Konwencja o kontroli i cechowaniu wyrobów z metali szlachetnych. Wiedeń.1972.11.15.
Dz.U.2007.46.297
Akt obowiązującyKONWENCJA
o kontroli i cechowaniu wyrobów z metali szlachetnych,
sporządzona w Wiedniu dnia 15 listopada 1972 r.
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 15 listopada 1972 r. została sporządzona w Wiedniu Konwencja o kontroli i cechowaniu wyrobów z metali szlachetnych, w następującym brzmieniu:
Przekład
KONWENCJA
o kontroli i cechowaniu wyrobów z metali szlachetnych
Preambuła
Republika Austrii, Republika Finlandii, Królestwo Norwegii, Republika Portugalska, Królestwo Szwecji, Konfederacja Szwajcarska oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
pragnąc ułatwić międzynarodowy handel wyrobami z metali szlachetnych i jednocześnie zapewnić ochronę konsumenta, wymaganą ze względu na szczególny charakter tych wyrobów,
Wziąwszy pod uwagę, że międzynarodowa harmonizacja norm i uregulowań technicznych oraz wytycznych dotyczących metod i procedur kontroli oraz cechowania wyrobów z metali szlachetnych stanowi cenny przyczynek do swobodnego przepływu takich wyrobów;
Wziąwszy pod uwagę, iż ową harmonizację powinno uzupełnić wzajemne uznawanie kontroli i cechowania, a zatem pragnąc promować i kontynuować współpracę pomiędzy swymi urzędami probierczymi i właściwymi władzami;
Zważywszy na fakt, że od Umawiających się Państw - stron Konwencji nie wymaga się obowiązkowego cechowania, oraz że opatrywanie znakami przewidzianymi w Konwencji przeprowadza się dobrowolnie;
uzgodniły, co następuje: 1
I.
Zakres i oddziaływanie
Zakres i oddziaływanie
Dla celów niniejszej konwencji określenie "wyroby z metali szlachetnych" oznacza wyroby z platyny, złota, palladu, srebra, i ich stopów - zgodnie z definicją, która zawarta jest w załączniku I.
Umawiające się Państwa nie będą miały obowiązku stosować postanowień ustępu 1 artykułu 1 do wyrobów z metali szlachetnych, które - po zgłoszeniu do upoważnionego urzędu probierczego, poddaniu kontroli i ocechowaniu zgodnie z artykułem 3 - zostały zmienione przez domieszki lub w jakikolwiek inny sposób.
II.
Kontrola i sankcje
Kontrola i sankcje
Postanowienia niniejszej konwencji nie będą uniemożliwiały Umawiającym się Państwom przeprowadzania badań kontrolnych wyrobów z metali szlachetnych, opatrzonych znakami przewidzianymi w niniejszej konwencji. Badania takie nie będą prowadzone w sposób nadmiernie zakłócający import i sprzedaż wyrobów z metali szlachetnych ocechowanych zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji.
Umawiające się Państwa upoważniają niniejszym depozytariusza do zarejestrowania Wspólnej Cechy Kontroli opisanej w Załączniku II w Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO), zgodnie z Konwencją paryską o ochronie własności przemysłowej - jako państwowego stempla probierczego każdego Umawiającego się Państwa. Depozytariusz dokona takiej rejestracji również w odniesieniu do Umawiającego się Państwa, dla którego niniejsza konwencja wejdzie w życie w późniejszym terminie, a także w odniesieniu do państw przystępujących do niniejszej konwencji.
III.
Stały Komitet i poprawki
Stały Komitet i poprawki
przegląd oraz, w razie konieczności, proponowanie poprawek do Załączników do niniejszej Konwencji;
podejmowanie decyzji w sprawach technicznych, zgodnie z postanowieniami zawartymi w Załącznikach;
rozpatrywanie i przegląd oddziaływania niniejszej konwencji;
rozwijanie i kontynuacja współpracy technicznej i administracyjnej między Umawiającymi się Państwami w sprawach objętych niniejszą konwencją;
rozpatrywanie środków zapewniających jednakową interpretację i stosowanie postanowień niniejszej konwencji;
wspieranie stosownej ochrony znaków przed ich fałszowaniem i nadużywaniem;
wydawanie zaleceń w przypadkach zaistnienia spraw ujętych w postanowieniach ustępu 2 artykułu 9 lub w celu rozstrzygnięcia wszelkich sporów, wynikających z oddziaływania niniejszej konwencji, zgłoszonych do Stałego Komitetu;
badanie, czy uregulowania istniejące w państwie zainteresowanym przystąpieniem do konwencji spełniają wymagania niniejszej konwencji i jej załączników, oraz sporządzanie raportów w tej sprawie w celu ich rozważenia przez Umawiające się Państwa.
IV.
Postanowienia końcowe Przystąpienie do Konwencji 12
Postanowienia końcowe Przystąpienie do Konwencji 12
V.
Wypowiedzenie
Wypowiedzenie
Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszą konwencję pod warunkiem, że z dwunastomiesięcznym wyprzedzeniem w pisemnej formie zawiadomi o tym depozytariusza, który powiadomi wszystkie Umawiające się Państwa lub na innych warunkach, które zostaną uzgodnione przez Umawiające się Państwa. Wszystkie Umawiające się Państwa zobowiązują się, że w przypadku wypowiedzenia konwencji, nie będą wykorzystywać po wypowiedzeniu Wspólnej Cechy Kontroli do żadnych celów.
VI.
Ratyfikacja
Ratyfikacja
NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.
SPORZĄDZONO w Wiedniu dnia piętnastego listopada 1972 r., po jednym egzemplarzu w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, które zostaną złożone Rządowi Szwecji, który przekaże uwierzytelnione kopie wszystkim pozostałym państwom - sygnatariuszom i przystępującym do konwencji.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej konwencji,
- postanowienia konwencji są przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 19 lipca 2005 r.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr I 17
Definicje i wymagania techniczne
Definicje i wymagania techniczne
Dla potrzeb niniejszej konwencji stosuje się następujące definicje:
1.1 Metale szlachetne
Metalami szlachetnymi są platyna, złoto, pallad i srebro. Metalem o największej wartości jest platyna, następnie złoto, pallad oraz srebro.
1.2 Stop metalu szlachetnego
Stopem metalu szlachetnego jest roztwór stały zawierający co najmniej jeden metal szlachetny.
1.3 Wyrób z metalu szlachetnego
Wyrobem z metalu szlachetnego jest każdy wyrób jubilerski, złotniczy, srebrniczy, zegarmistrzowski i każdy inny przedmiot wykonany w całości lub części z metali szlachetnych lub ich stopów. Określenie "w części" oznacza, że wyrób z metalu szlachetnego może zawierać
i. części niemetaliczne;
ii. części wykonane z metali nieszlachetnych z przyczyn technicznych i/lub dekoracyjnych (patrz: ustęp 1.5 poniżej).
1.4. Wyrób z metalu szlachetnego mieszanego
Wyrobem z metalu szlachetnego mieszanego jest wyrób składający się z dwóch lub więcej stopów metalu szlachetnego.
1.5 Wyrób wielometalowy
Wyrób wielometalowy składa się z części z metalu szlachetnego oraz części z metalu innego niż szlachetny.
1.6 Próba
Termin "próba" oznacza zawartość określonego metalu szlachetnego wyrażoną liczbą jednostek wagowych metalu przypadających na tysiąc jednostek wagowych stopu.
1.7 Określona próba
Termin "określona próba" oznacza ustaloną minimalną zawartość określonych metali szlachetnych, wyrażoną liczbą jednostek wagowych metalu przypadających na tysiąc jednostek wagowych stopu.
1.8 Powlekanie/platerowanie
Powłoką lub platerem jest jedna lub więcej warstw materiału dopuszczonego przez Stały Komitet, nałożona na całość lub część powierzchni wyrobu z metalu szlachetnego za pomocą procesu chemicznego, elektrochemicznego, mechanicznego lub fizycznego.
1.9 Metale nieszlachetne
Metalem nieszlachetnym jest każdy metal z wyjątkiem platyny, złota, palladu oraz srebra.
1.10 Badanie
Termin "badanie" oznacza analizę ilościową stopu metalu szlachetnego z zastosowaniem metody zdefiniowanej w ustępie 3.2 załącznika II.
1.11 Inne definicje i dodatkowe szczegóły
Stały Komitet może wprowadzić inne definicje oraz ustalić dodatkowe szczegóły.
