Konwencja o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego. Wiedeń.1986.09.26.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.31.218

Akt obowiązujący

Wersja od: 24 kwietnia 1988 r.

KONWENCJA

o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego,

sporządzona w Wiedniu dnia 26 września 1986 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 26 września 1986 r. została sporządzona w Wiedniu Konwencja o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego.

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną z zastrzeżeniem, że Polska Rzeczpospolita Ludowa nie uważa się za związaną postanowieniami art. 13 ust. 2 tej konwencji; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 22 stycznia 1988 r.

(Tekst konwencji stanowi załącznik do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA

o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego,

sporządzona w Wiedniu dnia 26 września 1986 r.

Państwa Strony niniejszej konwencji,

świadome, że działalność jądrowa jest prowadzona w wielu państwach,

stwierdzając, że dla zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa działalności jądrowej były i są podejmowane wszechstronne środki mające na celu zapobieganie awariom jądrowym i minimalizowanie skutków jakiejkolwiek tego rodzaju awarii, w razie jej powstania,

dążąc do dalszego umocnienia współpracy międzynarodowej w dziedzinie bezpiecznego rozwoju i wykorzystywania energii jądrowej,

przekonane o konieczności stworzenia międzynarodowego systemu, który będzie sprzyjać natychmiastowemu udzielaniu pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego dla złagodzenia jego skutków,

odnotowując pożyteczność dwustronnych i wielostronnych porozumień o wzajemnej pomocy w tym zakresie,

odnotowując działalność Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w sprawie opracowania podstawowych założeń dotyczących wzajemnej pomocy w związku z awarią jądrową lub zagrożeniem radiologicznym,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Postanowienia ogólne

1. Państwa Strony będą współpracowały między sobą i z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej (zwaną dalej "Agencją"), zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji, i sprzyjały udzielaniu natychmiastowej pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego w celu zminimalizowania jej skutków i ochrony życia, mienia oraz środowiska przed działaniem uwolnionych substancji promieniotwórczych.

2. Dla ułatwienia takiej współpracy Państwa Strony mogą uzgadniać dwustronne lub wielostronne porozumienia lub, w razie gdy jest to celowe - łącznie jedne i drugie, w celu zapobieżenia lub zminimalizowania krzywdy i szkody, które mogą powstać w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego.

3. Państwa Strony będą się zwracać z prośbą do Agencji działającej w ramach swojego statutu o wykorzystanie jej możliwości zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji dla popierania, ułatwiania i podtrzymywania współpracy między Państwami Stronami, o której mowa w niniejszej konwencji.

Artykuł  2

Udzielanie pomocy

1. Jeżeli w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego Państwo Strona potrzebuje pomocy, niezależnie od tego, czy awaria taka lub zagrożenie wystąpiły na jego terytorium, pod jego jurysdykcją lub pod kontrolą, może zwrócić się z prośbą o udzielenie takiej pomocy przez każde inne Państwo Stronę, bezpośrednio lub za pośrednictwem Agencji i przez Agencję lub w odpowiednich przypadkach - przez inne międzynarodowe organizacje międzyrządowe (zwane dalej "organizacjami międzynarodowymi").

2. Państwo Strona zwracające się o pomoc określi zakres i rodzaj pomocy, o jaką się zwraca i - jeśli to praktycznie możliwe - dostarczy stronie udzielającej pomocy takich informacji, które mogą być dla niej konieczne dla określenia, w jakim stopniu prośba może być spełniona. W razie gdy Państwo Strona zwracające się o pomoc nie będzie w stanie określić jej zakresu i rodzaju, to wraz z Państwem Stroną udzielającym pomocy przeprowadzą wzajemne konsultacje dotyczące zakresu i rodzaju wymaganej pomocy.

3. Każde Państwo Strona, do którego zwrócono się o taką pomoc, podejmie natychmiastową decyzję i powiadomi Państwo Stronę zwracającą się o pomoc, bezpośrednio lub za pośrednictwem Agencji, czy jest w stanie udzielić wymaganej pomocy, a także o zakresie i warunkach, na jakich pomoc może być udzielona.

4. Państwa Strony, w ramach swoich możliwości, określą i powiadomią Agencję o ekspertach, wyposażeniu i materiałach, które mogłyby przeznaczyć dla udzielenia pomocy innym Państwom Stronom w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego, jak również o warunkach, w szczególności finansowych, na jakich mogłyby udzielać pomocy.

5. Każde Państwo Strona może zwrócić się z prośbą o udzielenie pomocy medycznej oraz o tymczasowe przemieszczenie na terytorium drugiego Państwa Strony osób objętych działaniem awarii jądrowej lub zagrożeniem radiologicznym.

6. W odpowiedzi na prośbę Państwa Strony lub Państwa Członkowskiego zwracającego się o pomoc w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego Agencja, działając zgodnie ze swoim statutem oraz postanowieniami niniejszej konwencji:

a) udostępni odpowiednie środki przeznaczone do tego celu,

b) niezwłocznie przekaże prośbę innym Państwom i organizacjom międzynarodowym, które mogą, według informacji Agencji, posiadać niezbędne środki, oraz

c) jeśli Państwo zwracające się o pomoc o to wystąpi, koordynuje na szczeblu międzynarodowym, pomoc, która w taki sposób może być udzielona.

Artykuł  3

Kierowanie pomocą i jej kontrola

Jeśli nie uzgodniono inaczej:

a) Państwo zwracające się o pomoc ponosi odpowiedzialność za ogólne kierowanie pomocą oraz jej kontrolę, koordynację i nadzór na swym terytorium. W tych przypadkach, kiedy pomoc obejmuje udostępnienie personelu, strona udzielająca pomocy powinna po konsultacji z państwem zwracającym się pomoc wyznaczyć osobę, która będzie odpowiadać za udostępniony przez tę stronę personel i wyposażenie oraz zapewni bezpośrednie operatywne kierownictwo nad personelem i wykorzystaniem sprzętu. Wyznaczona osoba powinna sprawować kierownictwo we współpracy z odpowiednimi organami państwa zwracającego się o pomoc,

b) Państwo zwracające się o pomoc zapewni w granicach swoich możliwości lokalne środki i usługi dla właściwego i skutecznego wykorzystania pomocy. Zapewni także ochronę personelu, sprzętu i materiałów dostarczonych w tym celu na jego terytorium przez stronę udzielającą pomocy lub w jej imieniu,

c) prawo własności do sprzętu i materiałów dostarczonych przez którąkolwiek ze stron na okres udzielania pomocy pozostaje nienaruszone, a ich zwrot będzie zapewniony,

d) Państwo Strona udzielające pomocy w odpowiedzi na prośbę, zgodnie z artykułem 2 ustęp 5, będzie koordynować tę pomoc na swoim terytorium.

Artykuł  4

Kompetentne organy i punkty kontaktowe

1. Każde Państwo Strona powiadomi Agencję oraz bezpośrednio lub za pośrednictwem Agencji inne Państwa Strony o swych właściwych organach i punktach kontaktowych upoważnionych do wystosowywania i przyjmowania próśb o pomoc oraz przyjmowania propozycji udzielania pomocy. Takie punkty kontaktowe i punkt operacyjny Agencji powinny być czynne w sposób ciągły.

2. Każde Państwo Strona niezwłocznie powiadomi Agencję o wszelkich zmianach, jakie mogą nastąpić w informacji, o której mowa w ustępie 1.

3. Agencja będzie regularnie i w trybie natychmiastowym przekazywać Państwom Stronom, Państwom Członkowskim i odpowiednim organizacjom międzynarodowym informacje, o których mowa w ustępach 1 i 2.

Artykuł  5

Funkcje Agencji

Państwa Strony zwracają się do Agencji, zgodnie z artykułem 1 ustęp 3 i bez naruszenia innych postanowień niniejszej konwencji, o:

a) zbieranie i upowszechnianie wśród Państw Stron i Państw Członkowskich informacji dotyczących:

i) ekspertów, sprzętu i materiałów, które mogą być dostępne w przypadku awarii jądrowych lub zagrożeń radiologicznych;

ii) metodologii, technologii i posiadanych wyników badań dotyczących reagowania na awarie jądrowe lub zagrożenia radiologiczne;

b) udzielanie, na prośbę Państwa Strony lub Państwa Członkowskiego, Pomocy w podanych niżej lub innych odpowiednich sprawach:

i) przygotowania zarówno planów działania w przypadku awarii jądrowych lub zagrożeń radiologicznych, jak i odpowiedniego prawodawstwa,

ii) opracowania dla personelu odpowiednich programów szkoleniowych w zakresie awarii jądrowych i zagrożeń radiologicznych,

iii) przekazywania próśb o pomoc i odpowiednich informacji w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego,

iv) opracowania odpowiednich programów kontroli poziomu promieniowania, procedur i norm,

v) przeprowadzenia badań na temat celowości utworzenia odpowiednich systemów kontroli poziomu promieniowania;

c) udostępnianie Państwu Stronie lub Państwu Członkowskiemu zwracającemu się o pomoc w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego odpowiednich środków z przeznaczeniem do przeprowadzenia wstępnej oceny awarii lub zagrożenia;

d) oferowanie Państwom Stronom i Państwom Członkowskim swych usług w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego;

e) ustanawianie i utrzymywanie więzi z odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi w celu uzyskiwania i wymiany odpowiednich informacji i danych, sporządzanie listy takich organizacji i udostępnianie jej Państwom Stronom, Państwom Członkowskim i wyżej wymienionym organizacjom.

Artykuł  6

Poufność i oświadczenia publiczne

1. Państwo zwracające się o pomoc i strona udzielająca pomocy zapewnią ochronę poufności każdej poufnej informacji, która stała się dla niej dostępna w związku z udzielaniem pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego. Informacje takie będą wykorzystywane wyłącznie w celach uprzednio uzgodnionej pomocy.

2. Strona udzielająca pomocy podejmie wszelkie działania w celu uzgodnienia, z Państwem zwracającym się o pomoc, informacji w sprawie pomocy związanej z awarią jądrową lub zagrożeniem radiologicznym, przed podaniem jej do wiadomości publicznej.

Artykuł  7

Zwrot kosztów

1. Strona udzielająca pomocy może zaproponować pomoc bez pokrycia kosztów przez Państwo zwracające się o pomoc. Rozważając możliwość udzielania pomocy na takiej zasadzie strona udzielająca pomocy weźmie pod uwagę:

a) charakter awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego,

b) miejsce powstania awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego,

c) potrzeby krajów rozwijających się,

d) szczególne potrzeby krajów nie posiadających urządzeń jądrowych i

e) inne ważne czynniki, mające z tym związek.

2. Jeśli pomoc udzielana jest w całości lub częściowo na zasadzie zwrotu kosztów, Państwo zwracające się o pomoc pokryje koszty poniesione przez stronę udzielającą pomocy za usługi świadczone przez osoby lub organizacje działające w jej imieniu oraz wszelkie koszty związane z udzielaniem pomocy w takim stopniu, w jakim nie zostały one bezpośrednio poniesione przez państwo zwracające się o pomoc. Jeśli nie uzgodni się inaczej, koszty zostaną zwrócone niezwłocznie, gdy tylko strona udzielająca pomocy przedstawi swój wniosek o zwrot kosztów państwu zwracającemu się o pomoc; w odniesieniu do kosztów innych niż miejscowe zapewnione będzie ich swobodne przekazywanie.

3. Niezależnie od postanowienia ustępu 2 strona udzielająca pomocy może w dowolnym czasie zrezygnować lub wyrazić zgodę na przedłużenie terminu zwrotu kosztów w całości lub częściowo. Przy rozpatrywaniu takiej rezygnacji lub przedłużenia terminu strony udzielające pomocy będą w należyty sposób uwzględniać potrzeby krajów rozwijających się.

Artykuł  8

Przywileje, immunitety i ułatwienia

1. Państwo zwracające się o pomoc udzieli personelowi strony udzielającej pomocy i personelowi działającemu w jego imieniu niezbędnych przywilejów, immunitetów i ułatwień dla wykonywania przezeń funkcji związanych z udzielaniem pomocy.

2. Państwo zwracające się o pomoc udzieli następujących przywilejów i immunitetów personelowi strony udzielającej pomocy lub personelowi działającemu w jej imieniu, o których to personelach zostało ono we właściwy sposób powiadomione i które zaakceptowało:

a) immunitetu od aresztowania, zatrzymania i postępowania sądowego, włącznie z jurysdykcją karną, cywilną i administracyjną ze strony Państwa zwracającego się o pomoc, w odniesieniu do działań lub zaniechania wykonywania przez personel swych obowiązków, oraz

b) zwolnienia z podatków, cła i innych opłat, z wyjątkiem tych, które z reguły dodawane są do wartości towarów lub świadczonych usług, w odniesieniu do wykonywanych przez personel funkcji związanych z udzielaniem pomocy.

