Część 5 - POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE - Kuba-Polska. Konwencja konsularna. Hawana.1972.05.12.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.21.111

Akt obowiązujący

Wersja od: 28 kwietnia 1975 r.

CZĘŚĆ  V

POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł  46

Przestrzeganie ustaw i przepisów Państwa przyjmującego

1. Wszystkie osoby korzystające z przywilejów i immunitetów na podstawie niniejszej Konwencji obowiązane są, bez uszczerbku dla tych przywilejów i immunitetów, przestrzegać ustaw i przepisów Państwa przyjmującego.

2. Pomieszczenia konsularne nie powinny być używane w sposób niezgodny z wykonywaniem funkcji konsularnych.

Artykuł  47

Inne funkcje konsularne

Poza funkcjami określonymi w niniejszej Konwencji urzędnik konsularny może wykonywać inne funkcje konsularne, zlecone mu przez Państwo wysyłające, jeżeli nie są one sprzeczne z ustawami i przepisami Państwa przyjmującego.

Artykuł  48

Postanowienia dotyczące osób prawnych

Postanowienia niniejszej Konwencji dotyczące obywateli Państwa wysyłającego stosują się odpowiednio, w zależności od przypadku, do osób prawnych Państwa wysyłającego.

Artykuł  49

Wykonywanie funkcji konsularnych przez przedstawicielstwa dyplomatyczne

1. Postanowienia niniejszej Konwencji stosują się odpowiednio w przypadkach wykonywania funkcji konsularnych przez przedstawicielstwo dyplomatyczne.

2. Nazwiska członków przedstawicielstwa dyplomatycznego, przydzielonych do jego wydziału konsularnego, notyfikowane są ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego.

3. Członkowie przedstawicielstwa dyplomatycznego, wymienieni w ustępie 2, korzystają nadal z przywilejów i immunitetów przysługujących im na podstawie statusu dyplomatycznego.

Artykuł  50

Ratyfikacja, wejście w życie i wypowiedzenie Konwencji

1. Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Warszawie.

2. Konwencja niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Wysokich Umawiających się Stron. W takim przypadku utraci swą moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia.

Na dowód czego upoważnieni Pełnomocnicy Wysokich Umawiających się Stron podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją odpowiednimi pieczęciami.

Sporządzono w Hawanie, dnia 12 maja 1972 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i hiszpańskim, przy czym obydwa teksty mają jednakową moc.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 9 listopada 1972 roku.