Kryzysowy dodatek do państwowego podatku dochodowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.45.311 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 28 czerwca 1935 r.

USTAWA

z dnia 22 października 1931 r.

o kryzysowym dodatku do państwowego podatku dochodowego.

Art.  1.

(1) Od dochodów, ustalanych dla wymiaru państwowego podatku dochodowego według działu I ustawy o państwowym podatku dochodowym (Dz. U. R. P. z 1934 r. Nr . 76, poz. 715), ustanawia się nadzwyczajny dodatek do państwowego podatku dochodowego, który wynosi:

przy dochodzie rocznym

ponad	1.500	do	3.600	zł	- 0,5 %,
"	3.600	"	10.000	"	- 1%,
"	10.000	"	36.000	"	- 2%,
"	36.000	"	60.000	"	- 2,5%,
"	60.000	"	160.000	"	- 3%,
"	160.000	zł	-		4% dochodu.

(2) Dodatek ten pobiera się, poczynając od dochodów, ustalonych dla wymiaru podatku na 1932 rok podatkowy.

(3) Gdyby na podstawie ulg, przyznanych w art. 27 i 29 ustawy o państwowym podatku dochodowym, wypadło zmniejszyć stopę podatku poniżej pierwszego stopnia, następuje zupełne zwolnienie od dodatku.

Art.  2.

(1) Od dochodów, opodatkowanych według działu II ustawy o państwowym podatku dochodowym, ustanawia się nadzwyczajny dodatek do państwowego podatku dochodowego, który wynosi przy wynagrodzeniu, obliczonem w stosunku rocznym:

Ponad	2.500	zł	do	3.600	zł	- 0,5 %
"	3.600	"	"	6.400	"	- 1 %
"	6.400	"	"	10.400	"	- 2 %
"	10.400	"	"	24.000	"	- 3 %
"	24.000	"	"	36.000	"	- 4 %
"	36.000	"	"	60.000	"	- 5 %
"	60.000	"	"	80.000	"	- 6 %
"	80.000	"	"	104.000	"	- 7 %
"	104.000	"	"	144.000	"	- 8 %
"	144.000	"	"	184.000	"	- 9 %
"	84.000	"	"	200.000		- 10 %
"	200.000	"	"	220.000	"	- 11 %
"	220.000	"	"	250.000	"	- 12 %
"	250.000	"		-		- 13 %

wypłacanego wynagrodzenia.

(2) Dochody z uposażeń służbowych, emerytur, rent i wynagrodzeń za najemną pracę, wypłacane z funduszów Państwa, wolne są od dodatku, przypadającego do zapłaty w myśl ustępu pierwszego, z wyjątkiem dochodów, wypłacanych z funduszów tych przedsiębiorstw państwowych, które określi rozporządzenie Ministra Skarbu.

(3) Dochody z uposażeń służbowych, emerytur, rent i wynagrodzeń za najemną pracę, wypłacane z funduszów związków komunalnych, a pobierane na tych samych zasadach, na jakich się oblicza pobory funkcjonarjuszów państwowych (rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r. - Dz. U. R. P. Nr. 118, poz. 1073), wolne są od dodatku, przypadającego do zapłaty w myśl ustępu pierwszego.

(4) Podatek w myśl ustępu pierwszego pobiera się od uposażeń służbowych, emerytur, rent i wynagrodzeń za najemną pracę, wypłacanych począwszy od uposażeń służbowych, rent i wynagrodzeń za najemną pracę, przypadających na miesiąc styczeń 1932 r. lub też wypłacanych od dnia 1 stycznia 1932 r.

Art.  3.

Obliczenie i pobór nadzwyczajnego dodatku z art. 1 i 2 uskutecznia się jednocześnie z obliczeniem i poborem właściwego podatku dochodowego.

Art.  4.

(1) Od dochodów, od których pobiera się nadzwyczajny dodatek do państwowego podatku dochodowego (art. 1 i 2), nie pobiera się w czasie obowiązywania niniejszej ustawy 15% dodatku, opłacanego w myśl ustawy z dnia 26 marca 1935 r. o poborze 10% dodatku do opłat stemplowych i podatków pośrednich oraz 15% dodatku do podatków bezpośrednich oraz spadkowego i od darowizn (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 127).

(2) Ustanowiony dla związków samorządowych w art. 9 ust. 112 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr. 106, poz. 884) udział we wpływach z państwowego podatku dochodowego nie służy tym związkom, o ile chodzi o wpływy z nadzwyczajnego dodatku do państwowego podatku dochodowego.

Art.  5.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.

Art.  6.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie na całym obszarze Rzeczypospolitej z dniem ogłoszenia i traci moc obowiązującą w terminie, który zostanie określony przez rozporządzenie Rady Ministrów.