Konwencja o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej. Wiedeń.1986.09.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.31.216

Akt obowiązujący

Wersja od: 24 kwietnia 1988 r.

KONWENCJA

o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej,

sporządzona w Wiedniu dnia 26 września 1986 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 26 września 1986 r. została sporządzona w Wiedniu Konwencja o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną z zastrzeżeniem, że Polska Rzeczpospolita Ludowa nie uważa się za związaną postanowieniami art. 11 ust. 2 tej konwencji; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 22 stycznia 1988 r.

(Tekst konwencji stanowi załącznik do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA

o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej,

sporządzona w Wiedniu dnia 26 września 1986 r.

Państwa Strony niniejszej konwencji,

świadome, że działalność jądrowa jest prowadzona w wielu państwach,

stwierdzając, że dla zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa działalności jądrowej były i są podejmowane wszechstronne środki mające na celu zapobieganie awariom jądrowym i minimalizowanie skutków jakiejkolwiek tego rodzaju awarii, w razie jej powstania,

dążąc do dalszego umocnienia współpracy międzynarodowej w dziedzinie bezpiecznego rozwoju i wykorzystywania energii jądrowej,

przekonane o konieczności jak najwcześniejszego przekazywania przez państwa stosownej informacji o awariach jądrowych dla zminimalizowania ponadgranicznych skutków radiologicznych,

odnotowując pożyteczność dwustronnych i wielostronnych porozumień o wymianie informacji w tym zakresie,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Zakres stosowania

1. Postanowienia niniejszej konwencji odnoszą się do każdego przypadku awarii związanej z urządzeniami lub działalnością prowadzoną przez Państwo Stronę, osoby fizyczne lub prawne, pozostające pod jego jurysdykcją lub kontrolą, wskazanymi w ustępie 2, w której wyniku następuje lub może nastąpić uwolnienie substancji promieniotwórczej i która spowodowała lub może spowodować uwolnienie ponadgraniczne substancji promieniotwórczej mogącej stanowić istotne zagrożenie radiologiczne dla innego państwa.

2. Do urządzeń i działalności, o których mowa w ustępie 1, należą:

a) wszystkie reaktory jądrowe niezależnie od ich lokalizacji,

b) wszelkie obiekty jądrowe cyklu paliwowego

c) wszelkie obiekty służące do zagospodarowania odpadów promieniotwórczych,

d) przewożenie i magazynowanie paliw jądrowych i odpadów promieniotwórczych,

e) produkcja, stosowani, przechowywanie, trwałe składowanie i transport radioizotopów na potrzeby rolnictwa, przemysłu, służby zdrowia i dla prowadzenia badań naukowych w tych dziedzinach, oraz

f) stosowanie radioizotopów do zasilania w energię obiektów kosmicznych.

Artykuł  2

Powiadamianie i informacja

W razie awarii określonej w artykule 1 (zwanej dalej "awarią jądrową"), Państwo Strona, o którym mowa w tym samym artykule, będzie:

a) niezwłocznie powiadamiać, bezpośrednio lub za pośrednictwem Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (zwanej dalej "Agencją"), te państwa, które są lub mogą być fizycznie poddane działaniu, o jakim mowa w artykule 1, oraz Agencję o awarii jądrowej, jej charakterze, czasie, w którym nastąpiła, i dokładnym miejscu, jeśli to istotne, oraz

b) natychmiast dostarczać państwom, o których mowa pod lit. a), bezpośrednio lub za pośrednictwem Agencji oraz samej Agencji, taką posiadaną informację, która jest niezbędna do zminimalizowania skutków radiologicznych w tych państwach, jak to wymieniono w artykule 5.

Artykuł  3

Inne awarie jądrowe

Mając na względzie zminimalizowanie skutków radiologicznych, Państwa Strony mogą powiadamiać o awariach jądrowych innych niż wymienione w artykule 1.

