Art. 13. - Konwencja Sztokholmska w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych. Sztokholm.2001.05.22.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2009.14.76

Akt obowiązujący
Wersja od: 26 listopada 2014 r.
Artykuł  13

Środki i mechanizmy finansowe

1. 
Każda ze stron zobowiązuje się udzielać, zgodnie z własnymi możliwościami, wsparcia finansowego i zachęt finansowych w stosunku do działań krajowych zmierzających do osiągnięcia celu niniejszej konwencji, zgodnie ze swoimi krajowymi planami, priorytetami i programami.
2. 
Strony - kraje rozwinięte zapewnią nowe i dodatkowe środki finansowe umożliwiające stronom - krajom rozwijającym się oraz stronom - krajom dokonującym transformacji gospodarki poniesienie uzgodnionych całkowitych dodatkowych kosztów realizacji przedsięwzięć spełniających ich zobowiązania wynikające z niniejszej konwencji, zgodnie z ustaleniami przyjętymi przez stronę otrzymującą pomoc i podmiot biorący udział w mechanizmie opisanym w ustępie 6. Inne strony, dobrowolnie i zgodnie ze swoimi możliwościami, mogą również zapewnić takie środki finansowe. Należy także zachęcać do przekazywania środków finansowych z innych źródeł. Przy spełnianiu tych zobowiązań będzie brana pod uwagę potrzeba wystarczalności i przewidywalności tych środków oraz ich przepływ we właściwym czasie, jak również znaczenie podziału obciążeń między strony udzielające pomocy finansowej.
3. 
Strony - kraje rozwinięte oraz inne strony, zgodnie ze swoimi możliwościami i zgodnie ze swoimi krajowymi planami, priorytetami i programami, mogą zapewnić środki finansowe stronom - krajom rozwijającym się i stronom - krajom dokonującym transformacji gospodarki, zaś strony - kraje rozwijające się i strony - kraje dokonujące transformacji gospodarki mogą wykorzystywać środki finansowe pomagające im we wdrażaniu niniejszej konwencji poprzez inne dwustronne, regionalne i wielostronne źródła lub kanały.
4. 
Stopień efektywnej realizacji przez strony - kraje rozwijające się swoich zobowiązań wynikających z niniejszej konwencji będzie zależał od efektywnego wypełniania przez strony - kraje rozwinięte swoich zobowiązań wynikających z konwencji w zakresie środków finansowych, pomocy technicznej i transferu technologii. W pełni zostanie wzięty pod uwagę fakt, iż zrównoważony rozwój społeczno-gospodarczy i likwidacja ubóstwa stanowią najwyższe i nadrzędne priorytety stron - krajów rozwijających się, i należycie zostanie uwzględniona potrzeba ochrony ludzkiego zdrowia i środowiska.
5. 
W swoich działaniach w zakresie finansowania, strony w pełni uwzględnią konkretne potrzeby i szczególną sytuację najsłabiej rozwiniętych państw i małych rozwijających się państw wyspiarskich.
6. 
Niniejszym ustanawia się mechanizm przekazywania wystarczających i trwałych środków finansowych stronom - krajom rozwijającym się i stronom - krajom dokonującym transformacji gospodarki na zasadzie dotacji lub na preferencyjnych warunkach jako pomocy we wdrażaniu przez nie niniejszej konwencji. Mechanizm ten będzie funkcjonował pod nadzorem Konferencji Stron, która będzie, odpowiednio, wydawała stosowne zalecenia i rozliczała go z jego działalności w zakresie wynikającym z niniejszej konwencji. Jego prowadzenie zostanie powierzone jednemu lub więcej podmiotom, w tym istniejącym podmiotom międzynarodowym, zgodnie z decyzją podjętą w tej sprawie przez Konferencję Stron. W mechanizmie mogą także uczestniczyć inne podmioty dostarczające wielostronnej, regionalnej i dwustronnej pomocy finansowej i technicznej. Środki finansowe przekazywane na rzecz mechanizmu będą dodatkowymi wobec innych środków finansowych, o których mowa w ustępie 2, przekazywanych stronom - krajom rozwijającym się i stronom - krajom dokonującym transformacji gospodarki zgodnie z tym ustępem.
7. 
Zgodnie z celami niniejszej konwencji i ustępu 6, Konferencja Stron, podczas swojej pierwszej sesji, przyjmie stosowne zalecenia dotyczące mechanizmu i uzgodni z podmiotem lub podmiotami uczestniczącymi w mechanizmie finansowym rozwiązania w zakresie jego wprowadzenia w życie. Zalecenia będą dotyczyć między innymi:

a) określenia priorytetów w zakresie polityki, strategii i programów oraz jasnych i szczegółowych kryteriów i wytycznych kwalifikowania do dostępu do środków finansowych i ich wykorzystania, w tym również regularnego monitorowania i oceny sposobu ich wykorzystania;

b) przedstawiania Konferencji Stron przez podmiot lub podmioty regularnych raportów dotyczących wystarczalności i trwałości finansowania działań istotnych dla wdrażania niniejszej konwencji;

c) promowania metod, mechanizmów i rozwiązań zapewniających finansowanie z wielu źródeł;

d) sposobów ustalania w przewidywalny i dający się ustalić sposób wielkości środków finansowych niezbędnych i dostępnych dla wdrażania niniejszej konwencji, biorąc pod uwagę fakt, iż wycofywanie trwałych zanieczyszczeń organicznych może wymagać trwałego finansowania oraz warunków, zgodnie z którymi wielkość takich środków będzie przedmiotem okresowego przeglądu; oraz

e) sposobów udzielania zainteresowanym stronom pomocy wraz z oceną potrzeb oraz informacjami o dostępnych źródłach i zasadach finansowania, aby umożliwić ich skoordynowanie.

8. 
Nie później niż na swojej drugiej sesji, a następnie regularnie, Konferencja Stron będzie dokonywać przeglądu efektywności mechanizmu, ustanowionego na mocy niniejszego artykułu, jego zdolności do dostosowania się do zmieniających się potrzeb stron - krajów rozwijających się i stron - krajów dokonujących transformacji gospodarki, kryteriów i zaleceń, o których mowa w ustępie 7, poziomu finansowania, jak również sprawności podmiotów instytucjonalnych, którym powierzono zarządzanie mechanizmem finansowym. W razie konieczności, na podstawie przeglądu, podejmie ona odpowiednie działania zmierzające do poprawy efektywności mechanizmu, między innymi, rekomendując i zalecając podjęcie kroków zapewniających wystarczające i trwałe środki finansowe na spełnienie potrzeb stron.