Art. 1. - Konwencja w sprawie jednolitej ustawy o czekach. Genewa.1931.03.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.26.181

Akt obowiązujący
Wersja od: 19 marca 1937 r.
Artykuł  pierwszy

Wysokie Układające się Strony zobowiązują się wprowadzić na swych obszarach, bądź w jednym z tekstów oryginalnych, bądź też w swoim języku własnym, Ustawę jednolitą, stanowiącą Załącznik I do niniejszej konwencji.

Zobowiązanie to będzie ewentualnie poddane zastrzeżeniom, które każda Wysoka Układająca się Strona powinna, w tym przypadku, oznaczyć w chwili ratyfikacji lub przystąpienia. Zastrzeżenia będą wybrane z liczby tych, o których wspomina Załącznik II do niniejszej konwencji.

Jednakże, jeżeli chodzi o zastrzeżenia, przewidziane w artykułach 9, 22, 27 i 30 wspomnianego Załącznika II, mogą być one uczynione po ratyfikacji lub przystąpieniu, byleby zostały notyfikowane Sekratarzowi Generalnemu Ligii Narodów, który zakomunikuje natychmiast ich tekst Członkom Ligii Narodów i Państwom nie będącymi Członkami Ligii Narodów, przez które konwencja niniejsza będzie ratyfikowana lub które do niej przystąpią. Takie zastrzeżenia osiągną skutek dopiero dziewiędziesiątego dnia następującego po otrzymaniu przez Sekratarza Generalnego wyżej wymienionej notyfikacji.

W przypadkach nagłych, każda z Wysokich Układających się Stron będzie mogła skorzystać z zastrzeżeń, przewidzianych przez artykuły 17 i 28 wspomnianego Załącznika II, po ratyfikacji lub przystąpieniu. W tych przypadkach, ta Strona zawiadomi o tym natychmiast i bezpośrednio wszystkie inne Układające się Strony i Sekratarza Generalnego Ligii Narodów. Notyfikacja tych zastrzeżeń osiągnie skutek po upływie dwóch dni od otrzymania wspomnianego zawiadomienia przez Wysokie Układające się Strony.