2. Wymagania techniczne
2.1 Wyroby nieobjęte Konwencją
Niniejsza Konwencja nie dotyczy:
a) wyrobów wykonanych ze stopów o próbie niezdefiniowanej przez Stały Komitet;
b) wyrobów o przeznaczeniu medycznym, dentystycznym, weterynaryjnym, naukowym lub technicznym,
c) monet stanowiących prawne środki płatnicze;
d) części lub niekompletnych półfabrykatów (np. części metalowych lub warstw powierzchniowych);
e) surowców takich jak sztabki, blachy, druty, czy rury,
f) wyrobów z metali nieszlachetnych pokrytych metalem szlachetnym,
g) innych przedmiotów wyłączonych przez Stały Komitet.
W związku z powyższym, wyroby wymienione w punktach od a) do g) powyżej nie podlegają cechowaniu Wspólną Cechą Kontroli.
2.2 Określone próby obowiązujące na mocy niniejszej konwencji
Z zastrzeżeniem artykułu 1 ustęp 2 niniejszej konwencji, określone próby, które obowiązują na mocy niniejszej konwencji definiuje Stały Komitet.
2.3 Tolerancja
Tolerancja ujemna w stosunku do określonych prób umieszczonych na wyrobie jest niedopuszczalna.
2.4 Stosowanie stopu lutowniczego
2.4.1 Obowiązują następujące zasady:
a) Stop lutowniczy stosować wolno wyłącznie do łączenia elementów.
b) Określona próba stopu lutowniczego powinna być taka sama, jak określona próba wyrobu.
c) Jeśli używa się stopu lutowniczego o niższej określonej próbie, cały wyrób powinien posiadać dopuszczoną określoną próbę.
2.4.2 Stały Komitet określa wyjątki o charakterze praktycznym od powyższej zasady oraz inne metody łączenia.
2.5 Stosowanie części z metali nieszlachetnych i części niemetalicznych w wyrobach z metali szlachetnych
2.5.1 Dopuszcza się stosowanie części z metali nieszlachetnych i części niemetalicznych w wyrobach z metali szlachetnych w celu związanym z funkcją mechaniczną, do której metale szlachetne są nieodpowiednie ze względu na wytrzymałość lub trwałość, z zastrzeżeniem następujących warunków:
a) Jeśli części z metali nieszlachetnych i części niemetalicznych są widoczne, muszą wyraźnie odróżniać się pod względem koloru od metalu szlachetnego.
b) Nie mogą być pokryte metalem szlachetnym ani być obrabiane w taki sposób, aby sprawiać wrażenie metalu szlachetnego.
c) Nie należy ich używać w celu wzmocnienia, zwiększenia wagi lub wypełnienia wyrobu.
d) W miarę możliwości części z metali nieszlachetnych muszą być oznaczone jako "METAL".
2.5.2 Stały Komitet może wprowadzić dodatkowe szczegóły lub wyjątki dotyczące części z metali nieszlachetnych, jak również części i substancji niemetalicznych.
2.6. Wyroby wielometalowe
2.6.1 Dla celów dekoracyjnych dozwolone jest stosowanie części z metali nieszlachetnych i części niemetalicznych w wyrobach z metali szlachetnych, z zastrzeżeniem poniższych warunków:
a) Zakres części z metali nieszlachetnych i części niemetalicznych powinien być wyraźnie widoczny.
b) Części te muszą odróżniać się kolorem od metalu szlachetnego (tj. nie mogą być pokrywane metalem szlachetnym ani poddawane obróbce w taki sposób, aby przypominały wyglądem metal szlachetny).
c) Części z metali nieszlachetnych muszą być oznaczone jako "METAL".
2.6.2 Stały Komitet może wprowadzić dodatkowe szczegóły lub wyjątki.
2.7. Powlekanie wyrobów z metali szlachetnych
Decyzje o dopuszczalnych powłokach i wyjątkach z przyczyn technicznych podejmuje Stały Komitet.
ZAŁĄCZNIK Nr II 18
Kontrola ze strony upoważnionych urzędów probierczych
Kontrola ze strony upoważnionych urzędów probierczych
1.1 Upoważniony urząd probierczy (zwany dalej "urzędem probierczym") powinien spełniać warunki i wymagania określone w ustępie 2 artykułu 5 niniejszej konwencji, nie tylko w chwili powiadomienia Depozytariusza, ale przez cały czas trwania działalności po powiadomieniu Depozytariusza.
