Rozdział 4 - Zakazy i ograniczenia. - Konwencja o ograniczeniu fabrykacji i o uregulowaniu podziału środków odurzających oraz protokół podpisania. Genewa.1931.07.13.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.12.97

Akt obowiązujący
Wersja od: 6 sierpnia 1951 r.

Rozdział  IV.

Zakazy i ograniczenia.

1.
Wysokie Układające się Strony zakażą wywożenia z ich terytorjów dwuacetylomorfiny i jej soli, jak również przetworów, zawierających dwuacetylomorfinę albo jej sole.
2.
Jednakże na żądanie Rządu jakiegokolwiek kraju, w którym dwuacetylomorfina nie jest fabrykowana, każda Wysoka Układająca się Strona będzie mogła zezwolić na wywóz do wyżej wspomnianego kraju dwuacetylomorfiny, jej soli i przetworów, zawierających dwuacetylomorfinę albo jej sole w ilościach, niezbędnych do celów leczniczych i naukowych danego kraju, pod warunkiem, że to żądanie będzie zaopatrzone w świadectwo wwozu, a przesyłka zostanie skierowana pod adresem organu rządowego, oznaczonego w świadectwie wwozu.
3.
Cała ilość w ten sposób wwieziona będzie rozdzielona przez Rząd kraju wwożącego i pod jego odpowiedzialnością.
1.
Handel i fabrykacja w celach handlowych wszelkich przetworów pochodnych któregokolwiek z alkaloidów fenantrenowych opjum albo też alkaloidów ekgoninowych liści koka, nieużywanych do dnia dzisiejszego do celów leczniczych lub naukowych, nie będą dozwolone w jakimkolwiek kraju lub terytorjum, dopóki wartość lecznicza lub naukowa danego przetworu nie będzie ustalona w sposób uznany za zadowalający przez Rząd zainteresowany.

W takim razie ilości, których fabrykacja jest dozwolona, nie powinny w oczekiwaniu postanowień wymienionych później, przekraczać całej ilości potrzebnej wewnątrz kraju lub terytorjum do celów leczniczych lub naukowych oraz ilości, potrzebnej do pokrycia zapotrzebowań wywozowych, dopóki postanowienia niniejszej Konwencji nie będą miały zastosowania do danego przetworu, chyba, że rząd zdecyduje, że dany przetwór nie wywołuje nałogu lub może być przerobiony na przetwór, wywołujący nałóg.

