Rozdział 7 - Postanowienia końcowe - Konwencja o uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń odnoszących się do obowiązków alimentacyjnych. Haga.1973.10.02.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.2.13

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 lipca 1996 r.

Rozdział  VII

Postanowienia końcowe

Artykuł  30

Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu przez Państwa, które były członkami Haskiej konferencji prawa międzynarodowego prywatnego podczas jej dwunastej sesji.

Konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu, a dokumenty ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia zostaną złożone w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Niderlandów.

Artykuł  31

Każde Państwo, które stanie się członkiem Haskiej konferencji prawa międzynarodowego prywatnego po dacie jej dwunastej sesji lub które jest członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych albo jej instytucji wyspecjalizowanej lub jest stroną Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, może przystąpić do niniejszej konwencji po jej wejściu w życie zgodnie z ustępem 1 artykułu 35.

Dokument przystąpienia powinien być złożony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Niderlandów.

Przystąpienie takie staje się skuteczne tylko w stosunkach między Państwem przystępującym i tymi Umawiającymi się Państwami, które nie zgłosiły zastrzeżenia przeciwko jego przystąpieniu w ciągu dwunastu miesięcy po otrzymaniu notyfikacji wymienionej w punkcie 3 artykułu 37. Takie zastrzeżenie może być także zgłoszone po przystąpieniu przez każde Państwo członkowskie w chwili ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia konwencji. Zastrzeżenia te będą notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.

Artykuł  32

Każde Państwo może w chwili podpisywania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia złożyć oświadczenie, że niniejsza konwencja będzie rozciągała się na wszystkie terytoria, za których stosunki zagraniczne jest ono odpowiedzialne, albo na jedno lub więcej z nich. Oświadczenie takie staje się skuteczne z chwilą wejścia w życie konwencji w stosunku do tego Państwa.

Następnie, w każdym czasie, takie rozciągnięcie powinno być notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.

Rozciągnięcie będzie skuteczne w stosunkach między Umawiającymi się Państwami, które nie zgłosiły zastrzeżeń przeciwko niemu w ciągu dwunastu miesięcy po otrzymaniu notyfikacji wymienionej w punkcie 4 artykułu 37, a terytorium lub terytoriami, za których stosunki zagraniczne dane Państwo jest odpowiedzialne i w odniesieniu do których notyfikacja została dokonana.

Zastrzeżenie takie może być także zgłoszone po tym rozciągnięciu przez każde Państwo członkowskie w chwili ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia konwencji.

Zastrzeżenia te będą notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.

Artykuł  33

Jeżeli Umawiające się Państwo składa się z dwóch lub więcej jednostek terytorialnych, w których stosuje się różne systemy prawa odnośnie do uznawania i wykonywania orzeczeń w przedmiocie obowiązków alimentacyjnych, może ono w chwili podpisywania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia złożyć oświadczenie, że niniejsza konwencja będzie rozciągała się na te wszystkie jego jednostki terytorialne albo na jedną lub więcej z nich, oraz może zmienić swe oświadczenie w każdej chwili przez złożenie innego oświadczenia.

Oświadczenia te powinny być notyfikowane Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów i powinny wyraźnie określać jednostkę terytorialną, do której konwencja ma zastosowanie.

Inne Umawiające się Państwa mogą odmówić uznania orzeczenia w przedmiocie obowiązków alimentacyjnych, jeżeli w chwili ubiegania się o uznanie konwencja nie ma zastosowania do jednostki terytorialnej, na której orzeczenie zostało wydane.

Artykuł  34

Każde Państwo może, nie później niż w chwili ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, złożyć jedno lub więcej zastrzeżeń przewidzianych w artykule 26. Żadne inne zastrzeżenia nie mogą być składane.

Każde Państwo może również, w chwili notyfikacji rozciągnięcia konwencji zgodnie z artykułem 32, złożyć jedno lub więcej wspomnianych zastrzeżeń, mających zastosowanie do wszystkich lub do niektórych terytoriów wymienionych w notyfikacji o rozciągnięciu.

Każde Umawiające się Państwo może w każdej chwili cofnąć swoje zastrzeżenia. Cofnięcie takie należy notyfikować Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów.

Zastrzeżenie traci moc pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po notyfikacji wymienionej w ustępie poprzedzającym.

Artykuł  35

Niniejsza konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po złożeniu trzeciego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia przewidzianego w artykule 30.

Następnie konwencja wejdzie w życie:

- w stosunku do każdego Państwa-sygnatariusza, które ratyfikuje ją, przyjmie lub zatwierdzi w terminie późniejszym, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po złożeniu jego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia;

- w stosunku do każdego Państwa przystępującego, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po upływie terminu wymienionego w artykule 31;

- w stosunku do terytoriów, na które konwencja została rozciągnięta zgodnie z artykułem 32, pierwszego dnia trzeciego miesiąca kalendarzowego po upływie terminu wymienionego w tym artykule.

Artykuł  36

Niniejsza konwencja będzie obowiązywała przez pięć lat od chwili jej wejścia w życie zgodnie z ustępem pierwszym artykułu 35, również w stosunku do Państw, które ją potem ratyfikowały, przyjęły, zatwierdziły lub do niej przystąpiły.

W braku wypowiedzenia odnawia się ona milcząco na pięć lat po upływie każdych pięciu lat.

Wypowiedzenie notyfikuje się Ministerstwu Spraw Zagranicznych Niderlandów najpóźniej na sześć miesięcy przed upływem każdego okresu pięcioletniego. Wypowiedzenie może być ograniczone do niektórych terytoriów, do których konwencja ma zastosowanie.

Wypowiedzenie staje się skuteczne tylko w stosunku do Państwa, które ją złożyło. Konwencja pozostaje w mocy w stosunku do pozostałych Umawiających się Państw.

Artykuł  37

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Niderlandów notyfikuje Państwom członkowskim Konferencji oraz Państwom, które do konwencji przystąpiły zgodnie z artykułem 31:

1. podpisania, ratyfikacje, przyjęcia i zatwierdzenia wymienione w artykule 30;

2. datę wejścia w życie konwencji zgodnie z artykułem 35;

3. przystąpienia wymienione w artykule 31 i daty, w których stają się skuteczne;

4. rozciągnięcia wymienione w artykule 32 oraz daty, w których stają się skuteczne;

5. zastrzeżenia do przystąpień i rozciągnięć, wymienione w artykułach 31 i 32;

6. oświadczenia wymienione w artykułach 25 i 32;

7. wypowiedzenia wymienione w artykule 36;

8. zastrzeżenia wymienione w artykułach 26 i 34 oraz cofnięcia zastrzeżeń wymienione w artykule 34.

Na dowód czego niżej podpisani, będąc należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Hadze dnia 2 października 1973 r. w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, który zostanie złożony w archiwum Rządu Niderlandów i którego uwierzytelnione odpisy zostaną przesłane w drodze dyplomatycznej każdemu Państwu członkowskiemu Haskiej konferencji prawa międzynarodowego prywatnego w chwili jej dwunastej sesji.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

- będzie niezmiennie zachowywana, z zastrzeżeniem złożonym depozytariuszowi do art. 26 pkt 3.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 2 listopada 1994 r.