Rozdział 2 - Koordynacja rozwoju i wykorzystania sieci telekomunikacyjnych. - Łączność.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.8.48

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1982 r.

Rozdział  II.

Koordynacja rozwoju i wykorzystania sieci telekomunikacyjnych.

1.
Sieć telekomunikacyjna użytku publicznego, sieci telekomunikacyjne wewnątrzresortowe, sieci telekomunikacyjne zakładane i używane na podstawie zgody Ministra Łączności przewidzianej w art. 7 oraz telekomunikacyjne przewodowe sieci wewnątrzzakładowe jednostek państwowych tworzą łącznie jednolitą sieć telekomunikacyjną Państwa.
2.
Jednolita sieć telekomunikacyjna Państwa powinna być rozbudowywana i wykorzystywana na zasadzie wzajemnego uzupełniania się oraz jednolitości technicznej sieci wchodzących w jej skład przy przyjęciu zasady, że potrzeby jednostek państwowych mają być zaspokajane w pierwszym rzędzie przez wykorzystanie i rozbudowę sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego.
3.
Koordynację rozwoju i wykorzystania jednolitej sieci telekomunikacyjnej Państwa wykonuje Minister Łączności.
1.
Jednostki organizacyjne resortów górnictwa i energetyki, komunikacji oraz Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej obowiązane są do uzgadniania z organami Ministra Łączności rocznych i wieloletnich planów budowy, rozbudowy i przebudowy przewodowych międzymiastowych sieci telekomunikacyjnych.
2.
Minister Łączności ustala w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami i Prezesem Centralnego Urzędu Gospodarki Wodnej sposób uzgadniania planów określonych w ust. 1.
3.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do sieci łączności na liniach wysokiego napięcia i na przewodach podwieszonych na słupach linii wysokiego napięcia.
4.
Jednostki, które na podstawie zgody Ministra Łączności przewidzianej w art. 7 ust. 2 posiadają własne sieci radiokomunikacyjne, obowiązane są uzgadniać z organami Ministra Łączności roczne i wieloletnie plany rozbudowy i przebudowy tych sieci.
5.
Jednostki organizacyjne resortów obrony narodowej i spraw wewnętrznych uzgadniają plany budowy, rozbudowy i przebudowy sieci telekomunikacyjnych międzymiastowych i miejscowych z organami Ministra Łączności tylko w zakresie współpracy tych sieci z siecią telekomunikacyjną użytku publicznego.
1.
Państwowe jednostki organizacyjne obowiązane są do uzyskiwania zatwierdzenia przez organy Ministra Łączności założeń inwestycyjnych na budowę i rozbudowę wewnątrzzakładowych przewodowych sieci telegraficznych i telefonicznych.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do wewnątrzzakładowych sieci resortów górnictwa i energetyki, komunikacji, obrony narodowej i spraw wewnętrznych oraz do wewnątrzzakładowych sieci przeznaczonych wyłącznie do celów dyspozytorskich.

Minister Łączności może uzależnić udzielenie zgody przewidzianej w art. 7 od spełnienia warunków w zakresie rozmiarów i sposobu technicznego rozwiązania sieci oraz zapewnienia możności ich współpracy z siecią telekomunikacyjną użytku publicznego.

Minister Łączności w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury oraz zainteresowanymi ministrami wydaje przepisy o budowie linii telekomunikacyjnych wzdłuż dróg publicznych, w miastach i osiedlach, wzdłuż rzek i w pobliżu lotnisk oraz ustala warunki, jakim te linie powinny odpowiadać w razie skrzyżowania się lub zbliżania do torów kolejowych, linii i urządzeń energetycznych oraz urządzeń służących do przesyłania płynów i gazów.

1.
Plany produkcji, importu oraz rozdziału urządzeń, sprzętu, kabli i przewodów telekomunikacyjnych podlegają uzgodnieniu z Ministrem Łączności.
2.
Uzgodnieniu z Ministrem Łączności podlegają również zasadnicze etapy wykonania dokumentacji konstrukcyjnej prototypów i serii próbnych, ustalone przez Ministra Łączności i Ministra Przemysłu Ciężkiego, oraz warunki techniczne próbnej eksploatacji nowych urządzeń, sprzętu i kabli telekomunikacyjnych.
3.
Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do urządzeń, sprzętu, kabli i przewodów telekomunikacyjnych przeznaczonych do zaspokojenia potrzeb resortów obrony narodowej i spraw wewnętrznych oraz do urządzeń, sprzętu, kabli i przewodów telekomunikacyjnych nie stosowanych na sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego lub przeznaczonych na eksport.
1.
Minister Łączności przydziela urządzeniom radionadawczym częstotliwości (długości fal elektromagnetycznych) oraz zatwierdza znaki wywoławcze.
2.
Minister Łączności przydziela zakresy częstotliwości dla resortów obrony narodowej i spraw wewnętrznych.

Minister Łączności określa w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami w drodze rozporządzenia warunki i tryb wydawania świadectwa radiooperatora.

1.
Każda osoba i instytucja używająca maszyn i urządzeń technicznych wytwarzających pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości obowiązana jest zgłosić je organowi Ministra Łączności.
2.
Organy Ministra Łączności upoważnione są do przeprowadzania kontroli maszyn i urządzeń wytwarzających pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości i w razie ustalenia, że mogą one powodować zakłócenia w pracy urządzeń telekomunikacyjnych, stwierdzają to w pisemnym orzeczeniu, w którym określają równocześnie środki i termin usunięcia zakłóceń.
3.
Użytkownicy maszyn i urządzeń obowiązani są na swój koszt zastosować środki usunięcia zakłóceń wskazane w orzeczeniu w wyznaczonym terminie, który nie może być krótszy niż 14 dni.
4.
Orzeczenia określone w ust. 2 podlegają przymusowemu wykonaniu według przepisów o postępowaniu przymusowym w administracji.
5.
Minister Łączności ustala w drodze rozporządzenia rodzaje maszyn i urządzeń podlegających obowiązkowi zgłoszenia na podstawie przepisów ust. 1, warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać maszyny i urządzenia wytwarzające pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości pod względem zapobiegania zakłóceniom w pracy urządzeń telekomunikacyjnych, oraz organy powołane do przyjmowania zgłoszeń (ust. 1), wydawania orzeczeń (ust. 2) i wykonywania kontroli przewidzianej w ust. 2.
1.
Sieci telekomunikacyjne wewnątrzresortowe, sieci wewnątrzzakładowe oraz sieci wybudowane na podstawie przewidzianej w art. 7 zgody Ministra Łączności lub ich części składowe mogą być na podstawie decyzji zainteresowanego ministra i Ministra Łączności użyte do wykonywania usług sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego.
2.
Zainteresowani ministrowie i Minister Łączności ustalają warunki użycia sieci telekomunikacyjnych przy uwzględnianiu zasady, że opłaty za usługi wykonywane przy użyciu sieci telekomunikacyjnych innych resortów pobierają zakłady podległe Ministrowi Łączności w wysokości ustalonej obowiązującymi taryfami, zwracając jednostkom zarządzającym tymi sieciami ich koszty własne, do wysokości średniego kosztu własnego sieci użytku publicznego.
1.
Organy wyznaczone przez Ministra Łączności prowadzą ewidencję linii i urządzeń telekomunikacyjnych wchodzących w skład jednolitej sieci telekomunikacyjnej Państwa.
2.
Minister Łączności w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami ustala zakres i sposób prowadzenia ewidencji.
3.
Użytkownicy linii i urządzeń telekomunikacyjnych wchodzących w skład jednolitej sieci telekomunikacyjnej Państwa obowiązani są dostarczać organom określonym w ust. 1 danych potrzebnych do prowadzenia ewidencji.

Minister Łączności wykonuje przez podległe mu organy kontrolę utrzymania i wykorzystania wewnątrzzakładowych, przewodowych sieci telekomunikacyjnych państwowych jednostek organizacyjnych z wyjątkami określonymi w art. 16 ust. 2 oraz kontrolę przestrzegania częstotliwości i znaków wywoławczych przydzielonych na podstawie art. 20.

Rada Ministrów może ze względu na interes Państwa wstrzymać lub ograniczyć pracę określonych urządzeń łączności.