Art. 21. - Konwencja sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie wzajemnej pomocy i współpracy między administracjami celnymi. Bruksela.1997.12.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.6.31

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 lutego 2006 r.

ARTYKUŁ  21

Nadzór transgraniczny

1. Funkcjonariusze administracji celnej Państwa Członkowskiego, którzy prowadzą w swoim kraju obserwacje osoby, co, do której istnieją poważne podejrzenia, że jest zamieszana w popełnienie jednego z naruszeń, o których mowa w art. 19 ust. 2, są upoważnieni do kontynuowani takiej obserwacji na terytorium drugiego Państwa Członkowskiego, jeżeli na podstawie przedstawionego wcześniej wniosku o pomoc zezwoliło ono na prowadzenie takiej obserwacji. Zezwolenie może być opatrzone warunkami.

Państwa Członkowskie powiadamiają depozytariusza o oficerach, w stosunku, do których stosuje się ten przepis; depozytariusz informuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

Na wniosek, obserwacją powierza się oficerom Państwa Członkowskiego, na którego terytorium jest ona przeprowadzana.

Wniosek określony w akapicie pierwszym musi zostać przesłany do organu wyznaczonego przez każde z Państw Członkowskich i właściwego dla udzielania wymaganych pozwoleń lub przekazania wniosku.

Państwa Członkowskie powiadamiają depozytariusza o wyznaczonym w tym celu organie; depozytariusz informuje o tym pozostałe Państwa Członkowskie.

2. Jeśli, ze szczególnie nagłych powodów, nie można wcześniej zażądać zezwolenia innego Państwa Członkowskiego, funkcjonariusze prowadzący obserwację upoważnieni są do kontynuowania po drugiej stronie granicy obserwacji osoby, co do której istnieją poważne podejrzenia, że jest zamieszana w jedno z naruszeń, o których mowa w art. 19 ust. 2, na poniższych warunkach:

a) o przekroczeniu granicy podczas obserwacji niezwłocznie powiadamia się właściwe organy Państwa Członkowskiego, na terytorium którego kontynuowana jest obserwacja;

b) wniosek złożony zgodnie ust. 1 i przedstawiający powody uzasadniające przekroczenie granicy bez udzielonego wcześniej pozwolenia przekazywany jest niezwłocznie.

Obserwacja zostaje wstrzymana, jak tylko zażąda tego Państwo Członkowskie, na terytorium, którego jest prowadzona, w następstwie powiadomienia, określonego w lit. a) albo wniosku, określonego w lit. b) albo w przypadku gdy w ciągu 5 godzin od przekroczenia granicy nie uzyskano pozwolenia.

3. Obserwacja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona tylko na następujących warunkach ogólnych:

a) funkcjonariusze prowadzący obserwację stosują się do postanowień niniejszego artykułu oraz ustawodawstwa Państwa Członkowskiego, na którego terytorium działają; muszą oni stosować się do instrukcji właściwych organów tego Państwa Członkowskiego;

b) z zastrzeżeniem sytuacji przewidzianych w ust. 2, funkcjonariusze, w trakcie obserwacji legitymują się dokumentem poświadczającym udzielenie zezwolenia;

c) prowadzący obserwację funkcjonariusze muszą być w stanie w każdej chwili potwierdzić, że działają w charakterze urzędowym;

d) prowadzący obserwację funkcjonariusze mogą podczas pościgu nosić swoją broń służbową, za wyjątkiem (i) przypadku gdy Państwo Członkowskie, do którego wniosek jest kierowany złożyło ogólną deklarację, że na jego terytorium nie można nigdy nosić broni lub (ii) w przypadku gdy Państwo Członkowskie, do którego wniosek jest kierowany podjęło wyraźnie odmienną decyzję w tej sprawie. Jeżeli funkcjonariusze drugiego Państwa Członkowskiego są upoważnieni do noszenia swojej broni służbowej, jej użycie jest zabronione chyba, że w przypadkach uzasadnionej prawem samoobrony;

e) wejście do pomieszczeń mieszkalnych i miejsc niedostępnych dla ogółu jest zabronione;

f) funkcjonariusze prowadzący obserwację nie mogą ani zatrzymać, ani aresztować obserwowanej osoby;

g) raport z każdej operacji przedstawiany jest władzom Państwa Członkowskiego, na terytorium którego była ona prowadzona; wymagane może być osobiste stawiennictwo oficerów prowadzących obserwację;

h) organy Państwa Członkowskiego, z którego terytorium pochodzą prowadzący obserwację funkcjonariusze, uczestniczą na wniosek organów Państwa Członkowskiego, na terytorium którego prowadzono pościg, w prowadzeniu dochodzenia wynikającego z przeprowadzonej operacji, w której uczestniczyły, włącznie z postępowaniami sądowymi.

4. Państwa Członkowskie mogą, w stosunkach dwustronnych, rozszerzyć zakres niniejszego artykułu i przyjąć dodatkowe środki dotyczące stosowania niniejszego artykułu.

5. Składając swoje instrumenty przyjęcia niniejszej Konwencji Państwo Członkowskie może oświadczyć, że niniejszy artykuł nie wiąże go w całości albo w części. Oświadczenie takie może być w każdej chwili wycofane.