Dział 2 - Kwalifikacje oficerów. - Kwalifikacje zawodowe członków załóg polskich statków morskich w żegludze krajowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1967.34.171

Akt utracił moc

Wersja od: 7 października 1969 r.

DZIAŁ  II.

Kwalifikacje oficerów.

Rozdział  1.

Przepis ogólny.

§ 6. Do uzyskania stopnia oficerskiego wymagane jest osiągnięcie 21 lat życia oraz spełnienie warunków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

Rozdział  2.

Oficerowie służby pokładowej.

§ 7. W służbie pokładowej ustala się następujące stopnie oficerskie:

1) porucznik żeglugi portowej,

2) porucznik żeglugi przybrzeżnej,

3) kapitan żeglugi przybrzeżnej.

§ 8. W służbie pokładowej ustala się następujące stanowiska oficerskie:

1) III oficer - pomocnik kierownika statku,

2) II oficer - pomocnik kierownika statku,

3) I oficer - zastępca kierownika statku,

4) kapitan - kierownik statku.

§ 9. Do uzyskania stopnia oficerskiego w służbie pokładowej wymagane są następujące warunki:

1. do uzyskania stopnia porucznika żeglugi portowej:

1) ukończenie szkoły morskiej lub szkoły rybołówstwa morskiego albo technikum żeglugi śródlądowej - w specjalności służby pokładowej,

2) posiadanie 24-miesięcznej praktyki pływania na statku w charakterze członka załogi lub ucznia w dziale służby pokładowej, w tym co najmniej 6 miesięcy na stanowisku co najmniej starszego marynarza żeglugi przybrzeżnej; do wymaganej praktyki pływania może być zaliczone pływanie w żegludze śródlądowej w ilości nie większej niż 12 miesięcy,

3) złożenie egzaminu uzupełniającego

albo

4) posiadanie 48-miesięcznej praktyki pływania na statku w charakterze członka załogi lub ucznia w dziale służby pokładowej, w tym co najmniej 30 miesięcy na statku z napędem mechanicznym, z czego co najmniej 24 miesiące na stanowisku co najmniej starszego marynarza żeglugi przybrzeżnej; do wymaganej praktyki pływania może być zaliczone pływanie w żegludze śródlądowej w ilości nie większej niż 24 miesiące; dla osób, które ukończyły zasadniczą szkołę żeglugi śródlądowej lub szkołę równorzędną w specjalności służby pokładowej, ogólny okres wymaganej praktyki pływania jest o 12 miesięcy krótszy,

5) złożenie egzaminu;

2. do uzyskania stopnia porucznika żeglugi przybrzeżnej:

1) posiadanie stopnia porucznika żeglugi portowej,

2) posiadanie dodatkowej 24-miesięcznej praktyki pływania na stanowiskach oficerskich w dziale służby pokładowej; pływanie na stanowisku kierownika statku w żegludze śródlądowej może być zaliczone w ilości nie większej niż 6 miesięcy,

3) złożenie egzaminu;

3. do uzyskania stopnia kapitana żeglugi przybrzeżnej:

1) posiadanie stopnia porucznika żeglugi przybrzeżnej,

2) posiadanie świadectwa dojrzałości,

3) posiadanie dodatkowej 24-miesięcznej praktyki pływania na statku na stanowiskach oficerskich w dziale służby pokładowej,

4) złożenie egzaminu.

4. Osoby, które ukończyły szkołę morską lub szkołę rybołówstwa morskiego w specjalności służby pokładowej, zwolnione są od obowiązku złożenia egzaminu wymaganego w myśl ust. 1 i 2.

§ 10. Ustala się następujące uprawnienia zawodowe oficerów służby pokładowej:

1. Porucznik żeglugi portowej może być:

1) kierownikiem statku w żegludze portowej, z wyjątkiem statków pasażerskich ponad 50 BRT oraz holowników świadczących usługi dla statków o pojemności 500 BRT i większej, które uprawiają żeglugę wielką lub małą,

2) zastępcą kierownika każdego statku w żegludze portowej,

3) zastępcą kierownika statku do 100 BRT w żegludze na wodach osłoniętych,

4) pomocnikiem kierownika statku do 200 BRT w żegludze przybrzeżnej, z wyjątkiem statków pasażerskich.

2. Porucznik żeglugi przybrzeżnej może być:

1) kierownikiem statku (kapitanem):

a) w żegludze portowej na każdym statku,

b) w żegludze na wodach osłoniętych na każdym statku, z wyjątkiem statków pasażerskich ponad 250 BRT,

c) w żegludze przybrzeżnej na statku do 100 BRT, z wyjątkiem statków pasażerskich,

2) zastępcą kierownika każdego statku w żegludze przybrzeżnej, z wyjątkiem statków pasażerskich ponad 500 BRT,

3) pomocnikiem kierownika każdego statku w żegludze przybrzeżnej.

