Konwencja o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Sztabu i innych organów dowodzenia Zjednoczonych Sił Zbrojnych państw-stron Układu Warszawskiego. Moskwa.1973.04.24.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.10.59

Akt utracił moc

Wersja od: 26 listopada 1973 r.

KONWENCJA

sporządzona w Moskwie dnia 24 kwietnia 1973 r.

o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Sztabu i innych organów dowodzenia Zjednoczonych Sił Zbrojnych państw-stron Układu Warszawskiego,

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 24 kwietnia 1973 roku została sporządzona w Moskwie Konwencja o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Sztabu i innych organów dowodzenia Zjednoczonych Sił Zbrojnych państw-stron Układu Warszawskiego,

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona Konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 14 września 1973 roku.

Przekład.

KONWENCJA

o zdolności prawnej, przywilejach i immunitetach Sztabu i innych organów dowodzenia Zjednoczonych Sił Zbrojnych państw-stron Układu Warszawskiego.

Rządy Ludowej Republiki Bułgarii, Węgierskiej Republiki Ludowej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Socjalistycznej Republiki Rumunii, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej,

kierując się zasadami Układu o przyjaźni, współpracy i pomocy wzajemnej, podpisanego w Warszawie dnia 14 maja 1955 roku,

biorąc pod uwagę uchwałę państw-stron Układu Warszawskiego, podjętą na naradzie Doradczego Komitetu Politycznego dnia 17 marca 1969 roku w Budapeszcie,

stwierdzając, że wspólne zadania i przeznaczenie Sztabu i innych organów dowodzenia Zjednoczonych Sił Zbrojnych określone są przez dokumenty przyjęte przez państwa-strony Układu Warszawskiego,

uwzględniając statut Zjednoczonych Sił Zbrojnych i Zjednoczonego Dowództwa państw-stron Układu Warszawskiego,

uznając, że dla wykonania zadań nałożonych na Sztab i inne organy dowodzenia Zjednoczonych Sił Zbrojnych należy im nadać zdolność prawną, przywileje i immunitety,

zgodziły się na następujące postanowienia:

Artykuł  1

1. Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych składa się z generałów, admirałów i oficerów państw-stron Układu Warszawskiego, którym przy wykonywaniu obowiązków służbowych przysługują przywileje i immunitety zgodnie z niniejszą Konwencją.

W Sztabie Zjednoczonych Sił Zbrojnych pracują także urzędnicy wyznaczeni przez państwo, w którym Sztab się znajduje; część z nich korzysta z przywilejów i immunitetów w warunkach przewidzianych przez niniejszą Konwencję. Kategorie i liczba urzędników korzystających z przywilejów i immunitetów są uzgadniane przez Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych ze sztabami generalnymi (głównymi) armii państw-stron Konwencji. Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych co roku przedstawia sztabom generalnym (głównym) armii państw-stron Konwencji imienną listę tych urzędników.

2. Dla celów niniejszej Konwencji termin "Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych" oznacza również inne organy dowodzenia Zjednoczonych Sił Zbrojnych państw-stron Układu Warszawskiego.

3. Siedzibą Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych jest Moskwa.

Artykuł  2

Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych państw-stron Układu Warszawskiego jest osobą prawną i w celu wykonania zadań, do których został utworzony, jest uprawniony do:

a) zawierania umów;

b) nabywania, dzierżawienia i zbywania mienia;

c) dokonywania czynności procesowych.

Artykuł  3

1. Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych korzysta na terytorium każdego państwa-strony niniejszej Konwencji ze zdolności prawnej, przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszej Konwencji.

2. Lokale Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych, jego majątek, aktywa i dokumenty, niezależnie od miejsca, w którym się znajdują, korzystają z immunitetu od wszelkiej formy ingerencji administracyjnej lub sądowej, z wyjątkiem wypadku, gdy sam Sztab zrezygnuje z immunitetu.

3. Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych jest zwolniony od bezpośrednich podatków i opłat na terytorium każdego z państw-stron Konwencji. Przepis ten nie dotyczy opłat za konkretne świadczenia i usługi komunalne.

4. Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych jest zwolniony od opłat celnych i ograniczeń przy wwozie i wywozie przedmiotów przeznaczonych do użytku służbowego.

5. Sztabowi Zjednoczonych Sił Zbrojnych przysługują na terytorium każdego państwa-strony niniejszej Konwencji nie mniej korzystne warunki w zakresie pierwszeństwa, taryf oraz stawek pocztowych, telegraficznych i telefonicznych aniżeli te, z których korzysta w danym kraju narodowe dowództwo wojskowe lub przedstawicielstwa dyplomatyczne.

