Rozdział 4 - Zakres i warunki prowadzenia zarobkowego transportu drogowego jako działalności ubocznej. - Krajowy transport drogowy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1965.7.40

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1967 r.

Rozdział  4.

Zakres i warunki prowadzenia zarobkowego transportu drogowego jako działalności ubocznej.

§  20.

1. Szczegółowy zakres i warunki prowadzenia zarobkowego transportu drogowego jako działalności ubocznej w stosunku do nietransportowej działalności podstawowej danej jednostki określa zezwolenie.

2. Zezwolenia udziela się w zakresie potrzeb przewozowych, nie zaspokojonych w pełni na określonym obszarze przez państwowe przedsiębiorstwa transportowe.

§ 21. Zezwolenie na prowadzenie zarobkowego transportu drogowego osób jako działalności ubocznej może być udzielone w zakresie:

1) przewozu pracowniczego;

2) przewozu nieregularnego:

a) zbiorowego,

b) grupowego,

c) w formie najmu samochodów osobowych.

§  22.

1. Zezwolenie na prowadzenie publicznego transportu drogowego osób jako działalności ubocznej, obejmującego wykonywanie przewozu nieregularnego (§ 21 pkt 2), może uzyskać odpowiednio do charakteru swej działalności:

1) państwowe przedsiębiorstwo prowadzące działalność turystyczną lub hotelową oraz jego placówki terenowe;

2) spółdzielnia pracy prowadząca działalność turystyczno-wypoczynkową oraz jej placówki terenowe.

2. Zezwolenie na prowadzenie transportu drogowego jako działalności ubocznej, obejmującego wykonywanie przewozu tylko określonej grupy osób, może uzyskać odpowiednio do charakteru swej działalności:

1) w zakresie przewozu pracowniczego - zjednoczenie przedsiębiorstw państwowych posiadające bazę transportową (zakład transportowy), prowadzoną według zasad pełnego wewnętrznego rozrachunku gospodarczego - dla obsługi pracowników podległych zakładów pracy;

2) w zakresie nieregularnego zbiorowego lub grupowego przewozu pasażerów - organizacja społeczna uprawniona do prowadzenia działalności gospodarczej, której działalność podstawową stanowi turystyka, i posiadająca wydzieloną jednostkę organizacyjną do spraw turystyki oraz oddziały terenowe tej organizacji.

3. Wnioski w sprawach zezwoleń na prowadzenie transportu jako działalności ubocznej, składane przez jednostki wymienione w ust. 1 i ust. 2 pkt 2, powinny być zaopiniowane przez właściwy organ do spraw turystyki.

§ 23. Zezwolenia na prowadzenie zarobkowego ciężarowego transportu drogowego jako działalności ubocznej udziela się w zakresie takich rodzajów przewozu i rodzajów ładunków, jakie odpowiadają charakterowi i zakresowi podstawowej działalności jednostek korzystających z tego transportu.

§  24.

1. Zezwolenie na prowadzenie zarobkowego ciężarowego transportu drogowego jako działalności ubocznej może uzyskać:

1) przedsiębiorstwo państwowe lub zjednoczenie przedsiębiorstw państwowych posiadające bazę transportową (zakład transportowy) prowadzoną według zasad pełnego rozrachunku gospodarczego;

2) organizacja spółdzielcza zrzeszająca spółdzielcze jednostki nietransportowe;

3) społeczno-gospodarcza lub spółdzielcza organizacja rolnicza; zezwolenie dla tych organizacji może obejmować również ciężarowe pojazdy drogowe należące do ich członków.

2. Usługi transportowe, wykonywane na podstawie zezwolenia określonego w ust. 1, mogą być świadczone:

1) przez bazy (zakłady) transportowe określone w ust. 1 pkt 1 - tylko na rzecz tych jednostek, które podlegają bezpośrednio wspólnej z bazą transportową (zakładem) jednostce nadrzędnej, oraz na rzecz innych jednostek tego samego resortu, znajdujących się w tej samej co baza (zakład) miejscowości; ograniczenia tego nie stosuje się do transportu specjalizowanego;

2) przez organizacje określone w ust. 1 pkt 2 i 3 w zakresie ich branżowej działalności gospodarczej.

3. Do państwowych jednostek organizacyjnych resortu rolnictwa nie mają zastosowania warunki określone w ust. 1 pkt 1 oraz ograniczenia określone w ust. 2 pkt 1 w stosunku do przewozów wykonywanych dla potrzeb gospodarki rolnej i wsi oraz gospodarki leśnej.

§  25.

1. Zasięg przewozów w zakresie prowadzonego ubocznie transportu drogowego osób ustala się dla przewozu pracowniczego, biorąc pod uwagę miejscowość, w której znajduje się zakład pracy, i miejscowości, z których przewóz pracowników ma się odbywać.

2. Zasięg nieregularnego przewozu w zakresie prowadzonego ubocznie transportu samochodowego ustala się odpowiednio do rodzaju transportu w sposób określony w § 15 ust. 1 oraz ust. 4 pkt 1-6.

3. W wyjątkowych wypadkach, gdy występujące potrzeby przewozowe to uzasadniają, zasięg przewozu określonego w ust. 2 może obejmować obszar przekraczający jedno województwo lub może być ustalony przez wyznaczenie dróg przewozu do miejscowości, do których i z których przewóz może być wykonywany.

§ 26. Posiadacz zezwolenia na prowadzenie transportu drogowego jako działalności ubocznej obowiązany jest:

1) uczestniczyć w porozumieniu branżowym transportu samochodowego; nie dotyczy to jednostek organizacyjnych rolnictwa;

2) przestrzegać regulaminu zarobkowego przewozu i taryf - odpowiednio do rodzaju transportu określonego w zezwoleniu - oraz stosować dokumenty eksploatacyjne i przewozowe, przewidziane obowiązującymi przepisami;

3) wykonywać przewóz pojazdami samochodowymi wymienionymi w zezwoleniu i zgłaszać organowi, który zezwolenia udzielił, wszelkie zmiany w stanie posiadania pojazdów;

4) zawiadamiać organ, który zezwolenia udzielił, o wszelkich zmianach organizacyjnych i innych, które mogą wpływać na zmianę zakresu udzielonego zezwolenia lub na jego cofnięcie;

5) dostarczać organowi, który zezwolenia udzielił, wszelkich żądanych przez niego informacji dotyczących prowadzonego transportu oraz udostępniać w tym zakresie inspektorom gospodarki samochodowej odpowiednie dokumenty i zapisy w czasie przeprowadzanej przez nich inspekcji.

§ 27. Zakres i warunki przewozu osób i bagażu samochodami łączności używanymi jednocześnie do przewozu ładunków pocztowych określają odrębne przepisy.