3. Państwo zwracające się o pomoc zapewni stronie udzielającej pomocy:

a) zwolnienie z podatków, cła i innych opłat za sprzęt i mienie dostarczone przez stronę udzielającą pomocy na terytorium państwa zwracającego się o pomoc w celu udzielenia tej pomocy oraz

b) immunitet od zajęcia, konfiskaty lub rekwizycji takiego sprzętu i mienia.

4. Państwo zwracające się o pomoc zapewni zwrot takiego sprzętu i mienia. Na prośbę strony udzielającej pomocy Państwo zwracające się o pomoc dokona, w ramach swoich możliwości, przed zwrotem, niezbędnej dekontaminacji sprzętu zdatnego do dalszego wykorzystania.

5. Państwo zwracające się o pomoc ułatwi wjazd na swoje terytorium, pobyt i wyjazd personelowi zgłoszonemu zgodnie z ustępem 2, a także wywóz sprzętu i mienia wykorzystywanych w udzielaniu pomocy.

6. Z żadnego postanowienia niniejszego artykułu nie wynika obowiązek dla Państwa zwracającego się o pomoc udzielenia swoim obywatelom lub osobom zamieszkującym stale na jego terytorium przywilejów i immunitetów wymienionych w poprzednich ustępach.

7. Bez uszczerbku dla przywilejów i immunitetów wszyscy beneficjenci korzystający zgodnie z niniejszym artykułem z przywilejów i immunitetów są obowiązani przestrzegać praw i przepisów Państwa zwracającego się o pomoc; są oni obowiązani również do nieingerowania w wewnętrzne sprawy Państwa zwracającego się o pomoc.

8. Żadne z postanowień niniejszego artykułu w niczym nie narusza praw i obowiązków w odniesieniu do przywilejów i immunitetów wynikających z postanowień innych umów międzynarodowych lub norm międzynarodowego prawa zwyczajowego.

9. Przy podpisywaniu, ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu niniejszej konwencji albo przystąpieniu do niej Państwo może oświadczyć, że nie uważa się za związane, w całości lub części, postanowieniami ustępów 2 i 3.

10. Państwo Strona, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 9, może je wycofać w dowolnym czasie w drodze zawiadomienia o tym depozytariusza.

Artykuł  9

Tranzyt personelu, sprzętu i mienia

Każde Państwo Strona, na prośbę Państwa zwracającego się o pomoc lub strony udzielającej pomocy, będzie starało się ułatwić tranzyt przez swoje terytorium do i z Państwa zwracającego się o pomoc dla należycie uprzednio notyfikowanego personelu, sprzętu i mienia wykorzystywanego przy udzielaniu pomocy.

Artykuł  10

Roszczenia i kompensacja

1. Państwa Strony będą ściśle współpracowały na rzecz ułatwiania postępowania prawnego i załatwiania roszczeń zgodnie z niniejszym artykułem.

2. Jeżeli nie uzgodniono inaczej, Państwo zwracające się o pomoc, w razie śmierci lub zranienia osób, uszkodzenia lub utraty mienia albo zniszczenia środowiska, powstałych na jego terytorium lub na innych obszarach pod jego jurysdykcją lub kontrolą w toku udzielania żądanej pomocy:

a) nie będzie wszczynało postępowania sądowego przeciwko stronie udzielającej pomocy, osobom fizycznym lub innym podmiotom prawa działającym w jej imieniu,

b) przejmie odpowiedzialność za sprawy związane z postępowaniem sądowym i roszczeniami zgłoszonymi przez strony trzecie przeciwko stronie udzielającej pomocy lub przeciwko osobom fizycznym lub innym podmiotom prawa działającym w jej imieniu,

c) zapewni ochronę prawną stronie udzielającej pomocy, osobom fizycznym lub innym podmiotom prawa działającym w jej imieniu w odniesieniu do postępowania sądowego i roszczeń, o których mowa pod lit. b),

d) przyzna kompensatę stronie udzielającej pomocy, osobom fizycznym lub innym podmiotom prawa działającym w jej imieniu za:

i) śmierć lub zranienie osób będących personelem strony udzielającej pomocy lub osób działających w jej imieniu,

ii) utratę lub uszkodzenie sprzętu wielokrotnego stosowania lub materiałów wykorzystywanych przy udzielaniu pomocy,

z wyjątkiem przypadków celowych wykroczeń ze strony osób, które spowodowały śmierć, zranienie, utratę lub uszkodzenie.

3. Artykuł niniejszy w niczym nie narusza praw do kompensacji lub odszkodowania wynikających z innych stosownych umów międzynarodowych lub przepisów wewnętrznych każdego państwa.

4. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie zobowiązuje Państwa zwracającego się o pomoc do stosowania ustępu 2, w całości lub w części, w stosunku do swych obywateli lub osób stale zamieszkujących na jego terytorium.

5. Przy podpisywaniu, ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu niniejszej konwencji albo przystąpieniu do niej Państwo może oświadczyć, że :

a) nie uważa się za związane postanowieniami ustępu 2 w całości lub w części;

b) nie będzie stosować postanowień ustępu 2, w całości lub w części, w razie karygodnego niedbalstwa osób, które spowodowały śmierć, zranienie, utratę lub uszkodzenie.

6. Państwo Strona, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 5, może je wycofać w dowolnym czasie w drodze zawiadomienia o tym depozytariusza.

Artykuł  11

Zakończenie udzielania pomocy

Państwo zwracające się o pomoc lub strona udzielająca pomocy mogą w dowolnym czasie, po uprzednich konsultacjach i w drodze pisemnego zawiadomienia, żądać zakończenia udzielania pomocy otrzymywanej lub udzielanej na mocy niniejszej konwencji. Z chwilą wniesienia takiego żądania zainteresowane strony przeprowadzają wzajemne konsultacje w celu uzgodnienia przedsięwzięć dla należytego zakończenia udzielania pomocy.

Artykuł  12

Stosunek do innych porozumień międzynarodowych

Niniejsza konwencja nie narusza wzajemnych praw i zobowiązań Państw Stron, wynikających z istniejących porozumień międzynarodowych, obejmujących zagadnienia uregulowane niniejszą konwencją lub mogących wynikać z przyszłych porozumień międzynarodowych zawartych zgodnie z przedmiotem i celem niniejszej konwencji.

Artykuł  13

Rozstrzyganie sporów

1. W razie powstania sporu między Państwami Stronami lub między Państwem Stroną a Agencją odnośnie do interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, będące w sporze strony przeprowadzą wzajemne konsultacje w celu rozstrzygnięcia sporu w drodze negocjacji lub innych pokojowych środków rozstrzygania sporów, możliwych do zaakceptowania przez strony będące w sporze.

2. Jeśli spór tego rodzaju nie może być rozstrzygnięty między Państwami Stronami w ciągu jednego roku od zgłoszenia wniosku o przeprowadzenie konsultacji zgodnie z ustępem 1, na żądanie każdej z pozostających w sporze stron zostanie on przekazany do arbitrażu lub skierowany do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w celu rozstrzygnięcia. W razie przekazania sporu do arbitrażu, jeśli w ciągu sześciu miesięcy od daty zgłoszenia żądania strony pozostające w sporze nie będą w stanie osiągnąć porozumienia w sprawie powołania arbitrażu, każda ze stron będzie mogła zwrócić się do Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości lub do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z prośbą o mianowanie jednego lub więcej arbitrów. W razie sprzecznych żądań wysuniętych przez strony będące w sporze, żądanie, z jakim zwrócono się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, będzie miało priorytet.

3. Przy podpisywaniu, ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu niniejszej konwencji albo przystąpieniu do niej Państwo może oświadczyć, że nie uważa się za związane jedną lub obydwiema procedurami rozstrzygania sporów przewidzianymi w ustępie 2. Inne Państwa Strony nie będą związane procedurą rozstrzygania sporów przewidzianą w ustępie 2 w odniesieniu do Państwa Strony, dla którego takie oświadczenie nabrało mocy.

4. Państwo Strona, które złożyło oświadczenie zgodnie z ustępem 3, może je wycofać w dowolnym czasie w drodze zawiadomienia o tym depozytariusza.

Artykuł  14

Wejście w życie

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu dla wszystkich państw oraz Namibii, reprezentowanej przez Radę Narodów Zjednoczonych do spraw Namibii, w siedzibie Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej w Wiedniu i w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku odpowiednio od 26 września 1986 r. i 6 października 1986 r. do czasu jej wejścia w życie lub przez okres dwunastu miesięcy, zależnie od tego, który z tych okresów będzie dłuższy.

2. Państwo oraz Namibia reprezentowana przez Radę Narodów Zjednoczonych do spraw Namibii może wyrazić swoją zgodę na związanie się niniejszą konwencją w drodze podpisania lub złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia albo zatwierdzenia po podpisaniu z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia bądź w drodze złożenia dokumentu przystąpienia. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą złożone u depozytariusza.

3. Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od wyrażenia zgody na związanie się nią przez trzy państwa.

4. Dla każdego państwa wyrażającego zgodę na związanie się niniejszą konwencją po jej wejściu w życie stanie się ona obowiązująca dla tego państwa po upływie trzydziestu dni od dnia wyrażenia zgody.

5.

a) Niniejsza konwencja będzie otwarta do przystąpienia, zgodnie z niniejszym artykułem, dla organizacji międzynarodowych i regionalnych organizacji integracyjnych założonych przez suwerenne państwa i posiadających uprawnienia do prowadzenia negocjacji oraz zawierania i stosowania porozumień międzynarodowych w sprawach objętych niniejszą konwencją.

b) W sprawach należących do ich kompetencji takie organizacje będą w imieniu własnym stosowały prawa i wypełniały obowiązki, jakie niniejsza konwencja przewiduje dla Państw Stron.

c) Składając swój dokument przystąpienia, taka organizacja złoży depozytariuszowi oświadczenie określające zakres jej kompetencji w odniesieniu do spraw objętych niniejszą konwencją.

d) Organizacji takiej nie będą przysługiwały żadne dodatkowe głosy poza tymi, które przysługują państwom będącym jej członkami.

Artykuł  15

Stosowanie prowizoryczne

Przy podpisywaniu lub w dowolnym późniejszym terminie, zanim niniejsza konwencja wejdzie w stosunku do niego w życie, państwo może oświadczyć, że będzie ją stosować prowizorycznie.

Artykuł  16

Poprawki

1. Państwo Strona może proponować poprawki do niniejszej konwencji. Proponowana poprawka będzie skierowana do depozytariusza, który roześle ją niezwłocznie do wszystkich pozostałych Państw Stron.

2. Jeżeli większość Państw Stron zwróci się do depozytariusza z prośbą o zwołanie konferencji w celu rozpatrzenia proponowanych poprawek, depozytariusz zaprosi wszystkie Państwa Strony do uczestnictwa w konferencji, która rozpocznie się nie wcześniej niż po upływie trzydziestu dni od daty wystosowania zaproszenia. Wszelkie poprawki przyjęte przez konferencję większością dwóch trzecich głosów wszystkich Państw Stron zostaną umieszczone w protokole, który będzie otwarty do podpisu w Wiedniu i Nowym Jorku dla wszystkich Państw Stron.

3. Protokół wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni po wyrażeniu zgody przez trzy państwa na związanie się nim. W stosunku do każdego państwa wyrażającego zgodę na związanie się protokołem po jego wejściu w życie wejdzie on w życie po upływie trzydziestu dni od daty wyrażenia takiej zgody.

Artykuł  17

Wypowiedzenie

1. Państwo Strona może wypowiedzieć niniejszą konwencję w drodze pisemnej notyfikacji złożonej depozytariuszowi.

2. Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania przez depozytariusza notyfikacji.

Artykuł  18

Depozytariusz

1. Depozytariuszem niniejszej konwencji będzie Dyrektor Generalny Agencji.

2. Dyrektor Generalny Agencji powiadomi bezzwłocznie Państwa Strony i wszystkie inne państwa o:

a) każdym podpisaniu niniejszej konwencji lub protokołu poprawek,

b) każdym złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia albo przystąpienia, dotyczących niniejszej konwencji lub protokołu poprawek,

c) każdym oświadczeniu lub wycofaniu takiego oświadczenia zgodnie z artykułem 8, 10 i 13,

d) każdym oświadczeniu o prowizorycznym stosowaniu niniejszej konwencji, zgodnie z artykułem 15,

e) wejściu w życie niniejszej konwencji lub każdej poprawki do niej oraz

f) każdym wypowiedzeniu, notyfikowanym zgodnie z artykułem 17.

Artykuł  19

Teksty oryginalne i poświadczone kopie

Oryginał niniejszej konwencji, której teksty w językach angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim mają jednakową moc, zostanie złożony u Dyrektora Generalnego Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, który prześle jego poświadczone kopie Państwom Stronom i wszystkim innym państwom.

Na dowód czego niżej podpisani, odpowiednio upoważnieni, złożyli podpisy na niniejszej konwencji, otwartej do podpisu zgodnie z artykułem 14 ustęp 1.

Przyjęto przez Konferencję Generalną Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej podczas sesji specjalnej w Wiedniu dnia 26 września roku tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego szóstego.