Część 4 - FUNKCJE URZĘDU KONSULARNEGO. - Libia-Polska. Konwencja konsularna. Trypolis.1982.06.16.
Dz.U.1985.60.307
Akt obowiązującyCZĘŚĆ IV
FUNKCJE URZĘDU KONSULARNEGO.
FUNKCJE URZĘDU KONSULARNEGO.
Urząd konsularny jest powołany do popierania, we wszelkich formach, rozwoju stosunków ekonomicznych, handlowych, kulturalnych i naukowych oraz turystyki między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym, przyczyniania się w każdy inny sposób do rozwoju przyjaznych stosunków między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym oraz ochrony praw i interesów Państwa wysyłającego i jego obywateli.
Urzędnik konsularny ma prawo:
Właściwe organy Państwa przyjmującego informują niezwłocznie urzędnika konsularnego Państwa wysyłającego o zawarciu małżeństwa przez obywatela Państwa wysyłającego, przekazując z urzędu i bezpłatnie urzędnikowi konsularnemu odpis aktu zawarcia małżeństwa.
Urzędnik konsularny ma prawo prowadzić rejestrację urodzeń, małżeństw, rozwodów i zgonów obywateli Państwa wysyłającego oraz wydawać odpowiednie dokumenty. Nie zwalnia to jednak obywateli Państwa wysyłającego od obowiązku przestrzegania ustaw i innych przepisów Państwa przyjmującego.
Urzędnik konsularny ma prawo, na wniosek właściwych organów Państwa wysyłającego, przyjmować od obywateli Państwa wysyłającego dobrowolne zeznania w charakterze stron, świadków lub biegłych oraz doręczać im pisma sądowe i pozasądowe. Przy wykonywaniu tych czynności nie wolno stosować ani grozić stosowaniem środków przymusu.
Właściwe organy państwa przyjmującego powiadamiają urząd konsularny o potrzebie ustanowienia opieki lub kurateli nad obywatelem Państwa wysyłającego mającym miejsce stałego pobytu na terytorium Państwa przyjmującego. Urzędnik konsularny, po powzięciu wiadomości, będzie współdziałać w tych sprawach z właściwymi organami Państwa przyjmującego, a w szczególności proponować odpowiednią osobę na opiekuna lub kuratora.
Urzędnik konsularny ma prawo porozumiewać się z każdym obywatelem Państwa wysyłającego, udzielać mu pomocy lub rady i w razie konieczności zapewnić mu opiekę prawną. Państwo przyjmujące nie będzie w żaden sposób ograniczać możliwości porozumiewania się obywateli Państwa wysyłającego z urzędem konsularnym ani dostępu do tego urzędu.
Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urzędnika konsularnego o wypadkach, w których wyniku obywatele Państwa wysyłającego ponieśli śmierć lub doznali ciężkich uszkodzeń ciała.
Właściwe organy Państwa przyjmującego powiadomią niezwłocznie urzędnika konsularnego o zgonie obywatela Państwa wysyłającego i przekażą mu bezpłatnie odpis aktu zgonu.
Urzędnik konsularny ma prawo udzielać wszelkiej pomocy statkom Państwa wysyłającego i ich załogom w czasie ich przebywania na wodach terytorialnych i śródlądowych Państwa przyjmującego, włącznie z portami.
Urzędnik konsularny ma prawo sprawować nadzór i inspekcję w stosunku do statków tego państwa oraz przyjmować wizyty kapitanów i członków załogi.
Właściwe organy Państwa przyjmującego uznawać będą wszelkie środki podejmowane zgodnie z prawem Państwa wysyłającego przez urzędnika konsularnego w stosunku do statków tego Państwa i ich załóg oraz udzielą mu wszelkiej żądanej pomocy w wykonywaniu jego funkcji.
Urzędnik konsularny ma prawo w stosunku do statków Państwa wysyłającego:
W razie gdy członek załogi nie będący obywatelem Państwa przyjmującego opuści w tym Państwie bez zgody kapitana statek Państwa wysyłającego, właściwe organy Państwa przyjmującego, na prośbę urzędnika konsularnego, udzielą pomocy w celu poszukiwania takiej osoby.
Urzędnik konsularny może odwiedzać każdy statek udający się do portów Państwa wysyłającego w celu uzyskania informacji umożliwiających mu wystawienie lub podpisanie dokumentów wymaganych przez ustawy i inne przepisy Państwa wysyłającego dla wejścia statku do portów tego Państwa, a także w celu przekazania właściwym organom Państwa wysyłającego informacji, o które te organy zwracają się.
Jeżeli członek załogi statku Państwa wysyłającego zmarł lub zaginął w Państwie przyjmującym na statku bądź na lądzie, kapitan lub jego zastępca oraz urzędnik konsularny Państwa wysyłającego są wyłącznie właściwi do sporządzenia spisu inwentarza przedmiotów, walorów i innego mienia pozostawionego przez zmarłego lub zaginionego i do dokonania innych czynności koniecznych do zabezpieczenia mienia i jego przekazania w celu likwidacji spadku. Jednakże gdy zmarły lub zaginiony jest obywatelem Państwa przyjmującego, kapitan lub jego zastępca sporządza spis inwentarza w momencie stwierdzenia zgonu lub zaginięcia. Jedna kopia tego spisu jest doręczana organom Państwa przyjmującego, które właściwe są do dokonywania wszelkich czynności koniecznych do zabezpieczenia mienia i, w razie potrzeby, do likwidacji spadku. Organy te poinformują o swych czynnościach urząd konsularny Państwa wysyłającego.
Postanowienia artykułów 46-53 stosuje się odpowiednio do statków powietrznych Państwa wysyłającego, o ile międzynarodowe umowy lotnicze, których uczestnikami są obie Strony, nie stanowią inaczej.