Lichwa pieniężna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.95.556

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW: SKARBU I SPRAWIEDLIWOŚCI

z dnia 7 września 1926 r.

o lichwie pieniężnej.

Na mocy §§ 2, 4, 5, 8 i 10 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 czerwca 1924 r. o lichwie pieniężnej (Dz. U. R. P. № 56 poz. 574) oraz art. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1926 r. dotyczącej przedłużenia mocy obowiązującej tego rozporządzenia (Dz. U. R. P. № 62 poz. 372) zarządza się co następuje:

§ 1. Przedsiębiorstwa, trudniące się czynnościami bankowemi, obowiązane są przedstawić właściwym izbom skarbowym najpóźniej do dnia 5 każdego miesiąca wykazy:

a) najwyższych wymawianych i pobieranych procentów i prowizyj:

1. przy dyskoncie weksli,

2. na rachunkach debetowych otwartego kredytu,

3. od pożyczek terminowych,

4. od pożyczek na zastaw papierów wartościowych i towarów,

5. od pożyczek na zastaw ruchomości z wyjątkiem papierów wartościowych i towarów, przyczem należy podać osobno wysokość wynagrodzenia pobieranego za ubezpieczenie ruchomości, ich przechowanie i szacowanie,

6. od gwarancyj udzielanych z tytułu eksportu,

7. od gwarancyj udzielanych w formie indosu na wekslu i innych;

b) najwyższych opłat pobieranych jednorazowo przy czynnościach:

1. inkasa,

2. zleceń giełdowych,

3. wystawianych zaświadczeń walutowych,

4. wydania akredytywy.

Za datą przedstawienia uważaną będzie również data nadania na pocztę listu poleconego z wykazem.

§ 2. 1 Korzyści majątkowe, osiągane przy czynnościach kredytowych, wyszczególnionych w wykazach w myśl poprzedniego paragrafu, nie mogą przekraczać 12% w stosunku rocznym.

Przepis zawarty w ustępie 1 niniejszego paragrafu nie obejmuje zwrotu kosztów porta, damna i opłat stemplowych, raz nie obejmuje prowizji obrotowej na rachunkach otwartego kredytu i bieżących, która jednakże nie może przekraczać ¹/₄% kwartalnie, od większej strony obrotu po potrąceniu salda i pozycyj frankowanych. Przy pożyczkach na zastaw ruchomości z wyjątkiem papierów wartościowych i towarów, korzyści majątkowe nie mogą przekraczać 12% w stosunku rocznym tytułem procentów i prowizji od udzielanych pożyczek oraz aż do odwołania 1% miesięcznie od sumy udzielanych pożyczek tytułem wynagrodzenia za ubezpieczenie przedmiotów zastawu, ich przechowanie i szacowanie.

§ 3. 2 Umowy o pożyczki pieniężne, zawarte przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w których wymówione korzyści majątkowe ponad normy, przewidziane § 2 niniejszego rozporządzenia, nie zostały pobrane przed tym terminem, ulegają wykonaniu w ten sposób, że korzyści te mogą być pobrane w umówionej wysokości za czas do najbliższego terminu ich płatności. Termin ten nie może przekraczać daty 31 grudnia 1927 r.

§ 4. Izby skarbowe nie później niż w dniu 10 każdego miesiąca odsyłają otrzymane wykazy wraz z odpowiednim spisem do Ministerstwa Skarbu. Jednocześnie izby nadsyłają listę instytucyj bankowych, które wymienionych wykazów w terminie nie nadesłały.

§ 5. Kontrola nad wykonaniem przepisów zawartych w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 czerwca 1924 r. o lichwie pieniężnej (Dz. U. R. P. № 56 poz. 574) oraz w rozporządzeniu niniejszem przez spółdzielnie, trudniące się. czynnościami bankowemi i należące do związków rewizyjnych (art. 68 i 70 ustawy z dnia 29 października 1920 r. o spółdzielniach Dz. U. R. P. № 111 poz. 733), może być na podstawie rozporządzenia Ministra Skarbu powierzona związkom rewizyjnym.

§ 6. Spółdzielnie należące do tych związków rewizyjnych, które uzyskały prawo kontroli na podstawie § 5 niniejszego rozporządzenia, czynią zadość obowiązkowi, przewidzianemu w § 1 tegoż rozporządzenia, przedstawiając wykazy w oznaczonym terminie właściwym związkom rewizyjnym.

W razie stwierdzonego przekroczenia przepisów zawartych w §§ 1 i 2 niniejszego rozporządzenia związek rewizyjny obowiązany jest zawiadomić o tem właściwą władzą skarbową II instancji.

§ 7. Winni przekroczenia przepisu zawartego w § 2 niniejszego rozporządzenia ulegają karze, przewidzianej w § 6 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 czerwca 1924 r. o lichwie pieniężnej (Dz. U. R. P. № 56 poz. 574).

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie Z dniem ogłoszenia. Jednocześnie traci moc rozporządzenie Ministrów: Skarbu i Sprawiedliwości z dnia 14 listopada 1924 r. (Dz. U. R. P. № 99 poz. 922) i z dnia 30 czerwca 1926 r. (Dz. U. R. P. № 64 poz. 381).

¹ § 2:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 1926 r. (Dz.U.26.127.746) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 stycznia 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 lutego 1927 r. (Dz.U.27.22.173) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 kwietnia 1927 r. (Dz.U.27.40.359) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 maja 1927 r. (Dz.U.27.53.469) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 listopada 1927 r. (Dz.U.27.109.931) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 grudnia 1927 r.

² § 3:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 grudnia 1926 r. (Dz.U.26.127.746) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 stycznia 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 lutego 1927 r. (Dz.U.27.22.173) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 marca 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 kwietnia 1927 r. (Dz.U.27.40.359) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 maja 1927 r. (Dz.U.27.53.469) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 czerwca 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 listopada 1927 r. (Dz.U.27.109.931) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 grudnia 1927 r.