Art. 4. - Konwencja wielostronna implementująca środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku. Paryż.2016.11.24.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.1369

Akt obowiązujący

Wersja od: 3 marca 2020 r.

Artykuł  4

Podmioty o podwójnej siedzibie

1. Jeżeli na podstawie postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, osoba inna niż osoba fizyczna ma siedzibę na terytorium więcej niż jednej Umawiającej się Jurysdykcji, właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji podejmą starania do określenia w drodze wzajemnego porozumienia na terytorium której z Umawiających się Jurysdykcji będzie uważać się, że dana osoba ma siedzibę dla celów Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, mając na względzie miejsce położenia jej faktycznego zarządu, miejsce utworzenia lub inny sposób jej ustanowienia oraz wszelkie inne mające znaczenie czynniki. W razie braku osiągnięcia takiego porozumienia, osoba ta nie będzie uprawniona do jakiejkolwiek ulgi lub zwolnienia od podatku przewidzianych w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, chyba że w zakresie oraz w sposób, które mogą zostać uzgodnione przez właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji.

2. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują zasady ustalania czy osoba inna niż osoba fizyczna, będzie uważana za osobę mającą siedzibę na terytorium jednej z Umawiających się Jurysdykcji, w przypadkach gdy taka osoba byłaby traktowana jako posiadająca siedzibę na terytorium więcej niż jednej Umawiającej się Jurysdykcji. Jednakże, ustęp 1 nie będzie miał zastosowania do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, szczegółowo regulujących kwestię siedziby spółek uczestniczących w porozumieniach o podwójnych notowaniach (dual-listed company arrangements).

3. Strona może zastrzec prawo do:

a) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;

b) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które odnoszą się już do przypadków, gdy osoba inna niż osoba fizyczna posiada siedzibę na terytorium więcej niż jednej z Umawiających się Jurysdykcji, poprzez ustanowienie wymogu podjęcia starań przez właściwe organy do osiągnięcia wzajemnego porozumienia w celu ustalenia jednego miejsca siedziby na terytorium jednej z Umawiających się Jurysdykcji;

c) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które odnoszą się już do przypadków gdy osoba inna niż osoba fizyczna posiada siedzibę na terytorium więcej niż jednej z Umawiających się Jurysdykcji, poprzez odmówienie przyznania korzyści umownych bez wymogu podjęcia starań przez właściwe organy do osiągnięcia wzajemnego porozumienia w celu ustalenia jednego miejsca siedziby na terytorium jednej z Umawiających się Jurysdykcji;

d) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które już odnoszą się do przypadków gdy osoba inna niż osoba fizyczna posiada siedzibę na terytorium więcej niż jednej Umawiającej się Jurysdykcji, poprzez ustanowienie wymogu podjęcia starań przez właściwe organy do osiągnięcia wzajemnego porozumienia w celu ustalenia jednego miejsca siedziby na terytorium jednej Umawiającej się Jurysdykcji, oraz określenia zasad postępowania w stosunku do takiej osoby na podstawie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w sytuacji, gdy takie porozumienie nie może zostać osiągnięte;

e) zastąpienia, dla celów zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, ostatniego zdania ustępu 1 następującym fragmentem: "W przypadku braku takiego porozumienia, osoba taka nie będzie uprawniona do jakiejkolwiek ulgi lub zwolnienia od podatku przewidzianych w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.";

f) niestosowania w całości niniejszego Artykułu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, ze Stronami, które złożyły zastrzeżenie, o którym mowa w literze e).

4. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 3 litera a), notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 2, które nie jest przedmiotem zastrzeżeń, o których mowa w ustępie 3 litery od b) do d), i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez postanowienia ustępu 1. W pozostałych przypadkach ustęp 1 będzie miał zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z ustępem 1.