1.2 Urząd probierczy bada spełnianie warunków załącznika I do niniejszej konwencji przez wyroby z metali szlachetnych przedstawianych mu do ocechowania Wspólną Cechą Kontroli.
1.3 W celu zbadania wyrobów z metali szlachetnych urząd probierczy powinien co do zasady posiadać odpowiednie laboratorium badawcze. Co do zasady laboratorium powinno umożliwiać analizę wyrobów z metali szlachetnych, które zostały przedstawione do ocechowania Wspólną Cechą Kontroli, zgodnie z zatwierdzonymi metodami badawczymi (patrz ustęp 3.2 poniżej). Urząd probierczy może podzlecać prowadzenie badań. Warunki podzlecania prowadzenia badań określa Stały Komitet. Ponadto urząd probierczy wydaje wytyczne dotyczące wymagań z zakresu oceny laboratorium badawczego.
1.4 W celu wykazania swojej kompetencji laboratorium powinno być akredytowane zgodnie z normą ISO 17025 albo wykazać równoważny poziom kompetencji.
1.5 Równoważny poziom kompetencji zostaje osiągnięty, kiedy urząd probierczy korzysta z systemu zarządzania, który spełnia główne wymagania normy ISO 17025 i z powodzeniem bierze udział w międzynarodowym programie badań biegłości o nazwie "Round Robin". Round Robin organizowany jest przez Stały Komitet lub przez inny organ wyznaczony przez Stały Komitet. Stały Komitet ustala zasady osiągania i weryfikacji równoważnego poziomu kompetencji. Stały Komitet wydaje również wytyczne dotyczące Round Robin, w tym dotyczące poziomu uczestnictwa oraz kryteriów efektywności.
1.6 Stały Komitet dostarcza dalszych wskazówek dotyczących wymagań wspomnianych w ustępie 2 artykułu 5 niniejszej konwencji, zwłaszcza dotyczących niezależności pracowników urzędu probierczego.
2. Badanie
2.1 W przypadku uznania wyrobu przez urząd probierczy za kompletny w odniesieniu do wszystkich jego części metalowych i jeśli jest on zgodny z postanowieniami załącznika I do niniejszej konwencji, urząd probierczy, na żądanie, oznacza taki wyrób swoim znakiem urzędu probierczego i Wspólną Cechą Kontroli. W przypadkach zastosowania Wspólnej Cechy Kontroli urząd probierczy zadba, by przed opuszczeniem jego siedziby wyrób został należycie ocechowany zgodnie z postanowieniami poniższych ustępów.
2.2 Badanie wyrobów z metali szlachetnych przedstawionych do ocechowania Wspólną Cechą Kontroli obejmuje następujące dwa etapy:
a) ocenę jednorodności partii wyrobów,
b) oznaczenie próby stopu (badanie).
2.3 Celem badania jest ocena zgodności stopu lub wyrobu z metalu szlachetnego.
3. Metody badawcze i metody analizy
3.1 W celu oceny jednorodności partii wyrobów urząd probierczy może wykorzystać dowolną metodę badawczą określoną przez Stały Komitet.
3.2 Na potrzeby badania wyrobów z metali szlachetnych urząd probierczy wykorzystuje dowolną zatwierdzoną metodę analizy określoną przez Stały Komitet.
4. Pobieranie próbek
Liczba wyrobów pobranych z danej partii oraz liczba próbek pobranych z wyrobów do badania i analizy powinna wystarczyć dla ustalenia jednorodności partii i zweryfikowania, czy wszystkie skontrolowane wyroby należące do partii odpowiadają wymaganej określonej próbie. Stały Komitet ustala wytyczne do pobierania próbek.
5. Cechowanie
5.1 Zasada
5.1.1 Wyroby spełniające kryteria zawarte w załączniku I zostaną oznaczone Wspólną Cechą Kontroli (WCK) opisaną w ustępie 5.5, zgodnie z wymaganiami określonymi w niniejszym załączniku.
