Art. 6. - Król.SChiS-Polska. Konwencja konsularna. Belgrad.1927.03.06.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.109.845

Akt utracił moc
Wersja od: 22 grudnia 1931 r.
Artykuł  VI.

Kierownicy urzędów konsularnych (Konsulatów Generalnych, Konsulatów, Wicekonsulatów i Agencyj Konsularnych) i zawodowi urzędnicy służby konsularnej (Konsulowie zastępcy i przydzieleni, Wicekonsulowie, Attachés i Sekretarze konsularni, Szefowie kancelaryj), obywatele Państwa wysyłającego korzystać będą w drugiem Państwie ze zwolnienia od rekwizycyj, świadczeń dla wojska i obowiązku dostarczania kwater wojskowych, jak również od wszelkich podatków bezpośrednich o charakterze osobistym. O ile jednakże wymienieni urzędnicy posiadają mienie nieruchome, trudnią się handlem, wykonywają jakikolwiek przemysł lub zajęcie zarobkowe, lub mają kapitały umieszczone w przedsiębiorstwach przemysłowych lub handlowych, nie będą oni mogli korzystać w tym zakresie z żadnego przywileju i podlegać będą tym samym opłatom, ciężarom i opodatkowaniu, jakim podlegają wszyscy obywatele w podobnych warunkach.

Przywileje i zwolnienia ustalone w ustępie pierwszym niniejszego artykułu będą również przyznane innym urzędnikom konsularnym, o ile posiadać oni będą charakter urzędników zawodowych i o ile będą obywatelami Państwa wysyłającego.

Honorowi kierownicy urzędów zwolnieni będą od rekwizycyj i obowiązku dostarczania kwater wojskowych co do lokalów przeznaczonych na biura ich kancelaryj i na ich archiwa, z którego to immunitetu będą korzystać nawet, gdy będą obywatelami Państwa przyjmującego.

W przeciągu sześciu miesięcy od dnia objęcia ich stanowiska, kierownicy urzędu i urzędnicy służby konsularnej, jak również inni urzędnicy, wymienieni w ustępie drugim niniejszego artykułu, będą upoważnieni, przenosząc się na terytorium drugiej Wysokiej Strony, wwieźć bez uiszczania cła lub innej opłaty, nakładanej przy wwozie, swoje umeblowanie i przedmioty gospodarcze, zabrane dla własnego użytku.

Rozumie się, że niniejsze postanowienie nie stosuje się do artykułów spożywczych.

Kierownicy urzędu i urzędnicy służby konsularnej, wymienieni w ustępie pierwszym niniejszego artykułu, nie będą mogli być aresztowani lub uwięzieni w drodze prewencyjnej, wyjąwszy za przestępstwa karane w myśl ustawodawstwa miejscowego jakiejkolwiek części Państwa przyjmującego karą ponad rok więzienia lub karą cięższą.

W razie ścigania sądowego, aresztowania lub oskarżenia kierownika urzędu lub urzędnika służby konsularnej, wymienionych w ustępie pierwszym niniejszego artykułu, Rząd Państwa, na którego terytorjum miało miejsce aresztowanie lub oskarżenie, zawiadomi o tem niezwłocznie przedstawiciela dyplomatycznego Państwa, od którego zależy wymieniony urzędnik konsularny.

Kierownicy urzędu i urzędnicy służby konsularnej, wymienieni w ustępie pierwszym niniejszego artykułu, nie będą podlegać jurysdykcji sądów Państwa przyjmującego z powodu czynności urzędowych dokonanych przez nich w Dranicach uprawnień, przyznanych przez niniejszą konwencję.