Konwencja o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu. Oslo.1997.09.18.
Dz.U.2013.323
Akt obowiązującyKONWENCJA
o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu,
sporządzona w Oslo dnia 18 września 1997 r.
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 18 września 1997 r. w Oslo została sporządzona Konwencja o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, w następującym brzmieniu:
Przekład
Konwencja
o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu
Preambuła
Państwa-Strony niniejszej Konwencji,
Zdecydowane położyć kres cierpieniu i ofiarom, powodowanym przez miny przeciwpiechotne, które każdego tygodnia zabijają lub kaleczą setki osób, w większości niewinne i bezbronne osoby cywilne, zwłaszcza dzieci, utrudniają odbudowę i rozwój gospodarczy, uniemożliwiają repatriację uchodźców i osób przesiedlanych na określonym terytorium, oraz wywołują inne poważne następstwa przez wiele lat po ich rozmieszczeniu,
Przekonane, że jest rzeczą konieczną uczynić wszystko co jest w ich mocy, dla przyczynienia się w skuteczny i skoordynowany sposób do podjęcia wyzwania, jakie stanowi usunięcie min przeciwpiechotnych rozmieszczonych na całym świecie i dla zapewnienia ich zniszczenia,
Pragnąc uczynić wszystko, co w ich mocy, by nieść pomoc w opiece i rehabilitacji ofiar min, w tym też ich reintegracji społecznej i ekonomicznej,
Uznając, że całkowity zakaz min przeciwpiechotnych stanowiłby jednocześnie ważny środek budowy zaufania,
Wyrażając zadowolenie z przyjęcia "Protokołu w sprawie zakazów lub ograniczeń użycia min, min-pułapek i innych urządzeń", zmienionego dnia 3 maja 1996 r., stanowiącego załącznik do "Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki", a także wzywając do rychłej ratyfikacji tego Protokołu przez wszystkie państwa, które dotychczas tego nie uczyniły,
Wyrażając również zadowolenie z przyjęcia przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych rezolucji nr 51/45 S z dnia 10 grudnia 1996 r. wzywającej wszystkie państwa, aby zdecydowanie dążyły do zawarcia skutecznej, prawnie wiążącej umowy międzynarodowej zakazującej użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych,
Wyrażając także zadowolenie ze środków podjętych jednostronnie lub wielostronnie w ciągu ostatnich lat w celu zakazania, ograniczenia lub wstrzymania użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych,
Podkreślając rolę opinii publicznej w promowaniu zasad humanizmu, czego dowodem było wezwanie do całkowitego zakazu min przeciwpiechotnych, oraz uznając znaczenie wysiłków podejmowanych w tym celu przez Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca, Międzynarodową Kampanię na Rzecz Zakazu Min Lądowych i inne liczne organizacje pozarządowe na całym świecie,
Przywołując Deklarację Ottawską z dnia 5 października 1996 r. oraz Deklarację Brukselską z dnia 27 czerwca 1997 r. wzywające społeczność międzynarodową do wynegocjowania umowy międzynarodowej wiążącej prawnie, która zabraniałaby użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych,
Podkreślając celowość nakłonienia wszystkich państw, by przystąpiły do niniejszej Konwencji będąc zdecydowane podjąć energiczne działania dla popierania jej upowszechnienia na wszystkich właściwych forach, zwłaszcza na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych, Konferencji Rozbrojeniowej, organizacji regionalnych oraz ugrupowań państw, jak również na konferencjach przeglądowych "Konwencji o zakazie lub ograniczeniu użycia pewnych broni konwencjonalnych, które mogą być uważane za powodujące nadmierne cierpienia lub mające niekontrolowane skutki",
Opierając się na zasadzie międzynarodowego prawa humanitarnego, które stanowi, że prawo stron konfliktu zbrojnego do doboru metod i środków prowadzenia wojny nie jest nieograniczone, na zasadzie zgodnie z którą zakazane jest używanie podczas konfliktów zbrojnych broni, pocisków oraz materiałów i metod prowadzenia wojny, które mogą powodować nadmierne krzywdy lub niepotrzebne cierpienie, a także na zasadzie, w myśl której należy rozróżniać osoby cywilne od kombatantów,
Uzgodniły, co następuje:
Zobowiązania ogólne
Definicje
Wyjątki
Niszczenie składowanych min przeciwpiechotnych
Z zastrzeżeniem postanowień Artykułu 3 każde Państwo-Strona zobowiązuje się zniszczyć lub zapewnić zniszczenie wszystkich składowanych min przeciwpiechotnych, których jest właścicielem lub które posiada, lub które podlegają jego jurysdykcji lub kontroli, najszybciej jak to możliwe, lecz najpóźniej w ciągu czterech lat od wejścia w życie niniejszej Konwencji dla tego Państwa-Strony.
Niszczenie min przeciwpiechotnych na obszarach zaminowanych
Współpraca i pomoc międzynarodowa
Środki przejrzystości
Ułatwienie i wyjaśnienie przestrzegania Konwencji
Państwo-Strona, otrzymujące Wniosek o Wyjaśnienie dokonując takich uzgodnień, podejmie wszelkie uzasadnione starania, dla wykazania innymi środkami, że przestrzega niniejszej Konwencji.
Krajowe środki realizacji Konwencji
Każde Państwo-Strona podejmie wszelkie właściwe środki prawne, administracyjne i inne, w tym wprowadzenie sankcji karnych, aby zapobiegać i powstrzymywać wszelką działalność zabronioną dla Państwa-Strony na podstawie niniejszej Konwencji, która to działalność byłaby prowadzona na jego terytorium lub na terytorium podlegającym jego jurysdykcji lub kontroli.
Rozstrzyganie sporów
Spotkania Państw-Stron
Konferencje Przeglądowe
Poprawki
Koszty
Podpisanie
Niniejsza Konwencja, sporządzona w Oslo w Norwegii 18 września 1997 r., będzie otwarta do podpisania dla wszystkich państw w Ottawie, w Kanadzie, od dnia 3 grudnia 1997 r. do dnia 4 grudnia 1997 r. oraz w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku od dnia 5 grudnia 1997 r. do jej wejścia w życie.
Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie
Wejście w życie
Tymczasowe stosowanie
Każde państwo może w momencie ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że będzie stosowało tymczasowo Artykuł 1 ustęp 1 niniejszej Konwencji do czasu jej wejścia w życie.
Czas trwania i wypowiedzenia
Depozytariusz
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zostaje niniejszym wyznaczony na Depozytariusza niniejszej Konwencji.
Teksty autentyczne
Oryginał niniejszej Konwencji, której teksty w językach angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim są jednakowo autentyczne, składa się do depozytu Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, z zastrzeżeniem deklaracji odnoszącej się do artykułu 1 ustęp 1 litera c) konwencji,
- będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 14 grudnia 2012 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (2)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (2)
- Moc obowiązująca Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporządzonej w Oslo dnia 18 września 1997 r.
- Ratyfikacja Konwencji o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, sporządzonej w Oslo dnia 18 września 1997 r.