Art. 35. - Konwencja sanitarna dotycząca żeglugi powietrznej. Haga.1933.04.12.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.8.84

Akt obowiązujący
Wersja od: 2 kwietnia 1951 r.
Artykuł  35.
a)
O ile nie było na pokładzie statku przypadku ospy, nie może być stosowane żadne zarządzenie sanitarne, wyjąwszy tylko względem tych osób, które opuściły przed mniej niż 14 dniami okrąg, gdzie ospa panuje epidemicznie, a które według zdania władzy sanitarnej nie są jeszcze dostatecznie uodpornione. Te osoby mogą być, bez naruszenia postanowień art. 52, poddane szczepieniu, lub też nadzorowi, lub wreszcie szczepieniu łącznie z nadzorem, którego czas trwania nie może przekraczać 14 dni, licząc od dnia przybycia statku powietrznego.
b)
Jeśli na statku zdarzył się przypadek ospy, mają zastosowanie następujące zarządzenia:

1. oględziny lekarskie,

2. chory jest bezzwłocznie wysadzony na ląd i odosobniony,

3. inne osoby, co do których nasuwa się podejrzenie, że się naraziły na zarażenie, a które, zdaniem władzy sanitarnej, nie są dostatecznie uodpornione, mogą być poddane zarządzeniom, przewidzianym w paragrafie "a" niniejszego artykułu,

4. bielizna, rzeczy osobiste i inne przedmioty, które, zdaniem władzy sanitarnej, są uważane za świeżo zarażone, podlegają odkażeniu,

5. części statku powietrznego, w których przebywał chory na ospę lub które, zdaniem władzy sanitarnej, są uważane za zarażone, podlegają odkażeniu.

W rozumieniu niniejszego artykułu będą uważane za uodpornione, osoby:

a)
które mogą dowieść, że poprzednio przeszły atak choroby lub że były szczepione przeciw ospie nie dawniej, niż przed trzema laty, a więcej, niż 12 dni po szczepieniu, lub
b)
te, które wykazują znaki miejscowe wczesnej reakcji, świadczące o dostatecznem uodpornieniu. Poza przypadkami, w których te znaki instnieją, dowód będzie polegał na świadectwie pisemnem lekarza, poświadczonem w sposób, przewidziany w ustępie drugim artykułu 32.