Artykuł  4

Funkcje Agencji

Agencja będzie:

a) niezwłocznie powiadamiać Państwa Strony, Państwa Członkowskie i inne państwa, które są lub mogą być fizycznie poddane działaniu, o jakim mowa w artykule 1, oraz odpowiednie międzyrządowe organizacje międzynarodowe (zwane dalej "organizacjami międzynarodowymi") o informacjach otrzymanych zgodnie z artykułem 2 lit. a) oraz

b) na życzenie natychmiast przekazywać każdemu Państwu Stronie, Państwom Członkowskim lub odpowiedniej organizacji międzynarodowej informacje otrzymane zgodnie z artykułem 2 lit. b).

Artykuł  5

Dostarczane informacje

1. Informacje dostarczane zgodnie z artykułem 2 lit. b) będą obejmowały następujące dane dostępne w tym czasie dla przekazującego Państwa Strony:

a) czas, dokładne miejsce, jeśli to istotne, oraz charakter awarii jądrowej,

b) urządzenie lub rodzaj działalności,

c) przypuszczalną lub ustaloną przyczynę oraz przewidywany rozwój awarii jądrowej, związanej z uwolnieniem ponadgranicznym substancji promieniotwórczych,

d) ogólną charakterystykę uwolnienia substancji promieniotwórczych, włączając, jeśli jest to praktycznie możliwe i celowe, charakter, przypuszczalną postać fizyczną i chemiczną, a także ilość, skład i efektywną wysokość uwalniania substancji promieniotwórczych,

e) informacje o istniejących i przewidywanych warunkach meteorologicznych i hydrologicznych, niezbędne dla prognozowania uwolnienia ponadgranicznego substancji promieniotwórczych,

f) wyniki pomiarów kontrolnych środowiska, dotyczące uwolnienia ponadgranicznego substancji promieniotwórczych,

g) podjęte lub planowane środki ochrony na zewnątrz obiektu awarii,

h) przewidywane zachowanie się substancji promieniotwórczych w czasie uwalniania.

2. Informacje takie będą w odpowiednich okresach uzupełniane dalszymi danymi, dotyczącymi rozwoju sytuacji awaryjnej, włączając przewidywane lub faktyczne jej zakończenie.

3. Informacje uzyskane zgodnie z artykułem 2 lit. b) mogą być wykorzystywane bez ograniczeń, z wyjątkiem informacji, które zostały przekazane przez Państwo Stronę poufnie.

Artykuł  6

Konsultacje

Państwo Strona przekazujące informacje zgodnie z artykułem 2 lit. b) odpowie natychmiast, jeśli to praktycznie możliwe, na życzenie udzielenia dalszych informacji lub przeprowadzenia konsultacji, o jakie występuje Państwo Strona poddane działaniu, o którym mowa w artykule 1 ustęp 1, w celu zminimalizowania skutków radiologicznych w tym państwie.

Artykuł  7

Kompetentne organy i punkty kontaktowe

1. Każde Państwo Strona powiadomi Agencję oraz bezpośrednio lub za pośrednictwem Agencji inne Państwa Strony o swych właściwych organach i punktach kontaktowych, odpowiedzialnych za udzielanie i przyjmowanie powiadomień i informacji, o których mowa w artykule 2. Takie punkty kontaktowe i punkt operacyjny Agencji powinny być czynne w sposób ciągły.

2. Każde Państwo Strona niezwłocznie powiadomi Agencję o wszelkich zmianach, jakie mogą nastąpić w informacji, o której mowa w ustępie 1.

3. Agencja będzie prowadzić aktualny wykaz takich organów państwowych i punktów kontaktowych, jak również punktów kontaktowych odpowiednich organizacji międzynarodowych i będzie go udostępniać Państwom Stronom, Państwom Członkowskim oraz odpowiednim organizacjom międzynarodowym.

