Konwencja w sprawie uregulowania wypłaty zaopatrzenia funkcjonarjuszów prowincjonalnych, gminnych i powiatowych. Wiedeń.1923.11.30.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.107.887

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 1930 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 4 sierpnia 1932 r.
w sprawie zgłoszenia przez Polskę przystąpienia do konwencji między Austrją, Włochami, Rumunją, Królestwem Serbów, Chorwatów i Słoweńców i Czechosłowacją, w sprawie uregulowania wypłaty zaopatrzenia funkcjonarjuszów prowincjonalnych, gminnych i powiatowych, podpisanej wraz z protokółem w Wiedniu dnia 30 listopada 1923 r.

Podaje się niniejszem do wiadomości:

1. że dnia 30 kwietnia 1932 r. zostało zgłoszone Rządowi Austrjackiemu przystąpienie Polski do konwencji między Austrją, Włochami, Rumunją, Królestwem Serbów, Chorwatów i Słoweńców i Czechosłowacją, w sprawie uregulowania wypłaty zaopatrzenia funkcjonarjuszów prowincjonalnych, gminnych i powiatowych, podpisanej wraz z protokółem w Wiedniu dnia 30 listopada 1923 r.; wymienione zgłoszenie przystąpienia nastąpiło w myśl oświadczenia Delegata Polskiego, zawartego w ustępie ostatnim protokółu, załączonego do projektu powyższej konwencji jako też do projektu konwencji między Austrją, Włochami, Polską, Rumunją, Królestwem Serbów, Chorwatów i Słoweńców i Czechosłowacją, dotyczącej uregulowania różnych kategoryj emerytur, które nie zostały uregulowane przez konwencję Rzymską z dnia 6 kwietnia 1922 r. (Dz. U. R. P. z 1931 r. Nr. 8, poz. 41 str. 86);

2. że, zgodnie z komunikatem Rządu Austrjackiego, powyższe przystąpienie obowiązuje Polskę od dnia 10 maja 1932 r. t. j. od dnia otrzymania przez Rząd Austrjacki zgłoszenia przystąpienia.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, zgodnie z odnośnym komunikatem Rządu Austrjackiego, że złożenie, w imieniu Rządu Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, ostatniego dokumentu ratyfikacyjnego wyżej wymienionej konwencji w sprawie uregulowania wypłaty zaopatrzenia funkcjonarjuszów prowincjonalnych, gminnych i powiatowych, nastąpiło dnia 12 maja 1930 r., stosownie do. postanowień art. 5 rzeczonej konwencji.

Przekład.

KONWENCJA

między Austrją, Wiochami, Rumunją, Królestwem Serbów, Chorwatów, Słoweńców i Czechosłowacją, w sprawie uregulowania wypłaty zaopatrzenia funkcjonarjuszów prowincjonalnych, gminnych i powiatowych.

(Przystąpienie Polski do konwencji zgłoszone zgodnie z ustawą z dn. 18 lutego 1932 - Dz. U. R. P. Nr. 29, poz. 278).

Pragnąc zawrzeć konwencję w tym celu, Wysokie Układające się Strony wyznaczyły swymi pełnomocnikami:

Prezydent Związkowej Republiki Austrjackiej:

Dr. Wiktora KIENBÖCKA, Ministra Federalnego Skarbu;

Jego Królewska Mość Król Włoski:

Antonio Chiaramonte BORDONARO, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego J. K. M. Króla Włoskiego w Wiedniu;

Jego Królewska Mość Król Rumuński:

p. J. NISTOR, Ministra Stanu;

Jego Królewska Mość Król Serbów, Kroatów i Słoweńców:

p. Iwana ROUPNIKA, dr. prawa i Starszego Radcę Skarbu i

p. Milana CVETNITCHA, Starszego Rewidenta Koki Państwowych;

Prezydent Republiki Czechosłowackiej:

p. Dr. Bohumila VLASÁKA, Pierwszego Naczelnika Sekcji Ministerstwa Skarbu,

którzy po złożeniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie, uchwalili, co następuje:

Kraje, powiaty i gminy dawnego Cesarstwa Austrjackiego, znajdujące się w całości na terytorjum jednego z układających się Państw, względnie następcy prawni wspomnianych korporacyj prawnych, przyznawać i wypłacać będą zaopatrzenia i odprawy, przewidziane w odnośnych statutach, swym urzędnikom i nauczycielom publicznym, którzy stali się na mocy traktatów pokojowych obywatelami innej Układającej się Strony - w tej samej wysokości i według tych samych norm, jakie się stosuje do urzędników - emerytów, uzyskujących obywatelstwo Państwa, w którego obszar wchodzą wspomniane korporacje prawne. Powyższe postanowienia będzie się również stosowało do urzędników, którzy stracili posady tylko wskutek uzyskania nowego obywatelstwa na mocy traktatów pokojowych, o ile takie osoby nie zostałyby dopuszczone do służby publicznej w charakterze urzędników, czy to państwowych, czy prowincjonalnych, czy powiatowych, czy gminnych, na terytorjum Państwa, którego obywatelstwo uzyskali.