5.1.2 WCK umieszcza się wraz z innymi znakami (z których niektóre można ze sobą łączyć), które to łącznie dostarczają następujące minimalne informacje:
a) kto wyprodukował (lub zaimportował) wyrób: wskazuje na to zarejestrowany znak wytwórcy opisany w ustępie 5.4;
b) kto skontrolował wyrób: informuje o tym znak urzędu probierczego;
c) jaka jest zawartość metali szlachetnych w wyrobie: wskazuje na to próba w postaci cyfr arabskich; oraz
d) z jakiego metalu szlachetnego jest wykonany wyrób: informuje o tym znak, symbol lub kształt wskazujący na rodzaj metalu szlachetnego.
5.1.3 Stały Komitet określa, które z tych znaków muszą zostać umieszczone na wyrobach, a które z nich można ze sobą łączyć.
5.2 Metody
Akceptuje się następujące metody znakowania: wybijanie i metoda laserowa. Stały Komitet może uznać inne metody znakowania wyrobów.
5.3 Rozmieszczenie
W miarę możliwości wszelkie znaki będą umieszczanie w bezpośrednim wzajemnym sąsiedztwie. Inne znaki (np. oznaczenie roku), których nie należy mylić ze znakami wspomnianymi powyżej, są dozwolone w charakterze znaków dodatkowych.
5.4 Rejestr znaków wytwórcy
Znak wytwórcy, o którym mowa w literze a) ustępu 5.1.2, zostanie zarejestrowany w urzędowym rejestrze Umawiającego się Państwa i/lub w jednym z jego urzędów probierczych, który kontroluje dany wyrób.
5.5 Wspólna Cecha Kontroli (WCK)
5.5.1 Opis
5.5.1.1 WCK jest znakiem zgodności wskazującym na to, ze wyrób z metalu szlachetnego przeszedł kontrolę zgodnie z wymaganiami niniejszej konwencji zawartymi w niniejszych załącznikach oraz w zestawieniu decyzji technicznych. Powinien on się składać ze żłobionego przedstawienia wagi na liniowanym tle w obwódce o zróżnicowanej formie geometrycznej.
5.5.1.2 WCK może być łączona z cechą próby i oznaczeniem metalu szlachetnego: w takim przypadku jest ona otoczona obwódką wskazującą na rodzaj metalu szlachetnego i zawiera liczbę zapisaną cyframi arabskimi stanowiącą żłobione przedstawienie określonej próby wyrobu w częściach na tysiąc, jak opisano poniżej (Rodzaj 1).
5.5.1.3 WCK może stanowić jedynie znak zgodności: w takim przypadku jest ona otoczona standaryzowaną ośmiokątną obwódką, jak opisano poniżej (Rodzaj 2).
5.5.2 Zatwierdzone wymiary
Zatwierdzone wymiary WCK i innych obowiązkowych znaków określa Stały Komitet.
5.6 Wyroby składające się z więcej niż jednego stopu tego samego metalu szlachetnego
Jeśli wyrób składa się z różnych stopów tego samego metalu szlachetnego, stosuje się cechę próby i WCK odpowiadające najniższej obecnej w wyrobie próbie. Stały Komitet może dopuścić wyjątki.
5.7 Wyroby wieloczęściowe
Jeśli wyrób zawiera części zamocowane zawiasowo lub łatwo odłączalne, wspomniane wyżej cechy umieszcza się w miarę możliwości na elemencie głównym. Jeśli jest to możliwe, Wspólną Cechę Kontroli umieścić należy również na mniejszych częściach.
5.8 Wyrób z metalu szlachetnego mieszanego
5.8.1 Jeśli wyrób składa się ze stopów różnych metali szlachetnych, a zakresy i barwy elementów wykonanych z poszczególnych stopów są wyraźnie widoczne, cechy wspomniane w ustępie 5.1.2, umieszcza się na jednym ze stopów metalu szlachetnego, a odpowiednie WCK (Rodzaj 1) - na pozostałym stopie (pozostałych stopach).
5.8.2 Jeśli wyrób składa się ze stopów różnych metali szlachetnych, a zakresy i barwy elementów wykonanych z poszczególnych stopów są niewidoczne, cechy wspomniane w ustępie 5.1.2 i odpowiadające im WCK umieszcza się na najmniej szlachetnym metalu, a Wspólnych Cech Kontroli dotyczących materiałów bardziej szlachetnych można nie nanosić.
