, tracą moc prawną z dniem jej wejścia w życie wszelkie przepisy w zakresie, unormowanym tą ustawą.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrom Komunikacji i Opieki Społecznej.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1940 r., art. 2 zaś - z dniem 31 grudnia 1939 r.

1 Art. 8 zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.13.89) zmieniającego nin. ustawę z dniem 19 kwietnia 1946 r.