Rozdział 3 - Stwierdzenie kwalifikacji. - Kwalifikacje osób wykonujących usługi w zakresie konserwacji i naprawy urządzeń energetycznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.38.239

Akt utracił moc
Wersja od: 9 września 1965 r.

Rozdział  3.

Stwierdzenie kwalifikacji.

§  7.
1.
Osoby wymienione w § 3 pkt 1, ubiegające się o sprawdzenie kwalifikacji, występują z wnioskiem do kierownika zakładu, w którym są lub mają być zatrudnione, załączając odpowiednie dokumenty.
2.
Osoby wymienione w § 3 pkt 2 występują z wnioskiem do izby rzemieślniczej.
3.
Kierownik zakładu (izba rzemieślnicza), opierając się na przedstawionych dokumentach, przesyła wniosek z załączonymi dokumentami do odpowiedniej komisji egzaminacyjnej, zawiadamiając o tym zainteresowanego.
§  8.
1.
Program egzaminu obejmuje:
1)
warunki techniczne budowy właściwych urządzeń energetycznych z uwzględnieniem wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy oraz bezpieczeństwa pożarowego,
2)
instrukcje eksploatacyjno-ruchowe, konserwacyjne i remontowe,
3)
normy dotyczące konserwacji i naprawy właściwych urządzeń energetycznych,
4)
zasady postępowania w razie pożaru lub innego zagrożenia bezpieczeństwa obsługi i otoczenia oraz zasady udzielania pierwszej pomocy.
2.
Szczegółowy zakres egzaminu komisja egzaminacyjna powinna podać do wiadomości osobom zainteresowanym co najmniej na 30 dni przed terminem egzaminu.
§  9.
1.
Do przeprowadzenia egzaminów powołane są komisje egzaminacyjne.
2.
Komisje egzaminacyjne powołują kierownicy zakładów.
3.
Kierownik jednostki nadrzędnej może powołać wspólną komisję egzaminacyjną dla kilku podległych zakładów, ustalając właściwość komisji egzaminacyjnych dla zakładów, dla których nie będzie celowe powoływanie odrębnych komisji egzaminacyjnych.
4.
Dla osób określonych w § 3 pkt 2 komisje egzaminacyjne powołują izby rzemieślnicze.
5.
W zakresie usług wymienionych w § 2 pkt 1, 2 i 3 komisje egzaminacyjne powołuje Państwowy Inspektorat Gospodarki Paliwowo-Energetycznej, który może powierzyć organizowanie tych komisji innym jednostkom organizacyjnym lub organom właściwych stowarzyszeń naukowo-technicznych.
§  10.
1.
Do składu komisji egzaminacyjnych powołuje się osoby sprawujące kierownictwo i dozór nad eksploatacją urządzeń energetycznych oraz inne osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje w zakresie wykształcenia i stażu pracy zawodowej.
2.
Do składu komisji egzaminacyjnych powinni być w szczególności powoływani pracownicy jednostek nadrzędnych nad zakładami, przedstawiciele stowarzyszeń naukowo-technicznych, zarządów okręgów właściwych branżowo związków zawodowych i inspektorzy pracy.
§  11.
1.
Komisja egzaminacyjna przeprowadza egzaminy w zespołach egzaminacyjnych złożonych co najmniej z 4 osób.
2.
W skład zespołu wchodzą:
1)
przewodniczący zespołu, wyznaczony przez przewodniczącego komisji,
2)
co najmniej trzech członków-egzaminatorów z wykształceniem technicznym tak dobranym, aby skład zespołu odpowiadał zakresowi specjalności i zapewniał właściwy przebieg egzaminu.
3.
Egzamin jest ustny.
4.
O wyniku egzaminu decyduje zespół egzaminacyjny większością głosów. W razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego. Ocenę wyniku egzaminu ustala się jako zadowalający lub niezadowalający.
5.
Z przebiegu egzaminu komisja sporządza protokół i przekazuje go kierownikowi jednostki, przy której komisja działa.
6.
W razie niezadowalającego wyniku egzaminu przewodniczący komisji podaje egzaminowanemu termin, po którego upływie może on poddać się ponownie egzaminowi. Termin ten nie może być krótszy od 3 miesięcy.
7.
Na podstawie protokołu komisji egzaminacyjnej kierownik jednostki, przy której komisja działa, wystawia zaświadczenie kwalifikacyjne według wzoru, stanowiącego załącznik do rozporządzenia.
§  12.
Wydane w wyniku egzaminu zaświadczenia kwalifikacyjne zachowują ważność w zakresie tych samych usług dotyczących konserwacji i naprawy odpowiednich urządzeń energetycznych również w razie zmiany miejsca zatrudnienia osoby wykonującej usługi.
§  13.
Kierownicy zakładów (§ 3 pkt 1) mogą zwolnić od obowiązku złożenia egzaminu osoby, które złożyły z wynikiem zadowalającym egzamin przewidziany w rozporządzeniu Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 20 sierpnia 1965 r. w sprawie kwalifikacji osób sprawujących kierownictwo i dozór na eksploatacją urządzeń energetycznych (Dz. U. Nr 38, poz. 238) lub w rozporządzeniu Ministra Górnictwa Energetyki z dnia 20 sierpnia 1965 r. w sprawie wykazu stanowisk i kwalifikacji osób obsługujących urządzenia energetyczne (Dz. U. Nr 38, poz. 240).
§  14.
Sprawdzenie znajomości przepisów na podstawie egzaminu podlega powtórzeniu:
1)
na wniosek kierownika zakładu lub kierownika jednostki nadrzędnej (w stosunku do osób wymienionych w § 3 pkt 2 - na wniosek izby rzemieślniczej) oraz na wniosek inspektora pracy lub właściwego terenowo okręgowego inspektoratu gospodarki paliwowo-energetycznej w razie stwierdzenia, że konserwacja lub naprawy urządzeń energetycznych prowadzone są niezgodnie z obowiązującymi przepisami,
2)
w razie przerwy w pracy przy wykonywaniu usług w zakresie konserwacji i naprawy urządzeń energetycznych, jeżeli przerwa ta trwa dłużej niż 2 lata,
3)
w zakresie usług wymienionych w § 2 pkt 1, 2 i 3 - okresowo co 2 lata, jeżeli przepisy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy nie stanowią inaczej.