Art. 4. - Konwencja o ujednostajnieniu niektórych zasad, odnoszących się do przywilejów i hipotek morskich. Bruksela.1926.04.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1937.33.260

Akt obowiązujący

Wersja od: 27 kwietnia 1937 r.

Art.  4. 

Przez przynależności statku i frachtu morskiego, wymienione w art. 2 rozumie się:

1) odszkodowania, należne właścicielowi za szkody materialne, poniesione przez statek i nienaprawione, lub za straty na frachcie;

2) odszkodowania, należne właścicielowi z tytułu awarii wspólnych, o ile składają się na nie albo szkody materialne poniesione przez statek a nienaprawione, bądź straty poniesione na frachcie;

3) wynagrodzenia, należne właścicielowi statku za okazaną pomoc lub dokonane ratowanie, aż do końca podróży, po potrąceniu sum przyznanych kapitanowi i innym osobom służącym na statku.

Cena za przejazd i, ewentualnie, sumy należne na podstawie art. 4 Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności właścicieli statku, są przyrównane do frachtu morskiego.

Nie uważa się za przynależności statku lub frachtu odszkodowań przypadających właścicielowi statku z tytułu umowy ubezpieczeniowej, jak również premij, subwencyj, lub innych subsydiów krajowych.

Z zastrzeżeniem uchylenia art. 2 ust. 1, przywilej przewidziany na rzecz osób służących na statku, odnosi się do całości frachtu należnego za wszystkie podróże, odbyte w czasie trwania tej samej umowy o najem.