Ławnicy izb morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.8.38

Akt utracił moc

Wersja od: 22 listopada 1992 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 11 stycznia 1962 r.

w sprawie ławników izb morskich.

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich (Dz. U. Nr 58, poz. 320) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Ławników izb morskich powołuje Minister Żeglugi z listy kandydatów przedstawionej przez przewodniczących izb morskich, uzgodnionej z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców.

2. Kandydatów na ławników zgłaszają przewodniczącym izb morskich urzędy morskie, jednostki gospodarki uspołecznionej uprawiające żeglugę morską i rybołówstwo morskie, stocznie okrętowe i inne jednostki zainteresowane w zapobieganiu wypadkom morskim oraz zarządy okręgów Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców. Kandydaci powinni posiadać wysokie kwalifikacje zawodowe i praktykę w zakresie zagadnień występujących w sprawach rozpoznawanych przez izby morskie.

§  2.

1. Listy ławników sporządza się raz na trzy lata oddzielnie dla każdej izby morskiej. Na listę ławników wpisuje się ponadto osoby wyznaczone przez Dowództwo Marynarki Wojennej oraz Dowództwo Wojsk Ochrony Pogranicza.

2. Osoba wpisana na listę ławników może wnieść o skreślenie z listy, jeżeli stan jej zdrowia nie pozwala na wykonywanie obowiązków ławnika albo jeżeli ważny interes publiczny uzasadnia zwolnienie od tego obowiązku.

§ 3. W razie uzasadnionej potrzeby uzupełnienia listy ławników Minister Żeglugi może powołać, do końca bieżącej kadencji, ławników z dodatkowej listy kandydatów przedstawionej w trybie określonym w § 1.

§  4.

1. Ławnicy składają ślubowanie przy pierwszym powołaniu ich do udziału w posiedzeniu izby morskiej, przed rozpoczęciem tego posiedzenia, według roty przepisanej dla sędziów.

2. Ślubowanie od ławników odbiera przewodniczący izby morskiej lub w jego zastępstwie wiceprzewodniczący.

3. Ze złożenia ślubowania sporządza się protokół.

§  5.

1. Ławników wyznacza na posiedzenie przewodniczący izby morskiej z listy ławników.

2. Jeżeli przewiduje się, że posiedzenie będzie trwać czas dłuższy, przewodniczący izby wyznacza jednego lub dwóch ławników dodatkowych. Ławnik dodatkowy bierze udział w posiedzeniu, a w naradzie i głosowaniu tylko wówczas, gdy zastępuje ławnika, który ustąpił ze składu orzekającego.

3. Przynajmniej jeden ławnik w składzie orzekającym izby morskiej, a dwóch ławników w składzie orzekającym Odwoławczej Izby Morskiej powinno posiadać dyplom kapitana żeglugi wielkiej, a w sprawach wypadków statków rybackich - dyplom oficera rybołówstwa morskiego oraz praktykę w kierowaniu statkiem morskim.

4. Jeżeli sprawa dotyczy wypadku morskiego, w którym uczestniczyła jednostka pływająca Marynarki Wojennej lub Wojsk Ochrony Pogranicza, do składu orzekającego izby morskiej należy powołać ławnika wpisanego na listę na wniosek Dowództwa Marynarki Wojennej lub Dowództwa Wojsk Ochrony Pogranicza.

5. Przewodniczący izby morskiej przestrzega w miarę możności kolejności i równomierności w wyznaczaniu ławników, uwzględniając ich kwalifikacje zawodowe potrzebne do rozpoznania sprawy.

§  6.

1. W razie uzasadnionej potrzeby przewodniczący izby morskiej może wyznaczyć na posiedzenie ławnika wpisanego na listę innej izby, za zgodą przewodniczącego tej izby.

2. Jeżeli względy szczególne tego wymagają, przewodniczący Odwoławczej Izby Morskiej może powołać do składu orzekającego tej izby jednego z ławników izby morskiej, który nie brał udziału przy wydaniu orzeczenia w pierwszej instancji.

§  7.

1. Wyznaczony do udziału w posiedzeniu izby morskiej ławnik obowiązany jest przybyć punktualnie na posiedzenie, a w razie niemożności przybycia obowiązany jest zawiadomić o tym natychmiast przewodniczącego izby morskiej, wskazując przyczynę oraz przedstawiając dowody usprawiedliwiające jego nieobecność.

2. Zakład pracy, w którym zatrudniony jest ławnik, obowiązany jest zwolnić go od pracy na czas wykonywania obowiązków ławnika.

§  8.

1. Ławnik obowiązany jest do pokrycia wydatków powstałych dla Państwa na skutek jego nieprzybycia na posiedzenie izby morskiej bez usprawiedliwionej przyczyny. O obowiązku tym decyduje i wysokość wydatków ustala przewodniczący izby morskiej.

2. Od decyzji przewodniczącgo izby morskiej służy odwołanie do przewodniczącego Odwoławczej Izby Morskiej, a gdy decyzję w pierwszej instancji wydał przewodniczący Odwoławczej Izby Morskiej - do Ministra Źeglugi.

§  9.

1. Ławnicy zachowują przez czas wykonywania obowiązków ławnika prawo do pełnego wynagrodzenia lub uposażenia w swoim zakładzie pracy.

2. 1 Niezależnie od uprawnień przewidzianych w ust. 1 za każdy dzień posiedzenia ławnicy otrzymują wynagrodzenie w wysokości 2,2% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w kwartale poprzedzającym wypłatę tej należności; wysokość przeciętnego wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania tej należności obowiązuje od dnia jego ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego stosownie do przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym.

3. Ławnicy zamieszkali poza miejscem urzędowania izby morskiej otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu według norm obowiązujących dla sędziów.

§ 10. Ławnicy po upływie okresu, na który zostali powołani, mogą być wyznaczeni do udziału w posiedzeniach izb morskich do czasu otrzymania przez przewodniczącego izby listy ławników powołanych na następny okres.

§ 11. Traci moc rozporządzenie Ministra Żeglugi z dnia 20 stycznia 1951 r. w sprawie wysokości diet i kosztów przejazdu dla ławników izb morskich (Dz. U. Nr 11, poz. 93).

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹   § 9 ust. 2:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 29 sierpnia 1984 r. (Dz.U.84.44.232) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 26 września 1984 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 2 marca 1989 r. (Dz.U.89.14.71) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 29 marca 1989 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 17 października 1990 r. (Dz.U.90.72.426) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 października 1990 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 października 1992 r. (Dz.U.92.81.420) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 listopada 1992 r.