5.8.3 Dodatkowe zasady oraz wyjątki uzasadnione z przyczyn technicznych określa Stały Komitet.
5.9 Wyroby wielometalowe
5.9.1 Znaki, o których mowa w ustępie 5.1.2, umieszcza się na części wyrobu wielometalowego wykonanej z metalu szlachetnego. Na części metalowej umieszcza się znak <METAL> (lub znak równoważny), zgodnie z ustępem 2.6 załącznika I do niniejszej konwencji.
5.9.2 Stały Komitet może wprowadzić dodatkowe szczegóły lub wyjątki.
Załącznik Nr 1
Metody analizy i inne metody badawcze
Metody analizy i inne metody badawcze
1. Jednorodność partii ocenić można jedną z następujących metod:
a) badanie kamieniem probierczym,
b) badanie spektrometrem rentgenowskim,
c) analiza wycinków pobranych z kilku wyrobów należących do partii.
2. Próbę metalu szlachetnego oznacza się jedną z następujących zatwierdzonych metod analizy:
Platyna: metoda grawimetryczna po wytrąceniu sześciochloroplatynianu dwuamonowego (Dokument EN 31210 / ISO 11210: 1995)
Metoda grawimetryczna po redukcji za pomocą chlorku rtęci (Dokument EN 31489 / ISO 11489: 1995)
Metoda spektrometryczna / roztwór ICP (Dokument pr EN 31494 / ISO/DIS 11494) absorpcja atomów (tłumacz: ang: Atomic absorption) (Dokument ISO/WD 11492)
Złoto: analiza kupelacyjna (Dokument EN 31426 / ISO 11426: 1997) Metoda spektrometryczna / roztwór ICP (Dokument ISO/WD 11493)
[Pallad: Metoda grawimetryczna w oparciu o dwumetyloglioksym (Dokument EN 31490 / ISO 11490: 1995)
Metoda spektrometryczna / roztwór ICP (Dokument EN 31495 / ISO/DIS 11495)]*
Srebro: Metoda wolumetryczna (potencjometryczna) wykorzystująca bromek potasu (Dokument EN 31427 / ISO 11427: 1993**)
Metoda wolumetryczna (potencjometryczna) wykorzystująca chlorek sodu lub chlorek potasu (Dokument ISO 13756: 1997)
* Znajdzie zastosowanie wyłącznie po wejściu w życie poprawki do Artykułu 2 Konwencji
** Zgodnie z poprawką w oparciu o korektę techniczną 1:1994: "Klauzula 4.2: bromek potasu, roztwór c(KBr) = 0,1 mol/l"
Załącznik Nr 2
Wymiary wspólnych znaków kontroli
Wymiary wspólnych znaków kontroli
dla platyny: nie mniej niż 0,75 mm
dla złota: 1,5 mm
1,0 mm
0,75 mm
0,5 mm
[dla palladu: nie mniej niż 0,75 mm]*
dla srebra: 4,0 mm
2,0 mm
1,5 mm
1,0 mm
0,75 mm
* Od daty wejścia w życie nowelizacji Artykułu 2 Konwencji
- zmieniony przez poprawki do konwencji z dnia 9 stycznia 2001 r. (Dz.U.11.200.1176) zmieniające nin. konwencję z dniem 27 lutego 2010 r.
- zmieniony przez umowę międzynarodową z dnia 20 kwietnia 2018 r. (Dz.U.2020.297).
- zmieniony przez poprawki do konwencji z dnia 9 stycznia 2001 r. (Dz.U.11.200.1176) zmieniające nin. konwencję z dniem 27 lutego 2010 r.
- zmieniony przez umowę międzynarodową z dnia 20 kwietnia 2018 r. (Dz.U.2020.297).
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (4)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (2)
- Załączniki do Konwencji o kontroli i cechowaniu wyrobów z metali szlachetnych, sporządzonej w Wiedniu dnia 15 listopada 1972 r., zmienione w Sztokholmie dnia 20 kwietnia 2018 r.
- Poprawki wraz z załącznikami I i II, zmienionymi w Helsinkach w dniach 25 i 26 maja 1998 r. oraz w Wiedniu dnia 15 października 2002 r., do Konwencji o kontroli i cechowaniu wyrobów z metali szlachetnych, sporządzonej w Wiedniu dnia 15 listopada 1972 r. Genewa.2001.01.09.