Rozdział 1 - O bombardowaniu portów, miast, wiosek, osiedli i gmachów niebronionych. - Konwencja o bombardowaniu przez morskie siły zbrojne w czasie wojny. Haga.1907.10.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.6.66

Akt obowiązujący

Wersja od: 30 lipca 1935 r.

Rozdział  I

O bombardowaniu portów, miast, wiosek, osiedli i gmachów niebronionych.

Art.  1. 

Zakazuje się bombardowania przez morskie siły zbrojne portów, miast, wiosek, osiedli lub gmachów, które nie są bronione.

Żadna miejscowość nie może być bombardowana jedynie z tytułu ustawienia przed jej portem podwodnych min uderzeniowych.

Art.  2. 

Jednakowoż nie są objęte tym zakazem dzieła wojskowe, zakłady wojskowe lub morskie, składy broni lub sprzętu wojennego, warsztaty i instalacje, mogące być użyte dla potrzeb floty lub armji nieprzyjacielskiej oraz okręty wojenne, znajdujące się w porcie. Dowódca siły morskiej będzie mógł, po wezwaniu z podaniem rozsądnego terminu, zniszczyć je artylerją, jeżeli inny ku temu środek będzie niemożliwy, oraz jeżeli władze miejscowe nie uskutecznią same tego zniszczenia w ustalonym terminie.

W takim wypadku nie naraża on się na żadną odpowiedzialność za mimowolne szkody, któreby zostały spowodowane bombardowaniem.

Jeżeli względy wojskowe, wymagające akcji natychmiastowej, uniemożliwią podanie terminu, to rozumie się, że pozostaje w mocy zakaz bombardowania miasta niebronionego, jak w wypadku określonym w ust. 1, i że dowódca winien przedsięwziąć wszelkie środki, ażeby miasto jak najmniej ucierpiało.

Art.  3. 

Po wyraźnej notyfikacji można dokonać bombardowania portów, miast, wiosek, osiedli lub gmachów niebronionych, jeżeli władze miejscowe, oficjalnie wezwane, odmawiają zadośćuczynienia żądaniom rekwizycji żywności lub prowiantów, koniecznych dla chwilowych potrzeb morskiej siły zbrojnej, znajdującej się przed daną miejscowością.

Rekwizycje te winny być dostosowane pod względem wymiaru do możliwości lokalnych. Będą one mogły być zażądane jedynie na mocy upoważnienia dowódcy tej morskiej siły zbrojnej i powinny być w miarę możności opłacone gotówką; w razie niemożności zaś winny być potwierdzone zapomocą pokwitowań.

Art.  4. 

Zakazuje się bombardowania za niepłacenie kontrybucyj pieniężnych portów, miast, wiosek, osiedli lub gmachów niebronionych.