Konwencja o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych. Nowy Jork.1958.06.10.
Dz.U.1962.9.41
Akt obowiązującyKONWENCJA
O UZNAWANIU I WYKONYWANIU ZAGRANICZNYCH ORZECZEŃ ARBITRAŻOWYCH
sporządzona w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 10 czerwca 1958 r. sporządzona została w Nowym Jorku Konwencja o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 19 lipca 1961 r.
(Tekst powyższej Konwencji zamieszczony został w załączniku do niniejszego numeru).
ZAŁĄCZNIK
KONWENCJA O UZNAWANIU I WYKONYWANIU ZAGRANICZNYCH ORZECZEŃ ARBITRAŻOWYCH
KONWENCJA O UZNAWANIU I WYKONYWANIU ZAGRANICZNYCH ORZECZEŃ ARBITRAŻOWYCH
Każde z Umawiających się Państw - zgodnie z warunkami ustalonymi w artykułach następnych - uzna orzeczenie arbitrażowe za wiążące i wykona je zgodnie z regułami procedury obowiązującej na obszarze, na którym dochodzi się praw z orzeczenia. Uznanie lub wykonanie orzeczeń arbitrażowych, do których odnosi się niniejsza Konwencja, nie będzie uzależnione od spełniania warunków istotnie uciążliwszych ani od poniesienia należności sądowych lub opłat istotnie wyższych, niż wymagane dla uznania lub wykonania krajowych orzeczeń arbitrażowych.
a) należycie legalizowany oryginał orzeczenia lub należycie uwierzytelniony odpis takiego dokumentu,
b) oryginał wspomnianej w art. II umowy lub należy uwierzytelniony jej odpis.
a) że stronom wspomnianej w art. II umowy - według prawa odnoszącego się do nich - brak było zdolności albo, że wspomniana umowa jest nieważna według prawa, którego strony umowę tę poddały, a - w razie braku wzmianki w tym względzie - według prawa kraju, w którym orzeczenie zostało wydane, lub
b) że strona, przeciwko której orzeczenie jest skierowane, nie była należycie powiadomiona o wyznaczeniu arbitra lub o procedurze arbitrażowej albo że z innego powodu nie mogła przedstawić swojej sprawy, lub
c) że orzeczenie odnosi się do sporu nie wymienionego w kompromisie lub nie podpadającego pod zakres klauzuli arbitrażowej albo że zawiera rozstrzygnięcia przekraczające granice kompromisu lub klauzuli arbitrażowej, jeżeli jednak rozstrzygnięcie spraw, które zostały poddane arbitrażowi, da się oddzielić od rozstrzygnięcia spraw nie poddanych arbitrażowi, to ta część orzeczenia, która zawiera rozstrzygnięcie spraw poddanych arbitrażowi, może zostać uznana i wykonana, lub
d) że bądź to skład sądu arbitrażowego, bądź też procedura arbitrażowa nie były zgodne z umową stron, lub - w razie braku takiej umowy - że nie były zgodne z prawem kraju, w którym odbył się arbitraż, lub
e) że orzeczenie nie stało się jeszcze dla stron wiążace albo że właściwa władza kraju, w którym lub według praw którego orzeczenie zostało wydane, uchyliła je lub wstrzymała jego wykonalność.
a) że według prawa tego kraju przedmiot sporu nie może być rozstrzygany w drodze arbitrażu, lub
b) że uznanie lub wykonanie orzeczenia byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym tego kraju.
Jeżeli do wspomnianej w art. V ust. 1 pkt e) właściwej władzy zwrócono się z żądaniem uchylenia lub wstrzymania wykonalności orzeczenia arbitrażowego, to wówczas władza przed którą dochodzi się praw z tego orzeczenia, może, jeśli uzna to za właściwe, odroczyć decyzję o wykonalności orzeczenia; na wniosek strony żądającej wykonania orzeczenia może ona również nakazać stronie drugiej udzielenie odpowiedniego zabezpieczenia.
