Książeczki obrachunkowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.96.846

Akt utracił moc
Wersja od: 1 grudnia 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 8 listopada 1928 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami: Przemysłu i Handlu, Skarbu, Komunikacji, Spraw Wojskowych, Robót Publicznych, Poczt i Telegrafów oraz Reform Rolnych o książeczkach obrachunkowych.

Na podstawie art. 28 i 67 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę robotników (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 324) zarządza się co następuje:
We wszystkich zakładach pracy, zatrudniających powyżej czterech robotników, każdemu robotnikowi najpóźniej w siedem dni po rozpoczęciu pracy powinna być bezpłatnie wydana przez pracodawcę książeczka obrachunkowa.

Przy zatrudnianiu marynarzy na statkach morskich będą miały nadal zastosowanie w zakresie niniejszego rozporządzenia odpowiednie przepisy, zawarte w ustawach morskich.

Książeczka obrachunkowa powinna zawierać następujące dane:

I. Część umowna:

1) nazwisko pracodawcy lub nazwa przedsiębiorstwa;

2) nazwisko i imię robotnika;

3) data rozpoczęcia pracy;

4) rodzaj umowy o pracę (np. na okres próbny, na okres wykonania określonej roboty, na czas określony, na czas nieokreślony), a w wypadku zawarcia umowy na czas określony, nadto termin rozwiązania umowy o pracę;

5) rodzaj zatrudnienia;

6) wysokość wynagrodzenia i zasady jego obliczania (np. akord, premja, dniówka, dniówka gwarantowana, stale wynagrodzenie i t. p.);

7) terminy wypłat wynagrodzenia;

8) wysokość opłat za korzystanie przez robotnika ze świadczeń ze strony pracodawcy;

9) inne warunki umowy o pracę, o ile strony zawierające umowę uznają za potrzebne wpisać je do książeczki.

II. Część instrukcyjna:

10) zwięzły wyciąg z przepisów prawnych oraz z regulaminu pracy, względnie obwieszczenia wewnętrznego, określających prawa i obowiązki stron.

III. Część rozrachunkowa:

11) dokonywane każdorazowo wypłaty wynagrodzenia ze wskazaniem poszczególnych rodzajów potrąceń, wyszczególnionych w ust. 3 art. 32 i i w art. 38 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę robotników z wymienieniem wymierzonych robotnikowi kar pieniężnych i powodów ich wymierzenia.

Książeczkę obrachunkową robotnik przechowuje u siebie, celem zaś wpisania do książeczki obrachunkowej niezbędnych danych oddaje ją pracodawcy wzamian za co otrzymuje dowód w postaci stosownego znaczka.

Pracodawca obowiązany jest dokonać niezbędnych wpisów w książeczce w czasie nie przekraczającym okresu niezbędnie potrzebnego na ich dokonanie.

Po wpisaniu niezbędnych danych pracodawca zwraca robotnikowi książeczkę obrachunkową przy wypłacie, przyczem robotnik oddaje otrzymany znaczek.

W tych zakładach pracy, gdzie są prowadzone dwie książeczki obrachunkowe dla każdego robotnika, wzamian za książeczkę składaną pracodawcy, robotnik otrzymuje książeczkę, przechowywaną u pracodawcy.

Wzory książeczek obrachunkowych dla poszczególnych kategoryj zakładów pracy, podlegających całkowicie lub częściowo nadzorowi inspekcji pracy, są zatwierdzane przez właściwych okręgowych inspektorów pracy.

W fazie braku wzorów, wymienionych w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu, obowiązują ogólne wzory (z częścią rozrachunkową i bez tej części) książeczki obrachunkowej zatwierdzone przez Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w trzy miesiące po jego ogłoszeniu.