Kwalifikacje oficerów w polskiej marynarce handlowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1940.13.39

Akt jednorazowy
Wersja od: 28 września 1940 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 26 sierpnia 1940 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych o kwalifikacjach oficerów w polskiej marynarce handlowej.

Na podstawie art. 6 pkt 10 i art. 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 listopada 1930 r. o bezpieczeństwie statków morskich (Dz. U.R.P. Nr 80, poz. 632), rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 listopada 1931 r. o kwalifikacjach oficerów w polskiej marynarce handlowej (Dz. U.R.P. Nr 4 z 1932 r., poz. 24) zmienione rozporządzeniem tegoż Ministra z dnia 20 lutego 1935 r. (Dz. U.R.P. Nr 15, poz. 84) zmienia się na czas trwania wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną jak następuje:
§ 3 otrzymuje brzmienie następujące:

"Ustanawia się następujące stopnie oficerskie w polskiej marynarce handlowej:

I. W służbie nawigacyjnej:

a) kapitan żeglugi wielkiej,

b) kapitan żeglugi małej,

c) porucznik żeglugi wielkiej,

d) porucznik żeglugi małej,

e) aspirant-porucznik żeglugi małej,

f) szyper I klasy,

g) szyper II klasy.

II. W służbie mechanicznej:

a) mechanik okrętowy I klasy,

b) mechanik okrętowy II klasy,

c) mechanik okrętowy III klasy,

d) aspirant-mechanik okrętowy III klasy,

e) maszynista okrętowy I klasy,

f) maszynista okrętowy II klasy,

g) maszynista okrętowy III klasy."

Ustęp 4 § 5 otrzymuje brzmienie następujące:

"Porucznik żeglugi małej ma prawo być pomocnikiem kierownika statku (kapitana) na wszelkich statkach handlowych w każdej żegludze. Nie może być jednak zastępcą kierownika statku (kapitana) w żegludze wielkiej. Aspirant-porucznik żeglugi małej ma prawo być pomocnikiem kierownika statku (kapitana) na wszelkich statkach handlowych w każdej żegludze. Nie może być jednak zastępcą kierownika statku (kapitana) w żegludze małej i w żegludze wielkiej."

W § 7 dodaje się ustęp następujący:

"Dla otrzymania dyplomu aspiranta-porucznika żeglugi małej należy:

a) złożyć egzamin teoretyczny i praktyczny podług programu i regulaminu ustalonego przez Ministra Przemysłu i Handlu,

b) wykazać się 24-o miesięczną praktyką w charakterze marynarza pokładowego na statkach morskich a w tym co najmniej 6 miesięcy na statkach żaglowych. Żegluga przybrzeżna może być zaliczona w rozmiarach najwyżej 12-tu miesięcy."

Ustęp 3 § 13 otrzymuje brzmienie następujące:

"Mechanik okrętowy III klasy ma prawo kierować maszynami na statkach handlowych III kategorii z wyjątkiem statków pasażerskich, być zastępcą kierownika maszyn na statkach handlowych II kat. z wyjątkiem statków pasażerskich i być pomocnikiem kierownika maszyn na wszelkich statkach handlowych. Aspirant-mechanik III klasy może być pomocnikiem kierownika maszyn na wszelkich statkach handlowych z wyjątkiem statków pasażerskich. Nie może być jednak zastępcą kierownika maszyn na statkach handlowych I i II kat."

W § 15 dodaje się ustęp następujący:

"Dla otrzymania dyplomu aspiranta-mechanika okrętowego III klasy należy:

a) złożyć egzamin teoretyczny i praktyczny podług programu i regulaminu ustalonego przez Ministra Przemysłu i Handlu,

b) wykazać się 30-o miesięczną praktyką, a w tym co najmniej 12 miesięcy w warsztatach budowy lub naprawy maszyn okrętowych i co najmniej 12 miesięcy praktyki na statkach morskich, przy obsłudze maszyn przy czym 2 miesiące żeglugi rzecznej zalicza się jako 1 miesiąc żeglugi morskiej."

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.