Artykuł  8

Pomoc dla Państw Stron

Zgodnie ze swoim statutem oraz na życzenie Państwa Strony, które nie prowadzi działalności jądrowej i graniczy z państwem realizującym aktywny program jądrowy, lecz nie będącym stroną, Agencja będzie prowadziła badania na temat celowości utworzenia odpowiedniego systemu kontroli poziomu promieniowania w celu ułatwienia osiągnięcia celów niniejszej konwencji.

Artykuł  9

Porozumienia dwustronne i wielostronne

Mając na względzie korzyści Państwa Strony mogą rozważyć celowość zawarcia dwustronnych lub wielostronnych porozumień dotyczących przedmiotu niniejszej konwencji.

Artykuł  10

Stosunek do innych porozumień międzynarodowych

Niniejsza konwencja nie narusza wzajemnych praw i zobowiązań Państw Stron, wynikających z istniejących porozumień międzynarodowych, obejmujących zagadnienia uregulowane niniejszą konwencją, lub mogących wynikać z przyszłych porozumień międzynarodowych, zawartych zgodnie z przedmiotem i celem niniejszej konwencji.

Artykuł  11

Rozstrzyganie sporów

1. W razie powstania sporu między Państwami Stronami lub między Państwem Stroną a Agencją, dotyczącego interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, będące w sporze strony przeprowadzą wzajemne konsultacje w celu rozstrzygnięcia sporu w drodze negocjacji lub innych pokojowych środków rozstrzygania sporów, możliwych do zaakceptowania przez strony będące w sporze.

2. Jeżeli spór tego rodzaju nie może być rozstrzygnięty między Państwami Stronami w ciągu jednego roku od zgłoszenia wniosku o przeprowadzenie konsultacji zgodnie z ustępem 1, na żądanie każdej z pozostających w sporze stron zostanie on przekazany do arbitrażu lub skierowany do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w celu rozstrzygnięcia. W przypadku przekazania sporu do arbitrażu, jeśli w ciągu sześciu miesięcy od daty zgłoszenia żądania strony pozostające w sporze nie będą w stanie osiągnąć porozumienia w sprawie powołania arbitrażu, każda ze stron będzie mogła zwrócić się do Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości lub do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z prośbą o mianowanie jednego lub więcej arbitrów. W przypadku sprzecznych żądań wysuniętych przez strony będące w sporze, żądanie, z jakim zwrócono się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, będzie miało priorytet.

3. Przy podpisywaniu, ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu niniejszej konwencji albo przystąpieniu do niej Państwo może oświadczyć, że nie uważa się za związane jedną lub obydwiema procedurami rozstrzygania sporów przewidzianych w ustępie 2. Inne Państwa Strony nie będą związane procedurą rozstrzygania sporów przewidzianą w ustępie 2 w odniesieniu do Państwa Strony, dla którego takie oświadczenie nabrało mocy.

4. Państwo Strona, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 3, może je wycofać w dowolnym czasie, o czym zawiadamia depozytariusza.

Artykuł  12

Wejście w życie

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu dla wszystkich państw oraz Namibii reprezentowanej przez Radę Narodów Zjednoczonych do spraw Namibii, w siedzibie Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Wiedniu i w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku odpowiednio od 26 września 1986 r. i 6 października 1986 r. do czasu jej wejścia w życie lub przez okres dwunastu miesięcy, zależnie od tego, który z tych okresów będzie dłuższy.

2. Państwo oraz Namibia reprezentowana przez Radę Narodów Zjednoczonych do spraw Namibii może wyrazić swoją zgodę na związanie się niniejszą konwencją w drodze podpisania lub złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia albo zatwierdzenia po podpisaniu z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia bądź w drodze złożenia dokumentu przystąpienia. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą złożone u depozytariusza.

3. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od wyrażenia zgody na związanie się nią przez trzy państwa.

4. W stosunku do każdego państwa wyrażającego zgodę na związanie się niniejszą konwencją po jej wejściu w życie stanie się ona obowiązująca po upływie trzydziestu dni od dnia wyrażenia zgody.

