Art. 32. - Konwencja w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencja o Europolu). Bruksela.1995.07.26.
Dz.U.2005.29.243
Akt utracił mocObowiązek dyskrecji i poufności
Dyrektor lub Zarząd, w zależności od okoliczności, zwracają się do organu sądowego lub innej właściwej instytucji, mając na względzie podjęcie wszelkich nieodzownych środków w ramach prawa krajowego, mającego zastosowanie do danej instytucji; środki te mogą obejmować odpowiednie dostosowanie procedury przedstawiania dowodów w celu zapewnienia poufności informacji, albo pod warunkiem, że odpowiednie prawo krajowe to dopuszcza, odmowę przekazania danych w zakresie, w jakim jest to istotne dla ochrony interesów Europolu lub Państw Członkowskich.
Jeżeli ustawodawstwo Państwa Członkowskiego przewiduje prawo odmowy składania zeznań, osoby wezwane do złożenia zeznań muszą uzyskać odpowiednie pozwolenie. Pozwolenia udziela Dyrektor, a w przypadku zeznań, które ma składać Dyrektor, Zarząd. Jeżeli wezwanie do złożenia zeznań dotyczących informacji otrzymanych z Europolu otrzymał oficer łącznikowy, pozwolenie takie zostaje wydane po uzyskaniu zgody Państwa Członkowskiego odpowiedzialnego za danego oficera łącznikowego.
Ponadto, jeżeli istnieje możliwość, że zeznania mogą obejmować informacje i wiedzę, które Państwo Członkowskie przekazało Europolowi lub które wyraźnie dotyczą Państwa Członkowskiego, przed udzieleniem zezwolenia należy uzyskać stanowisko tego Państwa Członkowskiego odnośnie do zeznania.
Pozwolenia na składanie zeznań można nie udzielić jedynie w przypadku, gdy jest to konieczne ze względu na ochronę nadrzędnych interesów Europolu lub Państwa Członkowskiego, lub też państw wymagających ochrony.
Niniejszy obowiązek stosuje się nawet po odejściu ze stanowiska lub pracy oraz po zakończeniu działań.
Gdy wymaga tego sytuacja, każde Państwo Członkowskie wprowadza, nie później niż w dniu wejścia w życie niniejszej konwencji, zasady prawa krajowego lub postanowienia wymagane do ścigania naruszeń obowiązku zachowania poufności, określone w ustępach 2 i 3. Zapewnia ono również stosowanie odpowiednich zasad i przepisów do własnych pracowników, którzy mają kontakt z Europolem podczas wykonywania swoich obowiązków zawodowych.