Rozdział 2 - Marynarze służby pokładowej. - Kwalifikacje zawodowe członków załóg polskich statków morskich w żegludze krajowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1967.34.171

Akt utracił moc

Wersja od: 7 października 1969 r.

Rozdział  2.

Marynarze służby pokładowej.

§  18.

1. W służbie pokładowej ustala się następujące stopnie i stanowiska marynarskie:

1) młodszy marynarz,

2) marynarz pokładowy,

3) starszy marynarz żeglugi przybrzeżnej,

4) bosman,

5) sternik,

6) sternik-motorzysta.

2. Do zajmowania poszczególnych stanowisk marynarskich w służbie pokładowej wymagane jest posiadanie odpowiednio takiego samego stopnia.

§ 19. Do uzyskania stopni marynarskich w służbie pokładowej wymagane są następujące warunki:

1. do uzyskania stopnia młodszego marynarza - złożenie egzaminu z zakresu bezpieczeństwa pracy na statku;

2. do uzyskania stopnia marynarza pokładowego:

1) ukończenie zasadniczej szkoły żeglugi śródlądowej lub szkoły równorzędnej w specjalności służby pokładowej

albo

2) posiadanie stopnia młodszego marynarza,

3) posiadanie 12-miesięcznej praktyki pływania na stanowisku młodszego marynarza;

3. do uzyskania stopnia starszego marynarza żeglugi przybrzeżnej:

1) posiadanie ukończonych 18 lat życia,

2) posiadanie 36-miesięcznej praktyki pływania w służbie pokładowej; od osób, które ukończyły zasadniczą szkołę żeglugi śródlądowej lub szkołę równorzędną w specjalności służby pokładowej, okres wymaganej praktyki pływania jest o 12 miesięcy krótszy,

3) posiadanie świadectwa ratownika,

4) złożenie egzaminu;

4. do uzyskania stopnia bosmana:

1) posiadanie stopnia starszego marynarza żeglugi przybrzeżnej,

2) posiadanie dodatkowej 12-miesięcznej praktyki pływania na stanowisku starszego marynarza żeglugi przybrzeżnej,

3) złożenie egzaminu;

5. do uzyskania stopnia sternika:

1) posiadanie stopnia starszego marynarza żeglugi przybrzeżnej,

2) posiadanie dodatkowej 12-miesięcznej praktyki pływania na stanowisku starszego marynarza żeglugi przybrzeżnej,

3) złożenie egzaminu z zakresu umiejętności samodzielnego kierowania statkiem, którego kierownikiem może być sternik;

6. do uzyskania stopnia sternika-motorzysty:

1) spełnienie warunków przewidzianych w ust. 5,

2) złożenie egzaminu z zakresu umiejętności obsługi typowych silników spalinowych o mocy do 100 KM.

7. Pływanie na odpowiednich stanowiskach na statkach żeglugi śródlądowej może być zaliczone w ilości połowy praktyki pływania wymaganej do uzyskania stopni wymienionych w ust. 2-6.

§ 20. Ustala się następujące uprawnienia zawodowe marynarzy służby pokładowej:

1. Starszy marynarz żeglugi przybrzeżnej może być kierownikiem statku bez własnego napędu o pojemności poniżej 500 BRT w żegludze portowej, z wyjątkiem statków pasażerskich.

2. Bosman może być kierownikiem statku bez własnego napędu w żegludze na wodach osłoniętych, z wyjątkiem statków pasażerskich.

3. Sternik może być kierownikiem:

1) statku o długości do 12 metrów z napędem mechanicznym w żegludze portowej, z wyjątkiem statków pasażerskich przewożących ponad 35 pasażerów,

2) promów wiosłowych i linowych w żegludze portowej,

3) statku bez własnego napędu w żegludze na wodach osłoniętych i przybrzeżnej.

4. Sternik-motorzysta może być:

1) kierownikiem statków określonych w ust. 3,

2) kierownikiem maszyn na statku o mocy silnika spalinowego do 100 KM w żegludze portowej, z wyjątkiem statków pasażerskich przewożących ponad 35 pasażerów,

a ponadto może pełnić jednocześnie funkcje kierownika statku i kierownika maszyn na statku wymienionym w ust. 3 pkt 1 o mocy silnika spalinowego do 100 KM, jeżeli manewrowanie silnikiem na tym statku odbywa się ze stanowiska sterowniczego.