Kwalifikacje osób uprawnionych do zawodowego uboju, dopuszczalne metody uśmiercania zwierząt stosownie do gatunku oraz organy uprawnione do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1999.47.469

Akt utracił moc
Wersja od: 28 września 2002 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ
z dnia 26 kwietnia 1999 r.
w sprawie kwalifikacji osób uprawnionych do zawodowego uboju, dopuszczalnych metod uśmiercania zwierząt stosownie do gatunku oraz organów uprawnionych do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej. *

Na podstawie art. 34 ust. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. Nr 111, poz. 724 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 113, poz. 715) zarządza się, co następuje:
Zawodowego uboju zwierząt może dokonywać osoba, która posiada:
1)
co najmniej wykształcenie podstawowe,
2)
tytuł robotnika wykwalifikowanego w zawodzie - ubojowy.
1.
Zwierzęta z gatunków zwierząt rzeźnych w rozumieniu przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej uśmierca się przez wykrwawienie.
2.
Wykrwawienie powinno:
1)
rozpocząć się natychmiast po ogłuszeniu zwierzęcia dokonanym przy zastosowaniu jednej z następujących metod:
a)
użyciu urządzenia bolcowego penetrującego,
b)
użyciu urządzenia udarowego,
c)
elektronarkozy,
d)
użyciu dwutlenku węgla

- chyba że nie jest ono wymagane,

2)
być obfite i całkowite.
3.
Zwierzęta wymienione w ust. 1 powinny być wykrwawiane przez nacięcie aorty lub przynajmniej jednej tętnicy z niej wychodzącej albo otwarcie obu tętnic szyjnych wspólnych i obu żył szyjnych.
2.
Dopóki wykrwawienie nie zostanie zakończone, nie należy przeprowadzać żadnych czynności związanych z obróbką poubojową.
Pisklęta ptaków z gatunków: kura, kaczka, gęś, indyk, bażant, przepiórka, perlica, kaczka piżmowa, struś oraz zarodki tych gatunków ptaków uśmierca się w wylęgarniach przez obcięcie głowy albo zastosowanie dwutlenku węgla w możliwie najwyższym stężeniu tego gazu.
1.
Zwierzęta z gatunków zwierząt futerkowych, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, uśmierca się przy zastosowaniu jednej z następujących metod:
1)
użyciu mechanicznego urządzenia bolcowego wraz z wykrwawieniem,
2)
iniekcji śmiertelnej dawki środka nasennego,
3)
porażenia prądem elektrycznym,
4)
użyciu tlenku węgla,
5)
użyciu dwutlenku węgla,
6)
użyciu chloroformu.
2.
W przypadku stosowania metody uśmiercania, o której mowa w ust. 1 pkt 1, mechaniczne urządzenie bolcowe powinno być tak ustawione, aby bolec wchodził w korę mózgową.
3.
W przypadku stosowania metody uśmiercania, o której mowa w ust. 1 pkt 3, działanie prądu elektrycznego powinno objąć mózg i serce oraz spowodować natychmiastową utratę przytomności i wstrzymanie akcji serca.
4.
W przypadku stosowania metod uśmiercania, o których mowa w ust. 1 pkt 4-6, należy stosować możliwie najwyższe stężenia gazu, tak aby zwierzę niezwłocznie utraciło świadomość i nastąpiła jego śmierć, przy czym przy zastosowaniu tlenku węgla uśmiercanie można rozpocząć, gdy objętość tego gazu w pomieszczeniu wynosi co najmniej 1% objętości.
1.
Zwierzęta z gatunków zwierząt domowych, a także zwierzęta z gatunków zwierząt laboratoryjnych uśmierca się przy zastosowaniu jednej z następujących metod:
1)
iniekcji śmiertelnej dawki środka nasennego,
2)
użyciu:
a)
eteru,
b)
halotanu,
c)
metoksyfluranu,
d)
enfluranu,
e)
chloroformu.
2.
W przypadku stosowania metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, przepis § 4 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Uśmiercanie zwierząt, uzasadnione względami humanitarnymi, koniecznością sanitarną lub nadmierną agresywnością powodującą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego, powinno następować przy odpowiednim zastosowaniu metod określonych w § 2-5 albo przy użyciu broni palnej.
Organem uprawnionym do kontroli działalności osób, które zawodowo trudnią się ubojem zwierząt lub dokonują uboju w ramach działalności hodowlanej bądź gospodarczej, jest powiatowy lekarz weterynarii.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
* Z dniem 28 września 2002 r. nin. rozporządzenie traci moc w części sprzecznej z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U.97.111.724), w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. c) ustawy z dnia 6 czerwca 2002 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt (Dz.U.02.135.1141), zgodnie z art. 6 powołanej ustawy zmieniającej.