Do Państw związkowych lub nieunitarnych odnoszą się następujące postanowienia:
a) odnośnie do tych artykułów niniejszej Konwencji, które podlegają właściwości prawodawczej władzy związkowej, obowiązki rządu związkowego będą takie same, jak obowiązki Państw Umawiających się, nie będących Państwami związkowymi,
b) odnośnie do tych artykułów niniejszej Konwencji, które podlegają właściwości prawodawczej poszczególnych, wchodzących do związku, państw lub prowincji, nie będących według związkowego systemu konstytucyjnego zobowiązane do podjęcia środków prawodawczych, Rząd związkowy poda jak najrychlej artykuły te do wiadomości właściwym władzom poszczególnych, wchodzących do związku, państw lub prowincji, popierając je przychylnym zaleceniem.
c) na żądanie któregokolwiek Umawiającego się Państwa, przekazane za pośrednictwem Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych, Państwo związkowe, będące stroną niniejszej Konwencji, dostarczy informacji o prawie i praktyce związku i jednostek wchodzących w jego skład, w odniesieniu do określonego postanowienia niniejszej Konwencji, przedstawiając zakres skuteczności zapewnionej temu postanowieniu przez działalność prawodawczą lub inną.
Wobec innego Umawiającego się Państwa Państwo Umawiające się nie będzie mogło powoływać się na niniejszą Konwencję w zakresie szerszym, niż ten, w jakim samo jest nią związane.
Sekretarz Generalny Narodów Zjednoczonych będzie zawiadamiał Państwa, o których mowa w art.VIII:
a) o podpisaniu i ratyfikacjach zgodnie z art. VIII,
b) o przystąpieniach zgodnie z art. IX,
c) o oświadczeniach i zawiadomieniach zgodnie z art. 1, X i XI,
d) o dacie wejścia Konwencji w życie zgodnie z art. XII,
e) o wypowiedzeniach i zawiadomieniach zgodnie z art. XIII.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Pytania i odpowiedzi liczba obiektów na liście: (1)
Pytania i odpowiedzi liczba obiektów na liście: (1)
Procedury liczba obiektów na liście: (3)
Procedury liczba obiektów na liście: (3)
- Odroczenie rozpoznania wniosku o uznanie albo stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego lub ugody zawartej przed sądem polubownym
- Rozpoznanie wniosku o uznanie albo stwierdzenie wykonalności wyroku zagranicznego sądu arbitrażowego na podstawie Konwencji nowojorskiej
- Wszczęcie postępowania o uznanie albo stwierdzenie wykonalności wyroku zagranicznego sądu arbitrażowego na podstawie Konwencji nowojorskiej
Akty prawne liczba obiektów na liście: (18)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (18)
- Przystąpienie Hiszpanii do Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r.
- Przystąpienie Republiki Południowej Afryki do Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r., oraz wycofania przez Danię zastrzeżenia w sprawie stosowania konwencji do wysp Faroe i Grenlandii.
- Uczestnictwo szeregu państw w Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10 czerwca 1958 r.
Orzeczenia i pisma urzędowe liczba obiektów na liście: (24)
Orzeczenia sądów liczba obiektów na liście: (24)
- II CSKP 28/22, Utrata prawa do zarzutu braku właściwości sądu polubownego w postępowaniu o uznanie lub stwierdzenie wykonalności orzeczenia sądu polubownego przed sądem krajowym - Postanowienie Sądu Najwyższego
- I AGo 16/20 - Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie
- III CSK 81/17, Zawarcie umowy pisemnej, którą strony zobowiązują się poddać arbitrażowi zgodnie z Konwencją o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych. Nowy Jork.1958.06.10. - Postanowienie Sądu Najwyższego
Komentarze i publikacje liczba obiektów na liście: (22)
Monografie liczba obiektów na liście: (14)
Artykuły liczba obiektów na liście: (5)
- Modyfikacja przepisów jurysdykcyjnych traktatu inwestycyjnego na podstawie klauzuli MFN
- Stosowanie Konwencji nowojorskiej z 10 czerwca 1958 r. o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych wyroków arbitrażowych w praktyce polskiej na przykładzie orzecznictwa Sądu Najwyższego
- Kilka uwag na temat zagadnień kolizyjnoprawnych umowy o arbitraż