Konwencja o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów. Bruksela.1924.08.25.
Dz.U.1937.33.258
Akt obowiązującyKONWENCJA MIĘDZYNARODOWA
o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów,
podpisana w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r.
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, wiadomym czynimy:
Dnia dwudziestego piątego sierpnia tysiąc dziewięćset dwudziestego czwartego roku podpisana została w Brukseli konwencja międzynarodowa o ujednostajnienie pewnych przepisów w przedmiocie konosamentów, o następującym brzmieniu:
KONWENCJA MIĘDZYNARODOWA
o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, podpisana w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r.
Prezydent Republiki Niemieckiej, Prezydent Republiki Argentyńskiej, Jego Królewska Mość Król Belgów, Prezydent Republiki Chili, Prezydent Republiki Kuby, Jego Królewska Mość Król Danii i Islandii, Jego Królewska Mość Król Hiszpanii, Naczelnik Państwa Estońskiego, Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki, Prezydent Republiki Finlandzkiej, Prezydent Republiki Francuskiej, Jego Królewska Mość Król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii i brytyjskich posiadłości zamorskich, Cesarz Indii, Jego Wysokość Regent Królestwa Węgier, Jego Królewska Mość Król Włoch, Jego Cesarska Mość Cesarz Japonii, Prezydent Republiki Łotewskiej, Prezydent Republiki Meksyku, Jego Królewska Mość Król Norwegii, Jej Królewska Mość Królowa Holandii, Prezydent Republiki Peru, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydent Republiki Portugalskiej, Jego Królewska Mość Król Rumunii, Jego Królewska Mość Król Serbów, Kroatów i Słoweńców, Jego Królewska Mość Król Szwecji oraz Prezydent Republiki Urugwaju,
uznawszy pożyteczność ustalenia za wspólną zgodę pewnych jednostajnych przepisów w sprawie konosamentów, postanowili zawrzeć w tym celu konwencję i wyznaczyli swoimi pełnomocnikami, a mianowicie: (pominięto),
którzy, należycie do tego upoważnieni, zgodzili się na to co następuje:
W niniejszej konwencji następujące wyrazy są użyte w ścisłym znaczeniu wskazanym poniżej:
Z zastrzeżeniem postanowień art. 6, przewoźnik przy wszelkich umowach o przewóz towarów morzem podlegać będzie co do załadowania, manipulowania towarami, rozmieszczenia, przewozu, dozoru, pieczy i wyładowania rzeczonych towarów odpowiedzialnościom i zobowiązaniom, jak i korzystać z praw i ulg niżej wymienionych.
Jednak żaden przewoźnik, kapitan lub agent przewoźnika nie będzie obowiązany deklarować lub wymieniać w konosamencie znaków, liczby, ilości lub wagi, co do których ma poważny powód do podejrzewania, że nie przedstawiają one dokładnie towarów obecnie przez niego przyjętych, albo jeśliby nie miał należytych środków do sprawdzenia.
Jeżeli straty lub uszkodzenia nie są widoczne, zawiadomienie powinno być dane w 3 dni od wydania.
Zastrzeżenia na piśmie są niepotrzebne, jeżeli stan towaru był wręcz niezgodny ze stanem, stwierdzonym w chwili przyjęcia.
Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 6bis przewoźnik i statek w każdym razie będą zwolnieni od jakiejkolwiek odpowiedzialności związanej z towarami, jeżeli powództwo nie zostanie wniesione w ciągu roku od wydania towarów lub od dnia, w którym powinny być wydane. Okres ten jednak może być przedłużony w drodze porozumienia stron zawartego po wydarzeniu, które dało podstawę do powództwa.
W przypadku straty lub uszkodzenia, pewnego lub domniemanego, przewoźnik i odbiorca udzielają sobie wzajemnie wszelkich słusznych ułatwień dla obejrzenia towarów i sprawdzenia liczby pak.
b) Ogólną kwotę należnego odszkodowania oblicza się przyjmując wartość towarów w miejscu i w czasie, w którym zostały lub powinny były zostać wyładowane ze statku.
Wartość towarów określa się według kursu giełdowego, a w braku takiego kursu - według bieżącej ceny rynkowej albo jeżeli brak ich obu - według stosowanej wartości towarów takiego samego rodzaju i jakości.
c) Jeżeli kontener, paleta lub jakiekolwiek inne podobne urządzenie przewozowe jest używane do łącznego przewozu towarów, to każde z opakowań lub jednostek wymienionych w konosamencie jako załadowane do takiego urządzenia przewozowego będzie uważane za jedno opakowanie lub jednostkę w rozumieniu postanowień niniejszego ustępu. Poza powyższym przypadkiem takie urządzenie przewozowe uważa się za opakowanie lub jednostkę.
d) 6 Jednostkę rozliczeniową wymienioną w niniejszym artykule stanowi Specjalne Prawo Ciągnienia, według definicji Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Kwoty wskazane pod literą a) niniejszego ustępu będą przeliczane na walutę krajową według kursu tej waluty w dniu określonym przez prawo sądu, który spór rozpoznaje.
W przeliczeniu na Specjalne Prawo Ciągnienia kurs waluty krajowej Państwa, które jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, obowiązujący we wspomnianym terminie dla swoich operacji i transakcji, będzie ustalany zgodnie z metodą określania wartości, stosowaną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. W przeliczeniu na Specjalne Prawo Ciągnienia kurs waluty krajowej Państwa, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, będzie ustalony w sposób określony przez to Państwo.
Niezależnie od powyższego Państwo, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego i którego przepisy nie zezwalają na zastosowanie postanowień powyższych zdań, może w czasie ratyfikacji protokołu z 1979 r. lub przystąpienia do niego albo w każdym okresie późniejszym oświadczyć, że ograniczenie odpowiedzialności określone w niniejszej konwencji do stosowania na jego terytorium będzie ustalone w następujący sposób:
i) w odniesieniu do kwoty 666,67 jednostek rozliczeniowych, określonej w ustępie 5 litera a) niniejszego artykułu - 10 000 jednostek monetarnych;
ii) w odniesieniu do kwoty 2 jednostek rozliczeniowych, określonej w ustępie 5 litera a) niniejszego artykułu - 30 jednostek monetarnych.
Jednostka monetarna, o której mowa w powyższym zdaniu, odpowiada 65,5 miligramom złota próby 900. Wymiana kwot określonych w tym zdaniu na walutę krajową będzie dokonana zgodnie z przepisami danego Państwa.
Sposób przeliczania oraz wymiana określone w powyższych zdaniach mogą być dokonane w taki sposób na walutę krajową Państwa, aby były równe, tak dalece, jak to jest możliwe, rzeczywistej wartości kwot określonych w ustępie 5 litera a) niniejszego artykułu - tak jak zostało to wyrażone w jednostkach rozliczeniowych.
Państwa zawiadomią depozytariusza o sposobie przeliczenia lub o wyniku wymiany, jeśli to możliwie, w trakcie składania dokumentu ratyfikacyjnego Protokołu z 1979 r. albo dokumentu przystąpienia do niego oraz w razie zmiany w wymienionych wypadkach.
e) Ani przewoźnik, ani statek nie mają prawa do korzystania z przywileju ograniczenia odpowiedzialności ustalonego w niniejszym ustępie, jeżeli zostanie udowodnione, że szkoda wynikła z działania lub zaniechania przewoźnika, których dopuścił się albo z zamiarem wyrządzenia szkody, albo też na skutek niedbalstwa i ze świadomością, że szkoda z tego prawdopodobnie wyniknie.
f) Deklaracja wymieniona w punkcie a) niniejszego ustępu umieszczona w konosamencie stanowi, z zastrzeżeniem dowodu przeciwnego, domniemanie, ale nie wiąże przewoźnika, który może ją zakwestionować.
g) Umowa między przewoźnikiem, kapitanem lub agentem przewoźnika a załadowcą może określić inne kwoty maksymalne niż te, o których mowa w punkcie a) niniejszego ustępu, z zastrzeżeniem, że umówiona kwota maksymalna nie będzie niższa od odpowiedniej kwoty maksymalnej wymienionej w tym punkcie.
h) Ani przewoźnik, ani statek w żadnym wypadku nie ponoszą odpowiedzialności za stratę lub uszkodzenia dotyczące towarów lub z nimi związane, jeżeli załadowca świadomie zadeklarował w konosamencie nieprawdziwy ich rodzaj lub wartość.
Przewoźnikowi będzie wolno zrzec się całości lub części jego praw i ulg, jak również zwiększyć jego odpowiedzialności i zobowiązania tak, jak są one, jedne i drugie, przewidziane przez niniejszą Konwencję, byleby wzmianka o tym zrzeczeniu się lub zwiększeniu była umieszczona w konosamencie wydanym załadowcy.
Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie stosuje się do umów frachtowych; jeżeli jednak Konosamenty są wydane w przypadku, gdy statek objęty jest umową frachtową, podlegają one warunkom niniejszej Konwencji. Żadne postanowienie zawarte w tych przepisach nie będzie uważane za przeszkodę do umieszczenia w konosamencie jakiegokolwiek dozwolonego postanowienia w sprawie awarii wspólnych.
Pomimo postanowień artykułów poprzednich, przewoźnikowi, kapitanowi lub agentowi przewoźnika i załadowcy, będzie wolno dla określonych towarów, jakie by one nie były, zawrzeć dowolną umowę na dowolnych warunkach, dotyczących odpowiedzialności i zobowiązań przewoźnika za te towary, jako też praw i ulg przewoźnika w związku z tymi towarami albo dotyczących zobowiązań co do stanu żeglowności statku, w stopniu w jakim ta umowa nie jest przeciwna porządkowi publicznemu, albo dotyczących pieczy lub staranności jego nadzorców lub agentów co do ładowania, manipulowania towarem, rozmieszczenia, przewozu, dozoru, pieczy i wyładowania towarów przewożonych morzem, byleby w tym przypadku żaden konosament nie był lub nie został wydany i aby warunki zawartej umowy były umieszczone w pokwitowaniu, które będzie dokumentem niehandlowym i będzie zawierać o tym wzmiankę.
Wszelka umowa w ten sposób zawarta, będzie miała pełną moc prawną.
Jednakże istniejąca zgoda co do tego, że ten artykuł nie będzie się stosował do zwykłych ładunków handlowych, dokonanych w toku zwykłych operacji handlowych, lecz jedynie do innych ładunków, gdzie charakter i warunki dóbr do przewozu, okoliczności, terminy i warunki przewozu, na jakich przewóz ma się odbyć, są tego rodzaju, że mogą uzasadnić umowę specjalną.
Żadne postanowienie niniejszej Konwencji nie zabrania przewoźnikowi lub załadowcy wprowadzenia do umowy postanowień, warunków, zastrzeżeń lub ulg, dotyczących zobowiązań i odpowiedzialności przewoźnika lub statku za straty lub szkody, wyrządzone towarom, lub dotyczących dozoru nad nimi, pieczy i manipulowania przed załadowaniem i po wyładowaniu statku, na którym są przewożone morzem.
Postanowienia niniejszej Konwencji nie zmieniają ani tych praw ani obowiązków przewoźnika, jakie wynikają z każdej obowiązującej w danej chwili ustawy, w odniesieniu do ograniczenia odpowiedzialności właścicieli statków morskich.
Niniejsza konwencja nie narusza postanowień konwencji międzynarodowych ani ustawodawstw krajowych regulujących odpowiedzialność z tytułu szkód jądrowych.
Postanowienia niniejszej konwencji mają zastosowanie do każdego konosamentu odnoszącego się do przewozu towarów między portami położonymi w dwóch różnych Państwach, jeżeli:
- bez względu na przynależność państwową statku, przewoźnika, załadowcy, odbiorcy lub innej osoby zainteresowanej.
Każde Umawiające się Państwo będzie stosowało postanowienia niniejszej konwencji do powyższych konosamentów.
Niniejszy artykuł nie narusza prawa Umawiającego się Państwa do zastosowania postanowień niniejszej konwencji do konosamentów nie objętych przepisami poprzednich ustępów.
Najpóźniej po upływie terminu dwuletniego, licząc od dnia podpisania Konwencji, Rząd Belgijski skomunikuje się z Rządami Wysokich Układających się Stron, które oświadczyły gotowość ratyfikowania Konwencji celem powzięcia decyzji, czy należy ją wprowadzić w życie. Dokumenty ratyfikacyjne będą złożone w Brukseli, w dniu, który będzie ustalony za wspólną zgodą między wspomnianymi Rządami. Pierwsze złożenie dokumentów ratyfikacyjnych będzie stwierdzone przez protokół podpisany przez przedstawicieli Państw, które wezmą w nim udział oraz przez Ministra Spraw Zagranicznych Belgii.
