Rozdział 2 - Przepisy szczególne dla marynarzy i rybaków. - Kwalifikacje zawodowe członków załóg polskich statków morskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.52.232

Akt utracił moc

Wersja od: 31 marca 1987 r.

Rozdział  2

Przepisy szczególne dla marynarzy i rybaków.

§  74.

1. Obywatele polscy posiadający zagraniczne świadectwa nieoficerskie mogą na ich podstawie, za zezwoleniem dyrektora urzędu morskiego, uzyskać odpowiednie świadectwa polskie.

2. Cudzoziemcy mający prawo stałego pobytu w Polsce, posiadający zagraniczne świadectwa nieoficerskie, mogą na ich podstawie, za zezwoleniem dyrektora urzędu morskiego, uzyskać odpowiednie świadectwa polskie po uprzednim złożeniu egzaminu sprawdzającego znajomość języka polskiego i przepisów obowiązujących w zakresie czynności służbowych na polskich statkach morskich.

3. Cudzoziemcy mający prawo stałego pobytu w Polsce, nie posiadający zagranicznych świadectw nieoficerskich, mogą za zezwoleniem dyrektora urzędu morskiego uzyskać stopnie nieoficerskie na warunkach określonych w rozporządzeniu dla obywateli polskich.

§  75.

1. 19 Osoby posiadające stopień rybaka mogą uzyskać stopień marynarza po wykazaniu się dodatkową 3-miesięczną praktyką pływania w charakterze członka załogi w specjalności pokładowej na statkach morskich innych niż rybackie.

2. 20 Osoby posiadające stopnie starszego rybaka lub bosmana rybołówstwa morskiego mogą uzyskać odpowiednio stopnie starszego marynarza lub bosmana po złożeniu egzaminu i wykazaniu się dodatkową 6-miesięczną praktyką pływania w charakterze członka załogi w specjalności pokładowej na statkach morskich innych niż rybackie.

3. Osoby posiadające stopień marynarza mogą uzyskać stopień rybaka po wykazaniu się dodatkową 3-miesięczną praktyką pływania w charakterze członka załogi w specjalności pokładowej na statkach przeznaczonych i używanych do rybołówstwa morskiego.

4. Osoby posiadające stopnie starszego marynarza lub bosmana mogą uzyskać odpowiednio stopnie starszego rybaka lub bosmana rybołówstwa morskiego po złożeniu egzaminu i wykazaniu się dodatkową 6-miesięczną praktyką pływania na statkach o pojemności brutto powyżej 80 TR, przeznaczonych i używanych do rybołówstwa morskiego.

5. 21 Osoby posiadające stopień mechanika żeglugi śródlądowej co najmniej III klasy mogą uzyskać stopień motorzysty okrętowego.

§  76.

1. Osoby posiadające 24-miesięczną praktykę pływania w specjalności pokładowej na okrętach Marynarki Wojennej w kampanii mogą uzyskać stopnie:

1) 22 marynarza - po wykazaniu się 3-miesięczną praktyką pływania w charakterze członka załogi w specjalności pokładowej na statkach morskich innych niż rybackie,

2) rybaka - po wykazaniu się 3-miesięczną praktyką pływania w charakterze członka załogi w specjalności pokładowej na statkach przeznaczonych i używanych do rybołówstwa morskiego.

2. Osoby posiadające 24-miesięczną praktykę pływania w specjalności pokładowej na okrętach Marynarki Wojennej w kampanii mogą uzyskać stopnie:

1) 23 starszego marynarza - po złożeniu egzaminu i wykazaniu się posiadaniem świadectwa ratownika oraz 12-miesięcznej praktyki pływania w charakterze członka załogi w specjalności pokładowej na statkach morskich innych niż rybackie,

2) starszego rybaka - po złożeniu egzaminu i wykazaniu się posiadaniem świadectwa ratownika oraz 12-miesięcznej praktyki pływania w charakterze członka załogi w specjalności pokładowej na statkach przeznaczonych i używanych do rybołówstwa morskiego.

3. Osoby posiadające 24-miesięczną praktykę pływania na stanowisku motorzysty na okrętach Marynarki Wojennej w kampanii mogą uzyskać stopień motorzysty okrętowego po złożeniu egzaminu i wykazaniu się 12-miesięczną praktyką pływania w charakterze członka załogi w specjalności mechanicznej na statkach morskich co najmniej IV kategorii objętych rozporządzeniem.

4. Osoby posiadające 24-miesięczną praktykę pływania w służbie maszynowej w specjalności elektrycznej na okrętach Marynarki Wojennej w kampanii mogą uzyskać stopień elektromontera okrętowego po złożeniu egzaminu i wykazaniu się dodatkową 12-miesięczną praktyką przy remoncie, montażu lub obsłudze okrętowych urządzeń elektrycznych.

5. Osoby posiadające 24-miesięczną praktykę pływania w charakterze kucharza okrętowego na okrętach Marynarki Wojennej w kampanii mogą uzyskać stopień kucharza okrętowego po złożeniu egzaminu i wykazaniu się 6-miesięczną praktyką pływania na stanowisku młodszego kucharza na statkach morskich objętych rozporządzeniem.

6. Praktyka pływania nabyta w podwójnej specjalności na okrętach Marynarki Wojennej może być zaliczona na stopień nieoficerski tylko w jednej specjalności.

7. Jeżeli okres praktyki pływania nabytej na okrętach Marynarki Wojennej jest krótszy od okresu tego rodzaju praktyki wymaganej do uzyskania stopnia nieoficerskiego, praktykę tę należy uzupełnić odpowiednią praktyką na statkach morskich objętych rozporządzeniem.

§ 77. Urzędy morskie wydają, na wniosek armatora, zezwolenia na odbycie praktyk pływania przewidzianych w § 75 i 76 osobom, które spełniły pozostałe warunki do uzyskania określonych stopni nieoficerskich.

§  78.

1. Studenci wyższych szkół morskich, po ukończeniu drugiego roku studiów, mogą odpowiednio do kierunku studiów:

1) otrzymać stopień marynarza pod warunkiem posiadania 3-miesięcznej praktyki pływania w charakterze członka załogi lub studenta w specjalności pokładowej na statkach morskich objętych rozporządzeniem, innych niż rybackie,

2) otrzymać stopień rybaka pod warunkiem posiadania 3-miesięcznej praktyki pływania w charakterze członka załogi lub studenta w specjalności pokładowej na morskich statkach rybackich,

3) zajmować stanowisko młodszego motorzysty pod warunkiem posiadania 3-miesięcznej praktyki pływania w charakterze członka załogi w specjalności mechanicznej na statkach morskich objętych rozporządzeniem albo odpowiedniej praktyki warsztatowej lub stoczniowej.

2. 24 Studenci wyższych szkół morskich po ukończeniu czwartego roku studiów mogą odpowiednio do kierunku studiów otrzymać stopnie:

1) starszego marynarza, pod warunkiem posiadania świadectwa ratownika,

2) starszego rybaka, pod warunkiem posiadania świadectwa ratownika,

3) motorzysty okrętowego,

4) elektromontera okrętowego.

§  79.

1. Praktyka pływania na odpowiednich stanowiskach w podróżach próbnych na statkach morskich objętych rozporządzeniem może być zaliczona do praktyki pływania wymaganej do uzyskania stopni nieoficerskich w stosunku: 2 miesiące pływania w podróżach próbnych za 1 miesiąc wymaganej praktyki pływania; zaliczona w ten sposób praktyka nie może przekraczać ¹/₃ praktyki wymaganej do uzyskania odpowiedniego stopnia.

2. Praktyka nabyta na statkach bez własnego napędu może być zaliczona do praktyki pływania wymaganej do uzyskania określonego stopnia nieoficerskiego w stosunku: 2 miesiące tej praktyki za 1 miesiąc wymaganej praktyki pływania; zaliczona w ten sposób praktyka nie może przekraczać ¹/₃ praktyki wymaganej do uzyskania określonego stopnia.

3. Praktyki zastępcze przewidziane w ust. 1 i 2 mogą zastąpić nie więcej niż ¹/₃ praktyki wymaganej.

§  80.

1. Praktyki zastępcze przewidziane w § 79 nie mają zastosowania do praktyk wymaganych w § 75 i 76.

2. Przepisy § 5, 7, 24 i 33 stosuje się odpowiednio.

§  81.

1. W wypadkach szczególnie uzasadnionych względami konieczności eksploatacyjnej dyrektor urzędu morskiego może, na wniosek armatora, udzielić zezwolenia na obsadzenie załogą o kwalifikacjach określonych dla żeglugi krajowej statku przekraczającego rejon tej żeglugi, pod warunkiem że:

1) statek posiada do tego odpowiednie uprawnienia żeglugowe, a warunki na akwenach, w których statek się znajdzie, nie różnią się w sposób istotny od warunków istniejących w żegludze krajowej,

2) załoga statku posiada kwalifikacje wymagane w niniejszym rozporządzeniu dla żeglugi krajowej.

2. Zezwolenia wymienione w ust. 1 mogą być wydawane dla całej załogi lub dla poszczególnych jej członków.

¹⁹ § 75 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 12 marca 1987 r. (Dz.U.87.10.70) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1987 r.

²⁰ § 75 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 12 marca 1987 r. (Dz.U.87.10.70) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1987 r.

²¹ § 75 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 12 marca 1987 r. (Dz.U.87.10.70) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1987 r.

²² § 76 ust. 1 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 12 marca 1987 r. (Dz.U.87.10.70) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1987 r.

²³ § 76 ust. 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 12 marca 1987 r. (Dz.U.87.10.70) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1987 r.

²⁴ § 78 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 13 rozporządzenia z dnia 12 marca 1987 r. (Dz.U.87.10.70) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 marca 1987 r.