Art. 15. - Konwencja zawarta między Austrją, Włochami, Polską, Rumunją, Królestwem Serbów, Chorwatów i Słoweńców i Czechosłowacją, dotycząca uregulowania różnych kategoryj emerytur, które nie zostały uregulowane przez konwencję rzymską z dnia 6 kwietnia 1922 r. Wiedeń.1923.11.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.8.41

Akt utracił moc

Wersja od: 12 maja 1930 r.

Artykuł  15.

W następstwie tego podziału własność nieruchoma należąca do wszystkich powyższych funduszów, oraz prawa i zobowiązania w nich zapisane, przypadną tej z Wysokich Układających się Stron, na terytorjum której one się znajdują.

Wierzytelności należące do funduszów przypadną tej z Wysokich Układających się Stron, na terytorjum której znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziby dłużnika.

Wierzytelności oraz długi istniejące pomiędzy różnemi funduszami podlegającemi podziałowi, tudzież wierzytelności i długi istniejące pomiędzy jednym z funduszów a byłym cesarsko-królewskim skarbem, będą uważane za zniesione.