Późniejsze złożenia będą uskutecznione przez pisemną notyfikację, skierowaną do Rządu Belgijskiego z dołączonym dokumentem ratyfikacyjnym.
Uwierzytelniony za zgodność odpis protokołu dotyczącego pierwszego złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, notyfikacji wymienionych w poprzednim ustępie, jak również dołączonych do nich dokumentów ratyfikacyjnych, będzie niezwłocznie doręczony staraniem Rządu Belgijskiego w drodze dyplomatycznej Państwom, które podpisały niniejszą konwencję lub które do niej przystąpiły. W przypadkach wskazanych w poprzednim ustępie, wspomniany Rząd poda równocześnie do wiadomości datę, w której otrzymał notyfikację.
Państwa, nie sygnatariusze, będą mogły przystąpić do niniejszej Konwencji niezależnie od tego, czy były lub nie były reprezentowane na konferencji międzynarodowej w Brukseli.
Państwo, które pragnie przystąpić, zakomunikuje pisemnie swój zamiar Rządowi Belgijskiemu, przesyłając mu akt przystąpienia, który zostanie złożony w archiwach rzeczonego Rządu.
Rząd Belgijski prześle niezwłocznie wszystkim Państwom sygnatariuszom lub Państwom, które do Konwencji przystąpiły, uwierzytelnioną za zgodność notyfikację, jak również aktu przystąpienia, wskazując datę, w której otrzymał notyfikację.
Wysokie Układające się Strony mogą, w chwili podpisania, składania dokumentów ratyfikacyjnych lub w chwili przystąpienia oświadczyć, że przyjęcie przez nie tej Konwencji nie stosuje się bądź do pewnych, bądź do żadnego z autonomicznych Dominionów, kolonij, posiadłości, protektoratów, lub terytoriów zamorskich, znajdujących się pod ich zwierzchnictwem, lub władzą. Wobec tego mogą one później przystąpić oddzielnie w imieniu tego lub innego z tych autonomicznych Dominionów, kolonij, posiadłości, protektoratów lub terytoriów zamorskich, wyłączonych w ten sposób z ich pierwotnej deklaracji. Mogą one również, stosując się do tych postanowień, wypowiedzieć niniejszą Konwencję oddzielnie za jedno lub kilka Dominionów autonomicznych, kolonij, posiadłości, protektoratów lub terytoriów zamorskich, znajdujących się pod ich zwierzchnictwem lub władzą.
W odniesieniu do Państw, które wezmą udział w pierwszym złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, niniejsza Konwencja wywrze skutek w rok od daty protokołu tego złożenia. Co do Państw, które ją ratyfikują później, lub które do niej przystąpią, jak również w przypadkach, gdy wejście w życie nastąpi później i według art. 13 Konwencja wywrze skutek w 6 miesięcy po otrzymaniu przez Rząd Belgijski notyfikacji, przewidzianych w art. 11 ust. 2 i w art. 12 ust. 2.
Gdyby się zdarzyło, że jedno z Układających się Państw chciałoby wypowiedzieć niniejszą Konwencję, wypowiedzenie będzie notyfikowane pisemnie Rządowi Belgijskiemu, który niezwłocznie prześle uwierzytelniony odpis tej notyfikacji wszystkim innym Państwom, podając im do wiadomości datę, w której ją otrzymał.
Wypowiedzenie wywrze skutki tylko w stosunku do tego Państwa, które je zanotyfikuje, i w rok po otrzymaniu notyfikacji przez Rząd Belgijski.
Każde z Układających się Państw będzie miało możność spowodować zebranie nowej konferencji, celem poszukiwania ulepszeń niniejszej Konwencji, które mogłyby być wprowadzone do niej.
To z Państw, które by skorzystało z tej możności, winno zawiadomić na rok przed tym o swoim zamiarze inne państwa za pośrednictwem Rządu Belgijskiego, który podjąłby się zwołania konferencji.
Sporządzono w Brukseli w jedynym egzemplarzu, dnia 25 sierpnia 1924.
PROTOKÓŁ PODPISANIA.
Przystępując do podpisania Konwencji międzynarodowej o unifikacji pewnych przepisów w przedmiocie konosamentów, niżej podpisani Pełnomocnicy przyjęli niniejszy Protokół, który będzie miał taką samą ważność, jak gdyby postanowienia jego były zamieszczone w tekście Konwencji, do której on się odnosi.
Wysokie Układające się Strony będą mogły spowodować wywieranie skutków tej Konwencji, bądź nadając jej moc ustawy, bądź wprowadzając do swego ustawodawstwa krajowego, w formie do tego ustawodawstwa przystosowanej, przepisy przyjęte przez Konwencję.
Strony zastrzegają sobie wyraźnie prawo:
1) Dokładnego oznaczenia, że w przypadkach przewidzianych przez art. 4, ust. 2, od c) do p), okaziciel konosamentu może ustalać osobistą winę przewoźnika lub winy jego nadzorców, nie objęte przez paragraf a);
2) Stosowania, o ile to dotyczy krajowej żeglugi przybrzeżnej, art. 6 do wszelkich kategorii towarów, bez uwzględnienia ograniczenia umieszczonego w ostatnim ustępie rzeczonego artykułu.
Sporządzono w Brukseli, w jednym egzemplarzu, dnia 25 sierpnia 1924 r.
Ja, niżej podpisany Ambasador Jego Brytyjskiej Mości w Brukseli składając, w dniu 15 listopada 1924 r., mój podpis na Protokole Podpisania Międzynarodowej Konwencji o unifikacji pewnych przepisów, dotyczących konosamentów, czynię niniejszym, z polecenia mego Rządu, następujące Deklaracje:
Oświadczam, iż Rząd Jego Brytyjskiej Mości przyjmuje ostatnie zastrzeżenie w dodatkowym Protokole Konwencji o konosamentach;
Oświadczam dalej, że mój podpis dotyczy jedynie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej; zastrzegam prawo przystąpienia do tej Konwencji, zgodnie z art. 13, każdego z Brytyjskich Dominionów, Kolonij, Posiadłości Zamorskich i Protektoratów i każdego z terytoriów, nad którym Jego Brytyjska Mość wykonuje mandat.
Ambasador Jego Brytyjskiej Mości
w Brukseli.
Bruksela, dnia 15 listopada 1924.
CESARSKA AMBASADA JAPONII.
Nota dołączona do pisma J. E. P. Ambasadora Japonii z dnia 25 sierpnia 1925 r., do p. Ministra Spraw Zagranicznych Belgii.
W chwili podpisania Konwencji międzynarodowej o unifikacji pewnych przepisów w przedmiocie konosamentów, niżej podpisany, Pełnomocnik Japonii, uczynił następujące zastrzeżenia:
do czasu nowego zarządzenia, Japonia zastrzega sobie przyjęcie postanowień z p. a) do ustępu 2, art. 4.
Bruksela, dnia 25 sierpnia 1925 r.
Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 21 kwietnia 1936 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (27)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (2)
- Protokół zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów z dnia 25 sierpnia 1924 r.,zmieniona Protokołem z dnia 23 lutego 1968 r. Bruksela 1979.12.21.
- Protokół zmieniający Międzynarodową konwencję o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, podpisaną w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r. Bruksela.1968.02.23.
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (25)
- Wypowiedzenie przez szereg Państw Konwencji międzynarodowej o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, sporządzonej w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r.
- Uczestnictwo szeregu państw w Konwencji międzynarodowej o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących konosamentów wraz z Protokołem podpisania, sporządzonych w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r.
- Uczestnictwo Fidżi w Konwencji o ujednostajnieniu niektórych przepisów dotyczących zderzeń wraz z Protokołem podpisania i Konwencji o ujednostajnieniu niektórych przepisów dotyczących niesienia pomocy i ratownictwa morskiego wraz z Protokołem podpisania, sporządzonych w Brukseli dnia 23 września 1910 r., oraz w Konwencji międzynarodowej o ujednostajnieniu niektórych zasad dotyczących konosamentów, sporządzonej w Brukseli dnia 25 sierpnia 1924 r.