Art. 22. - Konwencja o przekazywaniu osób skazanych. Strasburg.1983.03.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1995.51.279

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 czerwca 2000 r.

Artykuł  22

Stosunek do innych konwencji i porozumień

1. Konwencja niniejsza nie narusza praw i zobowiązań wynikających z umów o ekstradycji i innych umów o współpracy międzynarodowej w sprawach karnych, dotyczących przekazywania osób pozbawionych wolności w celu konfrontacji lub złożenia zeznań.

2. Jeżeli dwie lub więcej stron zawarło lub zawrze w przyszłości umowę lub porozumienie o przekazywaniu skazanych albo w inny sposób uregulowało lub ureguluje swoje stosunki w tym zakresie, strony będą miały prawo stosowania takiej umowy, traktatu lub porozumienia zamiast postanowień niniejszej konwencji.

3. Niniejsza konwencja nie narusza prawa państw-stron Europejskiej konwencji o międzynarodowej mocy wiążącej orzeczeń karnych^*) do zawarcia dwu- lub wielostronnych umów w sprawach związanych z tą konwencją, w celu uzupełnienia jej postanowień lub ułatwienia stosowania jej zasad.

4. Jeżeli wniosek o przekazanie może być złożony zarówno na podstawie postanowień niniejszej konwencji, jak i Europejskiej konwencji o międzynarodowej mocy wiążącej orzeczeń karnych, lub innej umowy lub traktatu o przekazywaniu skazanych, państwo wzywające powinno w chwili składania wniosku określić jego podstawę.