Artykuł  4

1. Funkcjonariuszom Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych przy wykonywaniu przez nich obowiązków służbowych przysługują na terytorium każdego państwa-strony niniejszej Konwencji następujące przywileje i immunitety:

a) nietykalność wszystkich papierów i dokumentów;

b) takie same ulgi celne w stosunku do ich bagażu osobistego, jakie przysługują pracownikom przedstawicielstw dyplomatycznych w danym kraju;

c) zwolnienie od osobistych świadczeń oraz od podatków bezpośrednich i opłat od uposażenia służbowego (poborów), wypłacanego funkcjonariuszom Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych przez kraj, który ich delegował;

d) immunitet osobisty od aresztowania lub zatrzymania, a także immunitet od jurysdykcji organów sądowych i administracyjnych w odniesieniu do wszelkich czynności, jakie mogą być przez nich wykonywane w charakterze funkcjonariuszy.

Przepisy punktów b) i c) mają zastosowanie do członków rodzin zamieszkałych wspólnie z funkcjonariuszami Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych.

2. Szef Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych i jego zastępcy korzystają, oprócz przywilejów i immunitetów wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu, na terytoriach wszystkich państw-stron niniejszej Konwencji z przywilejów i immunitetów udzielanych w danym kraju przedstawicielom dyplomatycznym. Wymienione osoby otrzymują legitymacje dyplomatyczne.

3. Przywilejów i immunitetów przewidzianych w niniejszym artykule udziela się wspomnianym w nim osobom wyłącznie w interesie wykonania przez te osoby czynności służbowych.

Naczelny Dowódca Zjednoczonych Sił Zbrojnych w porozumieniu z ministrem obrony odpowiedniego państwa ma prawo i obowiązek zrzec się immunitetu udzielonego funkcjonariuszowi Sztabu we wszystkich wypadkach, gdy immunitet stoi na przeszkodzie wymierzeniu sprawiedliwości, a zrzeczenie się immunitetu nie wyrządzi szkody celom, dla których był on udzielony.

4. Funkcjonariuszom Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych i członkom ich rodzin Sztab wydaje specjalne dowody tożsamości, potwierdzające prawo do przywilejów i immunitetów.

Funkcjonariusze Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych i członkowie ich rodzin są zwolnieni z obowiązku zameldowania i rejestracji. Ewidencją tych osób prowadzi Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych.

5. Przepisy ust. 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do stosunków wzajemnych funkcjonariuszy Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych i członków ich rodzin z organami kraju, którego są obywatelami, lub kraju, na którego terytorium stale zamieszkują.

6. Osoby korzystające z przywilejów i immunitetów przewidzianych przez niniejszą Konwencję są obowiązane do poszanowania praw państwa, na którego terytorium przebywają i niemieszania się w sprawy wewnętrzne danego państwa.

Artykuł  5

W wypadku przewidzianego w artykule 4 niniejszej Konwencji zrzeczenia się przez Naczelnego Dowódcę Zjednoczonych Sił Zbrojnych immunitetu przysługującego funkcjonariuszowi w stosunku do osoby, która dopuściła się naruszenia prawa ściganego karnie lub administracyjnie, stosuje się ustawodawstwo kraju, na którego terytorium dopuszczono się naruszenia prawa, a postępowanie prowadzą wojskowe organy wymiaru sprawiedliwości tego kraju właściwe do ścigania takich czynów.

Wojskowe organy wymiaru sprawiedliwości państw-stron Konwencji mogą zwracać się do siebie wzajemnie z prośbą o udzielenie pomocy prawnej w konkretnych sprawach. Prośby takie będą rozpatrywane życzliwie.

Artykuł  6

1. Niniejsza Konwencja podlega ratyfikacji przez państwa, które ją podpisały, zgodnie z ich procedurą konstytucyjną.

2. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną złożone na przechowanie Rządowi Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, który został wyznaczony na depozytariusza niniejszej Konwencji.

3. Konwencja wejdzie w życie w dniu przekazania depozytariuszowi dokumentów ratyfikacyjnych przez trzy państwa. W stosunku do innych państw, które podpisały Konwencję, wejdzie ona w życie w dniu przekazania przez nie dokumentów ratyfikacyjnych.

4. Ewentualne kwestie sporne wynikające z interpretacji i stosowania niniejszej Konwencji będą rozstrzygane przez państwa-strony tej Konwencji w drodze rokowań między narodowymi dowództwami albo w drodze dyplomatycznej lub też w jakikolwiek inny uzgodniony sposób.

5. Niniejsza Konwencja sporządzona została w jednym egzemplarzu w języku rosyjskim. Konwencja będzie złożona na przechowanie Rządowi Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, który przekaże jej uwierzytelnione odpisy rządom wszystkich państw, które ją podpisały, oraz będzie informował te rządy i Sztab Zjednoczonych Sił Zbrojnych o złożeniu na przechowanie każdego dokumentu ratyfikacyjnego.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Moskwie, dnia 24 kwietnia 1973 roku.