Wypłata emerytur i innych kwot z tytułu zaopatrzenia na obszarze krajów, powiatów i gmin, podzielonych na mocy traktatów pokojowych, będzie przypadała administracji lej części obszaru, do której emeryt należy wskutek przyjęcia obywatelstwa na mocy traktatów pokojowych. W razie, gdyby emeryt przyjął obywatelstwo innej Układającej się Strony, aniżeli tej, której przypadły części obszaru, wypłata emerytury przypadnie na tę część obszaru, w której uprawniona osoba pełniła służbę przez największą ilość lat policzalnych do emerytury, przyczem nie wyklucza się zawarcia układów specjalnych w celu uproszczenia wypłat, przy uwzględnianiu wzajemnej kompensaty.

W razie, gdyby wskutek stosowania postanowień, zawartych w artykule poprzednim, wyniknął dla administracji jednej z dwóch części podzielonego obszaru, wydatek kwotowo wyższy, niżby to wypadało z stosunku, jaki ustalono na mocy art. 204 Traktatu w St. Germain dla długów publicznych, zastrzega się zaliczenie tej nadwyżki wydatku przy ostatecznym podziale tego rodzaju ciężarów, przypadających na wspomnianą część podzielonego obszaru administracyjnego.

W razie, gdyby po dniu 3 listopada 1918 r. zaopatrzenie tego rodzaju było wypłacane przez władzę inną, aniżeli właściwa, w myśl powyższych postanowień, wypłaty takie pomiędzy Układającemi się Stronami, względnie pomiędzy odnośnemi korporacjami prawnemi, będą uważane za wzajemnie skompensowane.

Niniejsza konwencja nie narusza w niczem konwencyj już zawartych lub takich, które zostaną zawarte pomiędzy różnemi Układającemi się Stronami.

Niniejsza konwencja zostanie ratyfikowana w najbliższym czasie.

Każde z Państw poszczególnych prześle swą ratyfikację Rządowi Austrjackiemu, który poda ten fakt do wiadomości pozostałych Państw podpisujących.

Ratyfikacje zostaną złożone w archiwum Rządu Austrjackiego.

Niniejsza konwencja wejdzie w życie po ratyfikacji przez wszystkie Wysokie Układające się Strony, w dniu złożenia ostatniej ratyfikacji.

NA DOWÓD CZEGO wyżej wymienieni pełnomocnicy podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Wiedniu trzydziestego listopada tysiąc dziewięćset dwudziestego trzeciego roku, w jedynym egzemplarzu w języku francuskim, który zostanie złożony w archiwum Rządu Austriackiego, a którego odpisy autentyczne zostaną przesłane każdemu z Państw podpisujących.

ZA:

AUSTRJĘ:

Dr. Kienböck

WŁOCHY:

A. Bardonaro

POLSKĘ:

RUMUN JE:

Z uwagi na protokół z dnia 30 listopada 1923, dołączony do projektu konwencji między Austrją, Włochami, Polską, Rumunją, Królestwem Serbów, Chorwatów i Słoweńców i Czechosłowacją, dotyczący uregulowania różnych kategoryj emerytur, oraz do projektu konwencji pomiędzy Austrją, Włochami, Rumunją, Królestwem Serbów, Chorwatów i Słoweńców i Czechosłowacją, dotyczącej uregulowania emerytur prowincjonalnych, gminnych i powiatowych, niżej podpisany J. Nistor, Minister Stanu, oświadcza, że podpisze i podpisuje te dwa teksty konwencyj, stwierdzające, że postanowienia zawarte w konwencjach nie mogą stanowić żadnej przeszkody dla Królewskiego Rządu Rumuńskiego w ustaleniu przez jego ustawodawstwo wewnętrzne warunków, które winni wypełnić petenci, aby móc żądać przyznania sobie prawa do emerytury jak również do jej wysokości.

26 lipca 1924 r.

J. Nistor

KRÓLESTWO SERBÓW, KROATÓW I SŁOWEŃCÓW:

Dr. Roupnik

M. Cυetnitch

CZECHOSŁOWACJĘ

Dr. Bohumil Vlasák