Konwersja 7% pożyczki stabilizacyjnej w dolarach Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.52.403

Akt utracił moc
Wersja od: 26 lipca 1938 r.

USTAWA
z dnia 14 lipca 1938 r.
o konwersji 7% pożyczki stabilizacyjnej w dolarach Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Upoważnia się Ministra Skarbu do zaofiarowania i przeprowadzenia na zasadach, ustalonych w ustawie niniejszej, konwersji tych obligacyj 7% pożyczki stabilizacyjnej, wyrażonych w dolarach Stanów Zjednoczonych Ameryki, wypuszczonych dnia 15 października 1927 r. na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 października 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr 88, poz. 789), które nie zostały skonwertowane na obligacje 4½% Wewnętrznej Pożyczki Państwowej z 1937 r. i do wypuszczenia w tym celu 4½% obligacyj konwersyjnych. Konwersja może być przeprowadzona również drogą przestemplowania obligacyj.

(1)
Oprocentowanie obligacyj obniżone będzie na 4½ od sta w stosunku rocznym.
(2)
Kupony od obligacyj płatne będą w walucie miejsca przedstawienia do zapłaty w New Yorku, Londynie, Bazylei, Zurychu, Amsterdamie, Sztokholmie i Paryżu.
(3)
Wypłata następować będzie, stosownie do żądania posiadacza:
1)
albo na podstawie wartości nominalnej kuponu, wyrażonej w dolarach; w tym przypadku wypłata dokonana będzie: w New Yorku w dolarach Stanów Zjednoczonych Ameryki, a w innych miejscach płatności - według zasad, ustalonych w art. 7 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 października 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr 88, poz. 789);
2)
albo na podstawie wartości nominalnej kuponu, przerachowanej, stosownie do żądania posiadacza kuponu, na franki szwajcarskie, floreny holenderskie lub korony szwedzkie według stosunku do dolara tych walut, ustalonego w art. 7 rozporządzenia, wymienionego w pkt 1); w tym przypadku wypłata dokonana będzie: w Bazylei i Zurychu, Amsterdamie i Sztokholmie - we frankach szwajcarskich, florenach holenderskich i koronach szwedzkich, a w innych miejscach płatności - stosownie do żądania posiadacza kuponu - według kursu kupna wypłaty na Zurych, Amsterdam lub Sztokholm w miejscu i dniu przedstawienia kuponu do zapłaty;
3)
albo na podstawie wartości nominalnej kuponu, obliczonej zgodnie z pkt 2) we frankach szwajcarskich, florenach holenderskich lub koronach szwedzkich, a przerachowanej na dolary według stałego stosunku; 4.234 franków szwajcarskich lub 2.033 florenów holenderskich lub 3.048 koron szwedzkich za jednego dolara; w tym przypadku wypłata dokonana będzie w New Yorku w dolarach Stanów Zjednoczonych Ameryki, a w innych miejscach płatności - według kursu kupna wypłaty na New York w miejscu i dniu przedstawiania kuponu do zapłaty.

Spłata obligacyj nastąpi w ciągu lat 30, poczynając od dnia 15 października 1938 r. przez częściowe umarzanie w terminach półrocznych, bądź w drodze losowania, bądź w drodze skupu z wolnej ręki. Obligacje, wylosowane do umorzenia, płatne będą po kursie 103 ich wartości nominalnej.

Obligacje korzystają do czasu ich spłaty z zabezpieczenia, ustanowionego dla obligacyj 7% pożyczki stabilizacyjnej w umowie, zawartej przez Ministra Skarbu na podstawie art. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 października 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr 88, poz. 789).

Postanowienia umowy, zawartej przez Ministra Skarbu na podstawie art. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 października 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr 88, poz. 789), mają zastosowanie do obligacyj, objętych konwersją, przewidzianą w ustawie niniejszej, z uwzględnieniem zmian, wprowadzonych w art. 2 i 3.

Upoważnia się Ministra Skarbu do ustalenia w umowie lub w umowach, jakie w tym celu będą potrzebne, innych szczegółowych warunków, na jakich konwersja, przewidziana w art. 1, będzie zaofiarowana.

Czynności, związane z konwersją, jak również obligacje, skonwertowane na zasadzie art. 1 oraz przychód od tych obligacyj będą wolne od wszelkich podatków i danin państwowych i samorządowych.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.