Art. 1. - Konwencja o przystąpieniu Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 r., oraz do Pierwszego i Drugiego Protokołu w sprawie jej wykładni przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Luksemburg.2005.04.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.10.57

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 sierpnia 2007 r.

ARTYKUŁ  1

Republika Czeska, Republika Estońska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Republika Węgierska, Republika Malty, Rzeczpospolita Polska, Republika Słowenii i Republika Słowacka niniejszym przystępują do:

a) Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie dnia 19 czerwca 1980 r., zwanej dalej "Konwencją z 1980 r.", w wersji po wprowadzeniu dostosowań i zmian dokonanych przez:

- Konwencję podpisaną w Luksemburgu dnia 10 kwietnia 1984 r., zwaną dalej "Konwencją z 1984 r.", o przystąpieniu Republiki Greckiej do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych,

- Konwencję podpisaną w Funchal dnia 18 maja 1992 r., zwaną dalej "Konwencją z 1992 r.", o przystąpieniu Królestwa Hiszpanii i Republiki Portugalskiej do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych,

- Konwencję podpisaną w Brukseli dnia 29 listopada 1996 r., zwaną dalej "Konwencją z 1996 r.", o przystąpieniu Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji do Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych,

b) Pierwszego Protokołu podpisanego dnia 19 grudnia 1988 r., zwanego dalej Pierwszym Protokołem z 1988 r., w sprawie wykładni przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, w wersji po wprowadzeniu dostosowań i zmian dokonanych w nim przez Konwencje z 1992 r. i 1996 r.;

c) Drugiego Protokołu podpisanego dnia 19 grudnia 1988 r., zwanego dalej Drugim Protokołem z 1988 r., przyznającego Trybunałowi Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich pewne uprawnienia do dokonywania wykładni Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych.