Rozdział 3 - Licencje. - Licencje na wykonywanie wynalazków i wzorów użytkowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.36.331

Akt utracił moc

Wersja od: 26 sierpnia 1950 r.

Rozdział  3.

Licencje.

1.

Przepisy ogólne.

Art.  10.

Prawo wykonywania w całości lub w części cudzego opatentowanego wynalazku lub zarejestrowanego wzoru użytkowego nabywa się przez licencję.

Art.  11.

1. Z patentu na wynalazek lub z zarejestrowanego wzoru użytkowego, którego wykonanie wykraczałoby w zakres cudzego wynalazku, wzoru lub prawa autorskiego, chronionych w Polsce, można korzystać tylko na podstawie licencji, udzielonej przez właściciela wcześniejszego prawa (patent zależny, wzór użytkowy zależny).

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, można również ustanowić licencję przymusową stosownie do postanowień art. 26.

3. Po wygaśnięciu wcześniejszego prawa patent zależny lub wzór użytkowy zależny zamienia się na niezależny.

Art.  12.

Ze względu na sposób powstania licencja może być:

1) dobrowolna na podstawie umowy, zawartej przez właściciela patentu lub zarejestrowanego wzoru użytkowego (licencjodawcę) z licencjobiorcą,

2) przymusowa - na podstawie decyzji Urzędu Patentowego, wydanej w przypadkach, przewidzianych w niniejszej ustawie.

Art.  13.

Ze względu na zakres uprawnień licencjobiorcy licencja może być:

1) wyłączna, stwarzająca uprawnienia dla jednego tylko licencjobiorcy,

2) niewyłączna, stwarzająca uprawnienia dla kilku licencjobiorców.

Art.  14.

Ze względu na zakres wykonywania licencja może być:

1) pełna, stwarzająca uprawnienia do wykonywania wynalazku lub wzoru użytkowego w całości,

2) ograniczona, stwarzająca uprawnienia do wykonywania wynalazku lub wzoru użytkowego w części.

Art.  15.

Jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, a decyzja Urzędu Patentowego lub umowa o licencję nie zawiera odmiennych postanowień, domniemywa się, że licencja jest pełna i niewyłączna, jak również, że licencja wyłączna nie pozbawia właściciela patentu lub zarejestrowanego wzoru użytkowego prawa wykonywania wynalazku lub wzoru niezależnie od licencjobiorcy.

Art.  16.

1. Jeżeli licencję wpisano do rejestru patentów lub rejestru wzorów, prawo licencjobiorcy jest skuteczne wobec osób trzecich.

2. Wpis licencji do rejestru patentów lub rejestru wzorów może nastąpić tylko na podstawie dokumentu publicznego albo na podstawie dokumentu prywatnego, na którym podpis licencjodawcy jest notarialnie uwierzytelniony.

Art.  17.

1. Licencjobiorca może udzielać sublicencji tylko za zgodą właściciela patentu lub zarejestrowanego wzoru użytkowego.

2. Do sublicencji stosuje się odpowiednio przepisy o licencjach. Jednakże udzielanie dalszych sublicencji jest niedopuszczalne.

2.

Licencja dobrowolna.

Art.  18.

Do umowy licencyjnej stosuje się przepisy prawa cywilnego.

Art.  19.

Umowa licencyjna powinna być pod rygorem nieważności zawarta na piśmie.

Art.  20.

Przedsiębiorstwa lub instytucje gospodarki uspołecznionej mogą zawierać umowy, których przedmiotem jest udzielanie licencji na wykonywanie za granicą wynalazku opatentowanego lub wzoru użytkowego, zarejestrowanego na ich rzecz za granicą, albo też uzyskanie przez nie licencji na wykonywanie w kraju wynalazku opatentowanego lub wzoru użytkowego, zarejestrowanego w Polsce na rzecz osób zagranicznych, tylko za zezwoleniem Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może powyższe swoje uprawnienie przekazać w drodze zarządzenia podległym mu organom, a także - w porozumieniu z właściwymi ministrami - organom podległym tym ministrom.

Art.  21.

1. Obywatele polscy, stale w Polsce zamieszkali cudzoziemcy oraz mające w Polsce siedzibę osoby prawne prawa prywatnego mogą zawierać umowy, których przedmiotem jest udzielenie licencji na wykonywanie za granicą wynalazku opatentowanego lub wzoru użytkowego, zarejestrowanego za granicą, tylko za zezwoleniem Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może powyższe swoje uprawnienia przekazać w drodze zarządzenia podległym mu organom, a także - w porozumieniu z właściwymi ministrami - organom podległym tym ministrom.

