Art. 10. - Konwencja w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Policji (Konwencja o Europolu). Bruksela.1995.07.26.
Dz.U.2005.29.243
Akt utracił mocGromadzenie, przetwarzanie i wykorzystywanie danych osobowych
(1) osób określonych w artykule 8 ustęp 1;
(2) osób, które mogą być wezwane do złożenia zeznań w dochodzeniach w związku z rozpatrywanymi przestępstwami lub w dalszym postępowaniu karnym;
(3) osób, które stały się ofiarami jednego z przedmiotowych przestępstw lub w odniesieniu do których pewne fakty dają podstawy, by uważać, iż mogą one stać się ofiarami takiego przestępstwa;
(4) umów i współpracowników, oraz
(5) osób, które mogą dostarczyć informacji na temat przedmiotowych przestępstw.
Gromadzenie, przechowywanie i przetwarzanie danych wymienionych w artykule 6 zdanie pierwsze Konwencji Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 r. o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych jest zabronione, o ile nie jest to konieczne ściśle do celów danych plików i jeżeli takie dane są uzupełnieniem innych danych osobowych, już do tych akt wprowadzonych. Zabrania się selekcjonowania określonej grupy osób wyłącznie na podstawie danych wymienionych w artykule 6 zdanie pierwsze Konwencji Rady Europy z dnia 28 stycznia 1981 r., z naruszeniem wyżej wymienionych postanowień w odniesieniu do celu.
Rada, stanowiąc jednomyślnie, przyjmuje przepisy wykonawcze dotyczące plików z informacjami przygotowywanych przez Zarząd, które zawierają dodatkowe szczegóły informacji, odnośnie do kategorii danych osobowych, określonych w niniejszym artykule i postanowień dotyczących bezpieczeństwa danych i wewnętrznego nadzoru nad ich wykorzystaniem.
(1) analityków i innych urzędników Europolu wyznaczonych przez dyrekcję Europolu;
(2) oficerów łącznikowych i/lub ekspertów Państw Członkowskich dostarczających informacje lub zainteresowanych analizą w rozumieniu ustępu 6.
Jedynie analitycy są uprawnieni do wprowadzania i zmiany danych w określonym pliku; wszyscy uczestnicy mogą wyszukiwać dane w pliku.
W zależności od stopnia wrażliwości dane przekazywane przez jednostkę narodową mogą być kierowane do grup ds. analiz bezpośrednio i za pomocą wszelkich właściwych środków za pośrednictwem odpowiednich oficerów łącznikowych lub bez ich pośrednictwa.
(1) Wspólnot Europejskich i instytucji prawa publicznego, ustanowionych na mocy Traktatów ustanawiających Wspólnoty;
(2) innych instytucji prawa publicznego, ustanowionych w ramach Unii Europejskiej;
(3) podmiotów powołanych na podstawie umów między dwoma lub więcej Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej;
(4) państw trzecich;
(5) organizacji międzynarodowych i podległych im instytucji prawa publicznego;
(6) innych instytucji prawa publicznego, powołanych na podstawie umów między dwoma lub więcej państwami; oraz
(7) Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnej,
o przesyłanie odnośnych informacji za pośrednictwem właściwych środków. Europol może również, na tych samych warunkach i z wykorzystaniem tych samych środków, przyjmować informacje dostarczone przez te różne podmioty z ich własnej inicjatywy. Rada, stanowiąc jednomyślnie i po konsultacji z Zarządem, opracowuje zasady, jakich będzie musiał przestrzegać w tym względzie Europol.
Jeżeli analiza odnosi się do szczególnych przypadków, które nie dotyczą wszystkich Państw Członkowskich oraz ma bezpośredni cel operacyjny, biorą w niej udział przedstawiciele następujących Państw Członkowskich:
(1) Państw Członkowskich, które były źródłem informacji skutkującej decyzją utworzenia zbioru akt do analizy, lub takich, które są bezpośrednio zainteresowane tą informacją, oraz Państw Członkowskich zaproszonych następnie przez grupę ds. analizy do udziału w analizie, ponieważ informacje ich również zaczęły dotyczyć;
(2) Państw Członkowskich, które po zapoznaniu się z systemem indeksu stwierdzą, że muszą zostać poinformowane i potwierdzą taką potrzebę na warunkach ustanowionych w ustępie 7.
Oficer łącznikowy zgłasza potrzebę poinformowania, określoną w ustępie 6, za pośrednictwem uzasadnionego pisemnie stanowiska zatwierdzonego przez zwierzchnika, któremu podlega w swoim Państwie Członkowskim, przekazanego następnie wszystkim uczestnikom analizy. W ten sposób zostaje on automatycznie włączony w toczące się prace nad analizą.
W przypadku sprzeciwu grupy ds. analizy, automatyczne włączenie jest odroczone do momentu zakończenia procedury pojednawczej, która może obejmować trzy następujące etapy:
(1) uczestnicy analizy dążą do zawarcia porozumienia z oficerem łącznikowym zgłaszającym potrzebę poinformowania; na ten cel mają nie więcej niż osiem dni;
(2) w przypadku braku takiego porozumienia, szefowie zainteresowanej jednostki narodowej oraz dyrekcja Europolu zbierają się w ciągu trzech dni;
3) jeśli brak porozumienia utrzymuje się, przedstawiciele zainteresowanych stron zasiadający w Zarządzie zbierają się w ciągu ośmiu dni. Jeżeli zainteresowane Państwo Członkowskie nie rezygnuje z żądania poinformowania, decyzja o automatycznym włączeniu tego Państwa Członkowskiego jest podejmowana w drodze konsensusu.
Włączenie się ekspertów państwa trzeciego lub instytucji trzeciej do grupy analityków jest przedmiotem uzgodnienia między Europolem a państwem trzecim lub instytucją trzecią. Zasady regulujące tego rodzaju uzgodnienia określane są przez Zarząd większością dwóch trzecich głosów jego członków.
Szczegóły uzgodnień pomiędzy Europolem a państwem trzecim lub instytucją trzecią przedkładane są wspólnemu organowi nadzorczemu, o którym mowa w art. 24, który może przekazać Zarządowi wszelkie uwagi, które uważa za konieczne.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (5)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (5)
- Decyzja 2007/673/WE zmieniająca akt Rady w sprawie przyjęcia przepisów dotyczących plików do analizy Europolu
- Decyzja określająca zasady regulujące porozumienia dotyczące włączania ekspertów stron trzecich do działań grup analitycznych
- Decyzja 2007/117/WE zmieniająca decyzję z dnia 27 marca 2000 r. upoważniającą dyrektora Europolu do rozpoczęcia rokowań w sprawie umów z państwami trzecimi oraz instytucjami niepowiązanymi z UE