Rozdział 4 - Urzędowe sprawdzenie - Krajowa Administracja Skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.615 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2024 r. do: 31 grudnia 2029 r.

Rozdział  4

Urzędowe sprawdzenie

Naczelnik urzędu celno-skarbowego:

1)
może przeprowadzić urzędowe sprawdzenie:
a)
przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w art. 74 ust. 1-4,
b)
w przypadku weryfikacji dalszego spełniania warunków i środków do sprawnego przeprowadzenia kontroli, a w szczególności warunków i środków, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 2, 4, 7, 8 i 10, art. 74 ust. 1 pkt 1-4 i 7, ust. 2 pkt 1, 2 i 4, ust. 3, ust. 3a pkt 1-3 i 5 oraz ust. 4 pkt 1 i 3;
2)
przeprowadza urzędowe sprawdzenie w przypadku, gdy przepisy o podatku akcyzowym uzależniają wydanie decyzji od wyniku urzędowego sprawdzenia.

Urzędowe sprawdzenie polega na wykonaniu czynności w celu ustalenia, czy w miejscu prowadzenia działalności podlegającej kontroli celno-skarbowej są zapewnione warunki i środki do sprawnego przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej, a w szczególności warunki i środki, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 2, 4, 7, 8 i 10, art. 74 ust. 1 pkt 1-4, ust. 2 pkt 1 i 2, ust. 3, ust. 3a pkt 1-3 oraz ust. 4 pkt 1, a w przypadku, o którym mowa w art. 106 pkt 2, również na wykonaniu czynności w celu ustalenia, czy miejsce prowadzenia działalności spełnia warunki określone w przepisach o podatku akcyzowym.

1. 
Przed rozpoczęciem działalności, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 1 pkt 1, podmiot przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celno-skarbowego zgłoszenie oraz dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli celno-skarbowej.
2. 
W przypadku, o którym mowa w art. 106 pkt 2, złożony wniosek o wydanie lub zmianę decyzji stanowi zgłoszenie. Do zgłoszenia podmiot jest obowiązany załączyć dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli celno-skarbowej.
3. 
W przypadku zmiany danych zawartych w zgłoszeniu lub w dokumentach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 1 pkt 2 podmiot jest obowiązany powiadomić o tych zmianach właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego.
1. 
Z urzędowego sprawdzenia sporządza się protokół. Protokół, zgłoszenie oraz załączone dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli celno-skarbowej stanowią akta weryfikacyjne.
2. 
Akta weryfikacyjne zatwierdza się:
1)
decyzją - w przypadku, o którym mowa w art. 106 pkt 1 lit. a;
2)
postanowieniem - w przypadku, o którym mowa w art. 106 pkt 2;
3)
postanowieniem, na które przysługuje zażalenie - w przypadku, o którym mowa w art. 106 pkt 1 lit. b.
1. 
W przypadku gdy nie są zapewnione warunki i środki określone w art. 107, naczelnik urzędu celno-skarbowego wyznacza termin do ich spełnienia, a po jego upływie przeprowadza powtórne urzędowe sprawdzenie.
2. 
W przypadku stwierdzenia w wyniku powtórnego urzędowego sprawdzenia, że nie są zapewnione warunki i środki, o których mowa w art. 107, naczelnik urzędu celno-skarbowego wydaje:
1)
decyzję o odmowie zatwierdzenia akt weryfikacyjnych - w przypadku, o którym mowa w art. 106 pkt 1 lit. a;
2)
postanowienie o odmowie zatwierdzenia akt weryfikacyjnych - w przypadku, o którym mowa art. 106 pkt 2;
3)
postanowienie, na które przysługuje zażalenie - w przypadku, o którym mowa w art. 106 pkt 1 lit. b.
1. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
rodzaje działalności, o której mowa w art. 74 ust. 1-4, przed rozpoczęciem której przeprowadza się urzędowe sprawdzenie,
2)
dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli, o których mowa w art. 108 ust. 1 i 2, zakres danych i informacji zamieszczanych w tych dokumentach oraz tryb przesyłania dokumentów,
3)
zakres i tryb dokonywania zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 1,
4)
tryb powiadamiania o zmianach danych, o których mowa art. 108 ust. 3,
5)
szczegółowy sposób i zakres urzędowego sprawdzenia,
6)
szczegółowy sposób sporządzenia akt weryfikacyjnych i miejsce ich przechowywania

- biorąc pod uwagę względy podwyższonego ryzyka związanego z prowadzoną działalnością oraz konieczność zapewnienia jednolitego postępowania naczelników urzędów celno-skarbowych.

2. 
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których przeprowadza się urzędowe sprawdzenie w ramach pozwoleń określonych w unijnym kodeksie celnym, oraz tryb przeprowadzania urzędowego sprawdzenia. Wydając rozporządzenie, minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia potrzebę zapewnienia równowagi między zakresem czynności urzędowego sprawdzenia a stabilnością prowadzenia działalności gospodarczej, przy jednoczesnym zabezpieczeniu interesów państwa.

W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale przepisy art. 12, art. 18b, działu IV, z wyjątkiem art. 256, art. 262 i art. 263, oraz działu VII Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.