2. Umowy, zawarte z pominięciem przepisów ust. 1, są z mocy samego prawa pozbawione skutków prawnych w Polsce.

Art.  22.

Przepisy art. 18-21 stosuje się odpowiednio do umów, dotyczących przekazywania za granicę, udostępniania za granicą albo otrzymywania z zagranicy wiadomości lub doświadczeń, będących przedmiotem własności przemysłowej, nie chronionym patentem lub świadectwem ochronnym.

3.

Postępowanie w przypadku niewykonywania wynalazku lub wzoru użytkowego.

Art.  23.

1. W przypadku, przewidzianym w art. 3, Urząd Patentowy podaje do wiadomości ogólnej przez opublikowanie dwukrotne w najbliższych zeszytach "Wiadomości Urzędu Patentowego", że na wykonywanie opatentowanego wynalazku lub zarejestrowanego wzoru użytkowego może być udzielona licencja.

2. Opublikowanie odbywa się na koszt właściciela patentu lub zarejestrowanego wzoru użytkowego.

Art.  24.

1. Zgłoszenia w celu zawarcia umowy licencyjnej składa się w Urzędzie Patentowym.

2. Urząd Patentowy zawiadamia o złożeniu tych zgłoszeń niezwłocznie właściciela patentu lub zarejestrowanego wzoru użytkowego.

3. O zawarciu umowy licencyjnej właściciel patentu lub zarejestrowanego wzoru użytkowego powinien niezwłocznie zawiadomić Urząd Patentowy.

4.

Licencja przymusowa.

Art.  25.

Jeżeli właściciel patentu lub zarejestrowanego wzoru użytkowego nie dopełni obowiązku, o którym mowa w art. 1, lub jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od chwili zgłoszenia się w celu zawarcia umowy licencyjnej (art. 24) nie nastąpiło zawarcie tej umowy, Urząd Patentowy na skutek skargi ustanowi po upływie okresu, przewidzianego w art. 1, licencję przymusową, ustalając równocześnie jej zakres i warunki. Udzielenie licencji nawet wyłącznej nie przeszkadza ustanowieniu licencji przymusowej na rzecz innej osoby.

Art.  26.

1. Właściciel patentu zależnego lub zarejestrowanego wzoru użytkowego zależnego może żądać w drodze skargi ustanowienia na jego rzecz licencji przymusowej na wykonywanie wcześniejszego patentu lub wzoru użytkowego.

2. Urząd Patentowy, na skutek skargi, zawierającej żądanie ustanowienia licencji (ust. 1), orzeka o ustanowieniu licencji przymusowej po wysłuchaniu stron oraz ustala równocześnie szczegółowe warunki licencji.

3. Licencja gaśnie po upływie roku, jeżeli licencjobiorca nie korzystał z niej w tym terminie. Ponowne żądanie ustanowienia licencji nie jest dopuszczalne. Przepisy niniejszego ustępu nie mają zastosowania, jeżeli licencjobiorcą jest przedsiębiorstwo lub instytucja gospodarki uspołecznionej.

Art.  27.

1. Przedsiębiorstwa i instytucje gospodarki uspołecznionej mogą ze względu na dobro publiczne żądać w drodze skargi ustanowienia na ich rzecz licencji przymusowej na wykonywanie opatentowanych wynalazków lub zarejestrowanych wzorów użytkowych, będących własnością obywateli polskich oraz polskich osób prawnych prawa prywatnego, jeżeli wynalazek lub wzór użytkowy leży w zakresie produkcji tych przedsiębiorstw lub instytucji.

2. Urząd Patentowy, na skutek skargi zawierającej żądanie ustanowienia licencji (ust. 1), orzeka o ustanowieniu licencji przymusowej po wysłuchaniu stron oraz ustala równocześnie szczegółowe warunki licencji.

Art.  28.

Od orzeczeń Urzędu Patentowego (wydziału spraw spornych), wydanych w sprawach, o których mowa w art. 25, 26 ust. 2 i 27 ust. 2, służy odwołanie do Wydziału Odwoławczego Urzędu Patentowego w ciągu dwóch miesięcy od daty doręczenia orzeczenia.

5.

Ewidencja licencji.

Art.  29.

Państwowa Komisja Planowania Gospodarczego prowadzi wykazy umów, wymienionych w art. 20-22. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może obowiązek ten przekazać w drodze zarządzenia podległej sobie władzy lub instytucji.