3. Kapitan żeglugi przybrzeżnej może być kierownikiem (kapitanem) każdego statku w żegludze krajowej, jednak do zajmowania stanowiska kierownika statku pasażerskiego ponad 500 BRT w żegludze przybrzeżnej wymagane jest posiadanie 24-miesięcznej praktyki pływania na tym stanowisku na statkach pasażerskich ponad 200 BRT.

Rozdział  3.

Oficerowie służby mechanicznej.

§ 11. W służbie mechanicznej ustala się następujące stopnie oficerskie:

1) maszynista okrętowy III klasy,

2) maszynista okrętowy II klasy,

3) maszynista okrętowy I klasy.

§ 12. W służbie mechanicznej ustala się następujące stanowiska oficerskie:

1) IV mechanik - pomocnik kierownika maszyn,

2) III mechanik - pomocnik kierownika maszyn,

3) II mechanik - zastępca kierownika maszyn,

4) I mechanik - kierownik maszyn.

§ 13. Do uzyskania stopnia oficerskiego w służbie mechanicznej wymagane są następujące warunki:

1. do uzyskania stopnia maszynisty okrętowego III klasy:

1) ukończenie szkoły morskiej lub szkoły rybołówstwa morskiego albo technikum żeglugi śródlądowej w specjalności służby mechanicznej,

2) posiadanie 24-miesięcznej praktyki pływania na statku w charakterze członka załogi lub ucznia w dziale służby mechanicznej; 9 miesięcy tej praktyki może być zastąpione praktyką warsztatową przy budowie, naprawie lub obsłudze maszyn i kotłów okrętowych albo praktyką w warsztatach mechanicznych szkół wymienionych w pkt 1,

3) złożenie egzaminu praktycznego w odniesieniu do absolwentów technikum żeglugi śródlądowej

albo

4) posiadanie 48-miesięcznej praktyki pływania na statku w charakterze członka załogi maszynowej lub ucznia; 12 miesięcy tej praktyki może być zastąpione praktyką warsztatową przy budowie, naprawie lub obsłudze maszyn i kotłów okrętowych; dla osób, które ukończyły zasadniczą szkołę zawodową w specjalności obsługi lub budowy maszyn i siłowni okrętowych, ogólny okres wymaganej praktyki jest o 12 miesięcy krótszy,

5) złożenie egzaminu;

2. do uzyskania stopnia maszynisty okrętowego II klasy:

1) posiadanie stopnia maszynisty okrętowego III klasy,

2) posiadanie dodatkowej 18-miesięcznej praktyki pływania na stanowisku co najmniej pomocnika kierownika maszyn;

3. do uzyskania stopnia maszynisty okrętowego I klasy:

1) posiadanie stopnia maszynisty okrętowego II klasy,

2) posiadanie świadectwa dojrzałości,

3) posiadanie dodatkowej 18-miesięcznej praktyki pływania na stanowisku kierownika maszyn na statkach o mocy maszyn głównych ponad 500 KM lub zastępcy kierownika maszyn na statkach o mocy maszyn głównych ponad 1.300 KM,

4) złożenie egzaminu.

4. Pływanie na odpowiednich stanowiskach na statkach żeglugi śródlądowej może być zaliczone w całości do praktyki pływania, wymaganej do uzyskania stopni wymienionych w ust. 1 i 2.

§ 14. Osoby posiadające dyplom inżyniera mechanika ze specjalnością budowy maszyn lub siłowni okrętowych albo świadectwo technika z tą samą specjalnością mogą uzyskać stopień maszynisty okrętowego III klasy po spełnieniu warunków określonych w § 13 ust. 1 pkt 2 i złożeniu egzaminu praktycznego, z tym że okres praktyki wymaganej do uzyskania tego stopnia jest dla techników dłuższy o dodatkowe 6 miesięcy praktyki pływania.

§ 15. Ustala się następujące uprawnienia zawodowe oficerów służby mechanicznej:

1. Maszynista okrętowy III klasy może być:

1) kierownikiem maszyn na statkach o mocy maszyn głównych do 500 KM, z wyjątkiem statków pasażerskich o mocy maszyn głównych ponad 250 KM,

2) zastępcą kierownika maszyn na statkach o mocy maszyn głównych do 1300 KM, z wyjątkiem statków pasażerskich o mocy maszyn głównych ponad 800 KM,

3) pomocnikiem kierownika maszyn na każdym statku.

2. Maszynista okrętowy II klasy może być:

1) kierownikiem maszyn na statkach o mocy maszyn głównych do 1300 KM, z wyjątkiem statków pasażerskich o mocy maszyn głównych ponad 800 KM,

2) zastępcą kierownika maszyn na każdym statku.

3. Maszynista okrętowy I klasy może być kierownikiem maszyn na każdym statku.

Rozdział  4.

Oficerowie służby elektrycznej, radiokomunikacyjnej i administracyjno-gospodarczej.

§ 16. Do oficerów służby elektrycznej, radiokomunikacyjnej i administracyjno-gospodarczej stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia Ministra Żeglugi z dnia 19 kwietnia 1967 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych członków załóg polskich statków morskich (Dz. U. Nr 18, poz. 82).