Rozdział 1 - Zobowiązanie stron zawierających umowę na wypadek pojawienia się na ich terytorjum chorób zakaźnych. - Konwencja Sanitarna. Warszawa.1923.02.07.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.13.111

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 stycznia 1924 r.

I.

Zobowiązanie stron zawierających umowę na wypadek pojawienia się na ich terytorjum chorób zakaźnych.

Art.  1.

Każda ze stron, zawierających umowę, będzie zawiadamiała drogą telegraficzną drugą stronę o każdym pierwszym przypadku cholery lub dżumy, które pojawiły się na jej terytorjum, jak również o przypadkach podejrzanych. Obie strony umawiające się będą zawiadamiały się również wzajemnie o epidemicznem szerzeniu się tyfusu plamistego i powrotnego.

Komunikaty będą zawierały: nazwę i postać choroby, miejsce i datę wystąpienia, liczbę, zachorowań i zgonów, pochodzenia i źródło choroby, nazwę zakażonego miasta lub administracyjnego okręgu, oraz środki przedsięwzięte.

Art.  2.

Niezależnie od komunikatów, omawianych w art. 1, obie strony powiadamiają się okresowo, conajmniej raz na tydzień, o dalszym przebiegu epidemji, o przedsięwziętych środkach i wszelkich okolicznościach, które mogą mieć znaczenie epidemiologiczne.

Komunikaty tygodniowe będą zawierały również sprostowania wszelkich błędów i niedokładności, dotyczących poprzednich komunikatów.

Art.  3.

Prócz komunikatów, omawianych w art. 1 i 2, każda ze stron zawierających umowę zobowiązuje się udzielać stronie drugiej wszelkich posiadanych i perjodycznie ogłaszanych danych, dotyczących stanu zdrowia publicznego, w szczególności zaś danych dotyczących ruchu chorych zakaźnych.

Jeżeli na terytorjum jednej ze stron pojawi się lub zacznie szerzyć epidemicznie jakakolwiek choroba zakaźna, która nie występuje zazwyczaj na danem terytorjum, to właściwa strona obowiązana jest bezzwłocznie zakomunikować stronie drugiej wszelkie posiadane szczegóły o danej chorobie.

Art.  4.

Jeżeli jedno z Państw, zawierających umowę wyda u siebie na zasadzie posiadanych wiadomości zarządzenia sanitarne, mające na celu ochronę od zawleczenia jednej z chorób, wymienionych w art. 1, z miejscowości, nie należącej do żadnego z państw, zawierających umowę, lecz sąsiadujących z nimi, lub którymkolwiek z nich, to obowiązane jest zawiadomić natychmiast drugą stronę zarówno o przedsięwziętych środkach, jak i o okolicznościach, które skłoniły je do wydania danych zarządzeń.

Art.  5.

Zawiadomienia, wymienione w art. 1, 2, 3 i 4, dostarczane są przez właściwe władze sanitarne jednej strony centralnym władzom sanitarnym strony drugiej w drodze dyplomatycznej.

Strony, zawierające umowę, zastrzegają sobie prawo wprowadzenia w przyszłości na zasadzie wzajemnego porozumienia bezpośredniej wymiany omawianych w niniejszej Konwencji wykazów przez właściwe władze sanitarne.

Art.  6.

Działanie niniejszej umowy może być rozciągnięte na zasadzie porozumienia kontrahentów również na inne choroby zakaźne, nie wymienione w art. 1.