Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Koszty sądowe na obszarze sądów apelacyjnych w Krakowie i Lwowie oraz sądu okręgowego w Cieszynie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.27.251

Akt utracił moc

Wersja od: 31 marca 1932 r.

Rozdział  I.

Przepisy ogólne.

Art.  1.

W postępowaniu przed sądami powszechnemi i sądami pracy w sprawach, toczących się na zasadzie procedury cywilnej, ordynacji egzekucyjnej, ordynacji upadłościowej i ugodowej, pobierane będą koszty sądowe (opłaty sądowe i koszty postępowania) według niniejszej ustawy.

Art.  2.

O ile ustawa niniejsza nie stanowi inaczej, obowiązany do uiszczenia kosztów sądowych jest ten, kto swym wnioskiem spowodował czynność lub postępowanie, podlegające opłacie, lub kto w myśl rozstrzygnięcia sądowego lub ugody ponosić koszty jest zobowiązany.

Przepis powyższy w niczem nie narusza przepisów o ponoszeniu kosztów w myśl obowiązujących ustaw postępowania.

Art.  3.

Uwolnienie od kosztów sądowych (opłat sądowych i kosztów postępowania) służy:

1) osobom, którym sąd przyznał prawo ubogich w zakresie, określonym ustawą postępowania sądowego we wszystkich rodzajach postępowania, objętego ustawą niniejszą, a w sprawach hipotecznych od opłat za adnotację zarządu przymusowego i wszczęcia postępowania licytacyjnego,

2) kuratorowi, wyznaczonemu przez sąd do zastępowania osoby, nieznanej z miejsca pobytu, lub dla obrony ślubnego pochodzenia oraz obrońcy węzła małżeńskiego i innym zastępcom, zajmującym podobne stanowisko.

W zakresie, w którym w myśl niniejszego przepisu, strony są zwolnione od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, koszty postępowania uiszcza tymczasowo Skarb Państwa.

Art.  4.

Uwolnienie od opłat sądowych służy:

1) Skarbowi Państwa,

2) instytucjom prawa publicznego, zwolnionym od tych opłat na mocy szczególnych przepisów,

3) zarządcy masy upadłościowej i zarządcy ugodowemu oraz wydziałowi i radzie wierzycieli - od wszelkich opłat jedynie w postępowaniu upadłościowem i ugodowem,

4) dłużnikowi upadłemu w postępowaniu upadłościowem i dłużnikowi w postępowaniu ugodowem - od opłat od podań i załączników, składanych w tern postępowaniu.

Uwolnienie od opłat nie zwalnia od obowiązku uiszczenia kosztów postępowania.

Art.  5.

Jeżeli na przeciwnika strony, zwolnionej od kosztów lub opłat sądowych, włożony będzie obowiązek ponoszenia kosztów w całości lub w części, koszty sądowe lub opłaty, nieuiszczone wskutek zwolnienia, będą ściągnięte od tegoż przeciwnika w całości lub w odpowiedniej części po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu.

W razie uchylenia kurateli lub ujawnienia majątku osób, dla których ustanowiono kuratora, koszty sądowe, od których kurator był zwolniony, będą ściągnięte od strony, działającej przez kuratora.

Art.  6.

Postępowanie o przyznanie prawa ubogich i postępowanie przed sądem polubownym wolne są od opłat sądowych.

Art.  7.

Opłata sądowa winna być uiszczona przy wniesieniu pisma lub przy zgłoszeniu wniosku, podlegającego opłacie.

Żadna czynność nie będzie podjęta na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata sądowa. Pismo takie będzie zwrócone, jeżeli wnoszący je w ciągu siedmiu dni po dniu doręczenia mu wezwania w myśl § 85 p. c. o uzupełnienie braku, nie uiści przypadającej opłaty lub jej nie uzupełni do należytej wysokości. Termin siedmiu dni może być odpowiednio przedłużony, jeśli chodzi o pisma, wpływające z zagranicy, a wnoszący nie ma w kraju prawnego zastępcy.

Wnioski, podlegające opłacie, które się składa przez oświadczenie do protokółu, nie będą przyjęte, jeżeli jednocześnie nie zostanie uiszczona opłata.

Art.  8.

Przepis artykułu poprzedzającego ma odpowiednie zastosowanie w przypadku, gdy w wyniku sprawdzenia wartości przedmiotu sporu, w wyniku zmiany lub rozszerzenia żądania, albo wskutek zmiany rodzaju postępowania przypadać będzie opłata wyższa od poprzednio uiszczonej.

Art.  9.

Przewodniczący wydaje zarządzenie co do wezwania o uiszczenie opłaty i co do zwrócenia pism nieopłaconych należycie.

Jednakże uchwały co do zwrócenia wydaje sąd na posiedzeniu niejawnem, jeżeli opłata przypada od rewizji, od skarg nieważności lub od skarg o wznowienie, wniesionych do sądu drugiej instancji albo do Sądu Najwyższego, lub wreszcie od rekursu do Sądu Najwyższego.

Art.  10.

Wymiaru kosztów sądowych dokonywa sekretarz sądowy w przypadku:

1) ujawnienia majątku kuranda i cofnięcia kurateli lub prawa ubogich;

2) nałożenia kosztów procesowych na przeciwnika strony, uwolnionej od kosztów lub opłat sądowych;

3) gdy w myśl niniejszej ustawy, uiszczenie opłaty zależne jest od urzędowego wymiaru.

Koszty te uiścić należy w ciągu czternastu dni po dniu doręczenia stronie nieobecnej nakazu płatniczego lub stwierdzonego protokólarnie ogłoszenia wymiaru stronie obecnej.

Kwoty, nieuiszczone w tym terminie, będą ściągnięte w drodze egzekucji z urzędu.

Art.  11.

Przeciw wymiarowi, uskutecznionemu przez sekretarza sądowego, służy przedstawienie do sądu danej instancji w ciągu siedmiu dni po dniu doręczenia nakazu płatniczego lub ustnego zawiadomienia.

Sąd wydaje orzeczenie bez poprzedniej ustnej rozprawy. W wydziałach załatwienie przedstawienia należy do przewodniczącego lub sędziego wyznaczonego.

Od uchwały sądu służy rekurs w myśl § 514 do 528 p. c.

Przedstawienie lub rekurs można wnieść przez oświadczenie do protokółu przed sekretarzem sądowym lub na piśmie bez obowiązkowego podpisu adwokata.

Przedstawienie i rekurs same przez się nie odraczają terminu płatności.

Opłaty, uchylone w całości lub w części prawomocnem orzeczeniem, będą w granicach uchylenia zwrócone stronie z urzędu.

Art.  12.

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości, wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu, określi sposób uiszczania opłat.

Art.  13.

Prawo Skarbu Państwa do żądania nieuiszczonej opłaty sądowej przedawnia się z upływem lat trzech, licząc od dnia, w którym opłatę należało uiścić.

Prawo strony do żądania zwrotu opłaty sądowej przedawnia się z upływem lat trzech od dnia powstania tego prawa.

Art.  14.

Groszowe końcówki opłat, obliczonych według stopy procentowej, przewidziane w niniejszej ustawie, niepodzielne przez dziesięć, zaokrągla się wzwyż do kwoty, w ten sposób podzielnej.

Tak obliczona suma opłaty nie może wynosić mniej jak 2 zł, a w sprawach, należących do właściwości sądów okręgowych mniej jak 10 zł.