Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Paryż.2003.10.17.
Dz.U.2011.172.1018
Akt obowiązującyKONWENCJA
UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego
sporządzona w Paryżu dnia 17 października 2003 r.
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 17 października 2003 r. w Paryżu została sporządzona Konwencja UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego, w następującym brzmieniu:
Przekład:
KONWENCJA UNESCO W SPRAWIE OCHRONY NIEMATERIALNEGO DZIEDZICTWA KULTUROWEGO
Konferencja Generalna Organizacji Narodów Zjednoczonych dla Wychowania, Nauki i Kultury, zwanej dalej UNESCO, która zebrała się w Paryżu, w dniach od 29 września do 17 października 2003 roku, na swej trzydziestej drugiej sesji,
nawiązując do istniejących międzynarodowych aktów prawnych dotyczących praw człowieka, w szczególności Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948 roku, Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych z 1966 roku oraz Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych z 1966 roku,
mając na względzie znaczenie niematerialnego dziedzictwa kulturowego jako źródła różnorodności kulturowej i gwarancji zrównoważonego rozwoju w rozumieniu Zaleceń UNESCO dotyczących ochrony kultury tradycyjnej i ludowej z 1989 roku, Powszechnej Deklaracji UNESCO o Różnorodności Kulturowej z 2001 roku oraz Deklaracji Stambulskiej z 2002 roku przyjętej przez Trzeci Okrągły Stół Ministrów Kultury,
zważywszy, że istnieje daleko idąca współzależność między niematerialnym dziedzictwem kulturowym a materialnym dziedzictwem kulturowym oraz dziedzictwem naturalnym,
uznając, że procesy globalizacji i przemian społecznych, chociaż tworzą nowe warunki dla dialogu między wspólnotami, powodują, podobnie jak zjawisko nietolerancji, poważne zagrożenie w postaci degradacji, wyginięcia i zniszczenia niematerialnego dziedzictwa kulturowego, zwłaszcza w przypadku braku środków na jego ochronę,
mając świadomość, że istnieje powszechna wola oraz wspólna troska, aby chronić niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości,
uznając, że wspólnoty, w szczególności ludy autochtoniczne, grupy oraz, w niektórych przypadkach, pojedyncze osoby, odgrywają znaczącą rolę w tworzeniu, ochronie, utrzymywaniu oraz odtwarzaniu niematerialnego dziedzictwa kulturowego, przyczyniając się tym samym do wzbogacenia różnorodności kulturowej oraz ludzkiej kreatywności,
dostrzegając daleko idący wpływ działań UNESCO na tworzenie aktów normatywnych mających na celu ochronę dziedzictwa kulturowego, w szczególności Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego z 1972 roku,
dostrzegając ponadto, że nie istnieje obecnie żaden prawnie obowiązujący wielostronny instrument mający na celu ochronę niematerialnego dziedzictwa kulturowego,
uważając, że istniejące międzynarodowe porozumienia, zalecenia i rezolucje dotyczące dziedzictwa kulturowego i naturalnego powinny zostać efektywnie wzbogacone i uzupełnione o nowe zapisy dotyczące niematerialnego dziedzictwa kulturowego,
mając na względzie potrzebę budowania, zwłaszcza wśród młodszych pokoleń, większej świadomości, że niematerialne dziedzictwo kulturowe i jego ochrona mają istotne znaczenie,
zważywszy, że społeczność międzynarodowa powinna uczestniczyć, wspólnie z Państwami - Stronami niniejszej Konwencji, w ochronie tego dziedzictwa w duchu współpracy i wzajemnej pomocy,
przypominając programy UNESCO dotyczące niematerialnego dziedzictwa kulturowego, w szczególności Proklamację Arcydzieł Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości,
mając na względzie nieocenioną rolę niematerialnego dziedzictwa kulturowego jako czynnika zbliżenia, wymiany i wzajemnego zrozumienia między ludźmi,
przyjmuje niniejszą Konwencję w dniu siedemnastym października 2003 roku.
I.
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
- Cele Konwencji
Cele niniejszej Konwencji są następujące:
- Definicje
Dla celów niniejszej Konwencji:
- Powiązanie z innymi aktami międzynarodowymi
Nic w niniejszej Konwencji nie może być interpretowane jako:
II.
Organy Konwencji
Organy Konwencji
- Zgromadzenie Ogólne Państw - Stron
- Międzyrządowy Komitet do spraw Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego
- Wybór Państw - Członków Komitetu i ich kadencja
- Funkcje Komitetu
Bez uszczerbku dla innych kompetencji przyznanych mu na mocy niniejszej Konwencji, Komitet sprawuje następujące funkcje:
- Zasady pracy Komitetu
- Akredytacja organizacji doradczych
- Sekretariat
III.
Ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturowego na poziomie krajowym
Ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturowego na poziomie krajowym
- Rola Państw - Stron
Każde Państwo - Strona zobowiązane jest:
- Inwentaryzacja
- Inne środki ochrony
W celu zapewnienia ochrony, rozwoju i promocji niematerialnego dziedzictwa kulturowego znajdującego się na jego terytorium, każde Państwo - Strona dąży do:
- Kształcenie, uświadamianie i rozwijanie potencjału
Każde Państwo - Strona dąży, wykorzystując odpowiednie środki, do:
- Udział wspólnot, grup i jednostek
W ramach działań z zakresu ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego każde Państwo - Strona dąży do zapewnienia jak najszerszego udziału wspólnot, grup oraz, gdy to właściwe, jednostek, które tworzą, zachowują i przekazują następnym pokoleniom takie dziedzictwo, a także do aktywnego włączania ich w zarządzanie nim.
IV.
Ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturowego na poziomie międzynarodowym
Ochrona niematerialnego dziedzictwa kulturowego na poziomie międzynarodowym
- Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości
- Lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego wymagającego pilnej ochrony
- Programy, projekty i działania mające na celu ochronę niematerialnego dziedzictwa kulturowego
V.
Międzynarodowa współpraca i pomoc
Międzynarodowa współpraca i pomoc
- Współpraca
- Cele pomocy międzynarodowej
Pomoc międzynarodowa może zostać udzielona na następujące cele:
- Formy pomocy międzynarodowej
Pomoc udzielana przez Komitet Państwu - Stronie podlega wytycznym operacyjnym przewidzianym w Artykule 7 i może przybierać następujące formy:
- Warunki udzielania pomocy międzynarodowej
- Wnioski o pomoc międzynarodową
- Rola Państw-Stron korzystających z pomocy
VI.
Fundusz Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego
Fundusz Ochrony Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego
- Charakter i środki Funduszu
- Składki Państw-Stron na rzecz Funduszu
- Dobrowolne składki uzupełniające na rzecz Funduszu
Państwa-Strony, które zamierzają uiszczać składki dobrowolne w uzupełnieniu składek przewidzianych w Artykule 26, informują o swoim zamiarze Komitet, najszybciej jak jest to możliwe, aby umożliwić Komitetowi odpowiednie planowanie działań.
- Międzynarodowe zbiórki
Państwa-Strony, tak dalece jak jest to możliwe, wspierają akcje zbiórek międzynarodowych organizowanych na rzecz Funduszu pod auspicjami UNESCO.
VII.
Sprawozdania
Sprawozdania
- Sprawozdania Państw-Stron
Państwa-Strony przedkładają Komitetowi, w terminach i w formie jakie określi, sprawozdania dotyczące środków legislacyjnych, administracyjnych i innych, jakie zostały podjęte dla realizacji niniejszej Konwencji.
- Sprawozdania Komitetu
VIII.
Postanowienia przejściowe
Postanowienia przejściowe
- Stosunek do Proklamacji Arcydzieł Ustnego i Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości
IX.
Postanowienia końcowe
Postanowienia końcowe
- Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie
- Przystąpienie
- Wejście w życie
Niniejsza Konwencja wejdzie w życie po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia trzydziestego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, jednak jedynie w stosunku do Państw, które złożyły odpowiednie dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia w tym dniu lub wcześniej. W stosunku do każdego innego Państwa-Strony wejdzie ona w życie po upływie trzech miesięcy od złożenia przez to Państwo dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.
- Federalne lub niejednolite systemy konstytucyjne
Poniższe postanowienia stosuje się do Państw-Stron o federalnym lub niejednolitym systemie konstytucyjnym:
- Wypowiedzenie
- Zadania depozytariusza
Dyrektor Generalny UNESCO, jako Depozytariusz niniejszej Konwencji, informuje Państwa Członkowskie Organizacji, Państwa niebędące jej członkami, o których mowa w Artykule 33, jak również Organizację Narodów Zjednoczonych, o złożeniu wszelkich dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, o których mowa w Artykułach 32 i 33, jak również o wypowiedzeniach, o których mowa w Artykule 36.
- Zmiany
- Teksty autentyczne
Niniejsza Konwencja została sporządzona w językach: angielskim, arabskim, chińskim, hiszpańskim, francuskim i rosyjskim, przy czym wszystkie wersje językowe są jednakowo autentyczne.
- Rejestracja
Zgodnie z Artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych niniejsza Konwencja zostanie zarejestrowana w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych na wniosek Dyrektora Generalnego UNESCO.
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 8 lutego 2011 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »