Rozdział 5 - Kontrola. - Konwencja o ograniczeniu fabrykacji i o uregulowaniu podziału środków odurzających oraz protokół podpisania. Genewa.1931.07.13.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.12.97

Akt obowiązujący
Wersja od: 6 sierpnia 1951 r.

Rozdział  V.

Kontrola.

1.
a) Wysokie Układające się Strony zastosują do wszystkich środków odurzających grupy I postanowienia Konwencji Genewskiej, przewidziane jako mające zastosowanie do substancyj, wyszczególnionych w artykule 4 (lub postanowienia równoznaczne). Wysokie Układające się Strony zastosują również postanowienia te do przetworów morfiny i kokainy, objętych artkułem 4, oraz do wszystkich przetworów innych środków odurzających grupy I prócz przetworów, które mogą być wyjęte z pod działania Konwencji Genewskiej zgodnie z artykułem 8 tej konwencji.

b) Wysokie Układające się Strony zastosują do rozczynów albo roztworów morfiny albo kokainy, albo ich soli, w substancji nieczynnej, płynnej lub stałej, a zawierających 0,2% albo mniej morfiny albo 0,1% lub mniej kokainy, te same postanowienia, jakie się stosują do przetworów, zawierających wyższy odsetek tych narkotyków.

2.
Wysokie Układające się Strony zastosują do środków odurzających, które są lub mogą być objęte grupą II, następujące postanowienia Konwencji Genewskiej lub postanowienia równoznaczne:
a)
Postanowienia artykułów 6 i 7, o ile dotyczą one fabrykacji, wwozu, wywozu i handlu hurtowego temi środkami odurzającemi;
b)
Postanowienia rozdziału V z wyjątkiem tych, które dotyczą mieszanek, zawierających jeden z tych środków odurzających, a które nadają się do normalnego stosowania leczniczego;
c)
Postanowienia ustępów 1 b, c i e i ustępu 2 artykułu 22, przyczem przyjmuje się, że:
1)
dane statystyczne wwozu i wywozu mogą być przysyłane corocznie zamiast kwartalnie i
2)
ustęp 1 b oraz ustęp 2 artykułu 22 nie będą miały zastosowania do przetworów, zawierających te środki odurzające.
1.
Rządy, które wydadzą pozwolenie wywozu na środek odurzający, objęty lub mogący być objętym grupą I, przeznaczone dla krajów lub terytorjów, do których ani niniejsza Konwencja, ani Konwencja Genewska nie mają zastosowania, winny bezzwłocznie zawiadomić o tem Stały Komitet Centralny. Przyjmuje się, że, o ile żądania wywozu obejmą ilości, wynoszące 5 kg lub więcej, pozwolenie nie będzie wydane, dopóki Rząd nie upewni się w Stałym Komitecie Centralnym, że wywóz nie spowoduje przekroczenia obliczeń dla wwożącego kraju lub terytorjum. O ile Stały Komitet Centralny zawiadomi, że przekroczenie nastąpi, Rząd nie zezwoli na wywóz ilości, która mogłaby spowodować przekroczenie.
2.
O ile z zestawień wwozu i wywozu, kierowanych do Stałego Komitetu Centralnego lub z notyfikacyj, czynionych temu Komitetowi z punktem poprzednim, wynika, że ilość wywożona lub której wywóz był dozwolony do jakiegokolwiek kraju lub terytorjum, przekracza całość obliczeń, określonych w artykule 5 dla danego kraju lub terytorjum na dany rok, powiększoną o ustalone ilości wywiezione, Komitet zawiadomi bezzwłocznie o tem wszystkie Wysokie Układające się Strony. Strony te nie będą mogły udzielać dalszych pozwoleń w danym roku na żaden nowy wywóz do danego kraju lub terytorjum z wyjątkiem:
1)
w przypadku, gdy obliczenie dodatkowe będzie dostarczone zarówno na wszelkie ilości wwożone w nadmiarze, jak na żądaną ilość dodatkową, lub
2)
w przypadkach wyjątkowych, gdy wywóz jest, zdaniem rządu kraju wywożącego, niezbędny dla dobra ludzkości lub dla leczenia chorych.
3. 10
Stały Komitet Centralny przygotuje corocznie wykaz, zawierający dla każdego kraju lub terytorjum za rok poprzedni:
a)
obliczenia każdego środka odurzającego,
b)
ilość każdego środka odurzającego spożytego,
c)
ilość każdego środka odurzającego fabrykowanego,
d)
ilość każdego środka odurzającego przerobionego,
e)
ilość każdego środka odurzającego wwiezionego,
f)
ilość każdego środka odurzającego wywiezionego,
g)
ilość każdego środka odurzającego, zużytego przy wyrobie przetworów, na których wywóz pozwolenia wywozowe nie są wymagane.

Jeżeli z tego wykazu wynika, że jedna z Wysokich Układających się Stron nie wykonała lub mogła nie wykonać zobowiązań, przewidzianych w niniejszej Konwencji, Komitet będzie miał prawo żądać od niej wyjaśnień za pośrednictwem Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, stosując procedurę, przewidzianą w punktach 2 do 7 artykułu 24 Konwencji Genewskiej.

Komitet ogłosi możliwie najwcześniej wykazy wspomniane wyżej oraz streszczenie wyjaśnień udzielonych lub żądanych, zgodnie z poprzednim ustępem, zarówno jak wszelkie uwagi, dotyczące tych wyjaśnień lub żądań wyjaśnienia, chyba, że uzna to za zbyteczne.

Ogłaszając dane statystyczne i inne wiadomości otrzymane na podstawie niniejszej Konwencji, Stały Komitet Centralny dołoży starań, aby w tych wydawnictwach nie umieszczać żadnych wskazówek, mogących ułatwić operacje spekulantów lub szkodzić legalnemu handlowi którejkolwiek z Układających się Stron.

10 Art. 14 paragraf 3 zmieniony przez ust. 3 załącznika do Protokołu zmieniającego Umowy, Konwencje i Protokoły o środkach odurzających, zawarte w Hadze 23 stycznia 1912 r., w Genewie 11 lutego 1925 r., 19 lutego 1925 r. i 13 lipca 1931 r., w Bangkoku 27 listopada 1931 r. i w Genewie 26 czerwca 1936 r. (Dz.U.52.9.50) z dniem 6 sierpnia 1951 r.