2. 4
Wysoka Umawiająca się Strona, która zezwoli na handel lub wyrób w celach handlowych jednego z tych przetworów, zawiadomi o tym natychmiast Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, który zakomunikuje tę notyfikację innym Wysokim Umawiającym się Stronom oraz Światowej Organizacji Zdrowia.
3. 5
Światowa Organizacja Zdrowia postanowi, zasięgnąwszy opinii mianowanego przez siebie komitetu ekspertów, czy dany przetwór może wywołać toksykomanię (i powinien być z tego względu potraktowany tak jak "środki odurzające", wymienione w podgrupie a) grupy I), czy też może być przerobiony na jeden z tych samych środków (i z tego względu potraktowany tak jak "środki odurzające", wymienione w podgrupie b) grupy I lub w grupie II).
4. 6
O ile Światowa Organizacja Zdrowia postanowi, zasięgnąwszy opinii mianowanego przez siebie komitetu ekspertów, że dany przetwór nie będąc "środkiem odurzającym" zdolnym wywołać toksykomanię może być przerobiony na taki środek, sprawa, czy ten "środek odurzający" należy do podgrupy b) grupy I czy do grupy II, będzie przedłożona do decyzji komitetu trzech ekspertów, wykwalifikowanych do zbadania stron naukowych i technicznych kwestii. Dwóch z tych ekspertów będzie wyznaczonych odpowiednio przez Rząd zainteresowany i przez komisję środków odurzających Rady Gospodarczej i Społecznej, a trzeciego wyznaczą dwaj wyżej wymienieni.
5. 7
Każde postanowienie, powzięte zgodnie z dwoma poprzednimi paragrafami, będzie podane do wiadomości Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, który zakomunikuje je wszystkim Członkom Organizacji oraz Państwom, nie będącym jej członkami, wymienionym w artykule 28.
6. 8
Jeżeli z tych orzeczeń wynika, że rzeczony przetwór może wywołać nałóg lub być przerobiony na środek odurzający, mogący wywołać nałóg, Wysokie Układające się Strony natychmiast po otrzymaniu zawiadomienia Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych zastosują do danego środka odurzającego sposób postępowania, przewidziany w niniejszej Konwencji w zależności od tego, czy będzie objęty grupą I, czy też grupą II.
7. 9
Na żądanie każdej z Wysokich Układających się Stron, skierowane do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, wszelkie orzeczenia tego rodzaju będą mogły być poddane rewizji na zasadzie nabytego doświadczenia i zgodnie z wyżej podaną procedurą.
1.
Przywóz lub wywóz jakiegokolwiek środka odurzającego, pochodzącego z terytorjum jednej z Wysokich Układających się Stron, lub przeznaczonego dla tego terytorjum, będzie dopuszczalny jedynie zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji.
2.
Przewóz jakiegokolwiek środka odurzającego do jakiegokolwiek kraju lub terytorjum i w jakimkolwiek roku nie może przekraczać całości obliczeń, określonych w artykule 5 i ilości wywiezionej z danego kraju lub terytorjum w ciągu tego samego roku po odliczeniu ilości, jaka w danym kraju lub terytorjum była w ciągu tego samego roku fabrykowana.
4 Art. 11 paragraf 2 zmieniony przez ust. 3 załącznika do Protokołu zmieniającego Umowy, Konwencje i Protokoły o środkach odurzających, zawarte w Hadze 23 stycznia 1912 r., w Genewie 11 lutego 1925 r., 19 lutego 1925 r. i 13 lipca 1931 r., w Bangkoku 27 listopada 1931 r. i w Genewie 26 czerwca 1936 r. (Dz.U.52.9.50) z dniem 6 sierpnia 1951 r.
5 Art. 11 paragraf 3 zmieniony przez ust. 3 załącznika do Protokołu zmieniającego Umowy, Konwencje i Protokoły o środkach odurzających, zawarte w Hadze 23 stycznia 1912 r., w Genewie 11 lutego 1925 r., 19 lutego 1925 r. i 13 lipca 1931 r., w Bangkoku 27 listopada 1931 r. i w Genewie 26 czerwca 1936 r. (Dz.U.52.9.50) z dniem 6 sierpnia 1951 r.
6 Art. 11 paragraf 4 zmieniony przez ust. 3 załącznika do Protokołu zmieniającego Umowy, Konwencje i Protokoły o środkach odurzających, zawarte w Hadze 23 stycznia 1912 r., w Genewie 11 lutego 1925 r., 19 lutego 1925 r. i 13 lipca 1931 r., w Bangkoku 27 listopada 1931 r. i w Genewie 26 czerwca 1936 r. (Dz.U.52.9.50) z dniem 6 sierpnia 1951 r.
7 Art. 11 paragraf 5 zmieniony przez ust. 3 załącznika do Protokołu zmieniającego Umowy, Konwencje i Protokoły o środkach odurzających, zawarte w Hadze 23 stycznia 1912 r., w Genewie 11 lutego 1925 r., 19 lutego 1925 r. i 13 lipca 1931 r., w Bangkoku 27 listopada 1931 r. i w Genewie 26 czerwca 1936 r. (Dz.U.52.9.50) z dniem 6 sierpnia 1951 r.
8 Art. 11 paragraf 6 zmieniony przez ust. 3 załącznika do Protokołu zmieniającego Umowy, Konwencje i Protokoły o środkach odurzających, zawarte w Hadze 23 stycznia 1912 r., w Genewie 11 lutego 1925 r., 19 lutego 1925 r. i 13 lipca 1931 r., w Bangkoku 27 listopada 1931 r. i w Genewie 26 czerwca 1936 r. (Dz.U.52.9.50) z dniem 6 sierpnia 1951 r.
9 Art. 11 paragraf 7 zmieniony przez ust. 3 załącznika do Protokołu zmieniającego Umowy, Konwencje i Protokoły o środkach odurzających, zawarte w Hadze 23 stycznia 1912 r., w Genewie 11 lutego 1925 r., 19 lutego 1925 r. i 13 lipca 1931 r., w Bangkoku 27 listopada 1931 r. i w Genewie 26 czerwca 1936 r. (Dz.U.52.9.50) z dniem 6 sierpnia 1951 r.