5. a) Niniejsza konwencja będzie otwarta do przystąpienia, zgodnie z niniejszym artykułem, dla organizacji międzynarodowych i regionalnych organizacji integracyjnych założonych przez suwerenne państwa i posiadających uprawnienia do prowadzenia negocjacji oraz zawierania i stosowania porozumień międzynarodowych w sprawach objętych niniejszą konwencją.

b) W sprawach należących do ich kompetencji takie organizacje będą w imieniu własnym stosowały prawa i wypełniały obowiązki, jakie niniejsza konwencja przewiduje dla Państw Stron.

c) Składając swój dokument przystąpienia, taka organizacja złoży depozytariuszowi oświadczenie określające zakres jej kompetencji w odniesieniu do spraw objętych niniejszą konwencją.

d) Organizacji takiej nie będą przysługiwały żadne dodatkowe głosy poza tymi, które przysługują państwom będącym jej członkami.

Artykuł  13

Stosowanie prowizoryczne

Przy podpisywaniu lub w dowolnym późniejszym terminie państwo może oświadczyć, że będzie ją stosować prowizorycznie, zanim niniejsza konwencja wejdzie w stosunku do niego w życie.

Artykuł  14

Poprawki

1. Państwo Strona może proponować poprawki do niniejszej konwencji. Proponowana poprawka będzie skierowana do depozytariusza, który roześle ją niezwłocznie do wszystkich pozostałych Państw Stron.

2. Jeżeli większość Państw Stron zwróci się do depozytariusza z prośbą o zwołanie konferencji w celu rozpatrzenia proponowanych poprawek, depozytariusz zaprosi wszystkie Państwa Strony do uczestnictwa w konferencji, która rozpocznie się nie wcześniej niż po upływie trzydziestu dni od daty wystosowania zaproszenia. Wszelkie poprawki przyjęte przez konferencję większością dwóch trzecich głosów wszystkich Państw Stron zostaną umieszczone w protokole, który będzie otwarty do podpisu w Wiedniu i Nowym Jorku dla wszystkich Państw Stron.

3. Protokół wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni po wyrażeniu zgody przez trzy państwa na związanie się nim. W stosunku do każdego państwa wyrażającego zgodę na związanie się protokołem po jego wejściu w życie wejdzie on w życie po upływie trzydziestu dni od daty wyrażenia takiej zgody.

Artykuł  15

Wypowiedzenie

1. Państwo Strona może wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze pisemnej notyfikacji złożonej depozytariuszowi.

2. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania przez depozytariusza notyfikacji.

Artykuł  16

Depozytariusz

1. Depozytariuszem niniejszej konwencji będzie Dyrektor Generalny Agencji.

2. Dyrektor Generalny Agencji powiadomi bezzwłocznie Państwa Strony i wszystkie inne państwa o:

a) każdym podpisaniu niniejszej konwencji lub protokołu poprawek,

b) każdym złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub zatwierdzenia albo przystąpienia, dotyczących niniejszej konwencji lub protokołu poprawek,

c) każdym oświadczeniu lub wycofaniu takiego oświadczenia zgodnie z artykułem 11,

d) każdym oświadczeniu o prowizorycznym stosowaniu niniejszej konwencji, zgodnie z artykułem 13,

e) wejściu w życie niniejszej konwencji lub każdej poprawki do niej oraz

f) każdym wypowiedzeniu notyfikowanym zgodnie z artykułem 15.

Artykuł  17

Teksty oryginalne i poświadczone kopie

Oryginał niniejszej konwencji, której teksty w językach angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim mają jednakową moc, zostanie złożony u Dyrektora Generalnego Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, który prześle jego poświadczone kopie Państwom Stronom i wszystkim innym państwom.

Na dowód czego niżej podpisani, odpowiednio upoważnieni, złożyli podpisy na niniejszej konwencji, otwartej do podpisu zgodnie z artykułem 12 ustęp 1.

Przyjęto przez Konferencję Generalną Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej podczas sesji specjalnej w Wiedniu dnia 26 września roku tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego szóstego.