Art. 17. - Król.SChiS-Polska. Konwencja konsularna. Belgrad.1927.03.06.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.109.845

Akt utracił moc
Wersja od: 22 grudnia 1931 r.
Artykuł  XVII.

Konsulowie i Agenci Konsularni mogą żądać aresztowania oraz odstawiania bądź na pokład statku bądź do kraju ojczystego oficerów, marynarzy i wszelkich innych osób, należących w jakimkolwiek charakterze do załogi okrętów handlowych Państwa wysyłającego, które zbiegły na terytorjum jednej z Umawiających się Stron.

W tym celu winni oni zwracać się pisemnie do właściwych władz miejscowych i wykazywać na podstawie papierów okrętowych lub listy zaciągowej, lub też w razie braku tych dokumentów na podstawie uwierzytelnionych wypisów z nich, że osoby, których wydania się domagają, należą rzeczywiście do składu załogi. w miejscowościach, w których niema ani Konsula, ani Agenta Konsularnego, żądanie Wydania może być wystosowane do władz miejscowych przez kapitana lub osobę, która sprawuje dowództwo, z zachowaniem jednak formalności, przewidzianych w niniejszym ustępie.

Wobec żądania w ten sposób uzasadnionego, władze miejscowe nie mogą odmówić wydania, z. wyjątkiem wypadku, kiedy będzie przedstawiony dowód, że osoba, której wydania zażądano, jest obywatelem miejscowym, albo jeżeli osoba zbiegła dopuściła się na lądzie jakiegoś przestępstwa; w tym ostatnim wypadku władze miejscowe mogą odroczyć wydanie, aż do czasu wydania wyroku przez sąd właściwy i całkowitego wykonania wyroku. Wyżej wymienionym urzędnikom konsularnym winna być nadto udzielona wszelka pomoc i poparcie w celu odszukania i zatrzymania zbiegów, którzy na skutek pisemnego żądania i na koszt Konsulatu lub Agencji Konsularnej będą osadzeni i trzymani w więzieniach miejscowych aż do chwili odstawienia ich zpowrotem na pokład okrętu ojczystego lub do czasu nadejścia sposobności odesłania ich do ojczyzny. Jeżeli jednak sposobność ta nie nastąpi w przeciągu dwóch miesięcy od dnia zatrzymania lub jeżeli koszta ich więzienia nie byłyby regularnie wpłacane, wspomniane zbiegowie winni być wypuszczeni na wolność, za uprzedniem na trzy dni naprzód uczynionem zawiadomieniem Konsula lub Agenta Konsularnego i nie będą mogli być ponownie zatrzymani z tego samego powodu.

Wysokie Umawiające się Strony zgadzają się, że oficerowie, marynarze i inne osoby należące do załogi, o ile są obywatelami Państwa, na którego terytorjum zbiegli (dla Polski również obywatelami Wolnego Miasta Gdańska) są wyjęci z pod przepisów niniejszego artykułu.